همیشه هر وقت بحث یاغی‌های فوتبال ایران(بازیکنانی که در استقلال و پرسپولیس توپ زده‌اند) مطرح شود، نام شاهرخ بیانی هم در این بین می‌آید. ستاره سال‌های دور تیم ملی بعد از طی کردن دوران نوجوانی وجوانی خود در استقلال و رسیدن به اوج شهرت و پختگی در حالی که ۸ سال از حضورش در تیم آبی‌پوش پایتخت می‌گذشت، ناگهان در سال ۱۳۶۴ در یک تصمیم عجیب و جنجالی راهی پرسپولیس شد و یاغی لقب گرفت.
شاهرخ بیانی از سال ۶۴ تا سال ۶۷ در پرسپولیس بود اما در این مدت تنها یک سال مفید برای سرخپوشان به میدان رفت و در این مدت ارتباط او با پرسپولیسی‌ها بسیار خوب بود و تبدیل به یکی از محبوب‌ترین‌های پرسپولیس بین هواداران این تیم هم شد.
ماجرای رفتن شاهرخ به پرسپولیس را خود او بارها بیان کرده است. او چند سال قبل در یک مصاحبه گفته بود وقتی در استقلال به عنوان بزرگ‌تر تیم مورد احترام قرار نمی‌گرفته تصمیم بر رفتن به پرسپولیس گرفته است. ستاره‌ای که البته بابت رفتن به پرسپولیس در سالیان گذشته بارها و بارها مورد انتقاد هواداران استقلال هم قرار گرفته است.
حالا اما شاهرخ بیانی بعد از سالیان متوالی در یک فضای خصوصی به بیان واقعیت‌های جالبی از روندی که طی شد تا پرسپولیسی شود، پرداخته است. او در این خصوص می‌گوید: «پیغامی از علی پروین به دستم رسید. آنها من را به بیایانی بردند و دور منطقه ای خط کشیدند و رویش با گچ نوشتند زمین شاهرخ بیانی و من ساده‌دل باور کردم که آن زمین متعلق به من است! سیاه شدم و به پرسپولیس رفتم.»
بیانی بعد از یکسال حضور در پرسپولیس به العربی قطر رفت و یک فصل برای این تیم به میدان رفت. بعد از حضور در قطر در حالی که خیلی از طرفداران منتشر بازگشتش به استقلال بودند، دوباره سر از پرسپولیس در آورد. شاهرخ اینبار برای پرسپولیس در جام باشگاه های آسیا به عنوان یارکمکی به میدان رفت. تصمیمی که باعث شد مواضع تندی علیه بیانی گرفته شود. او در این خصوص هم روایت جالبی داد: «آن سال وقتی از قطر برگشتم، اصلا قرار نبود به پرسپولیس بروم. محمدحسن انصاری‌فرد و برادرش آن زمان در سازمان تربیت بدنی بودند. در مغازه من آمدند و گفتنند علی پروین را کنار گذاشتیم و احتیاج داریم که به عنوان یار کمکی به پرسپولیس بیایی و برای این تیم در آسیا بازی کنی. من گفتم که دیگر برای پرسپولیس بازی نمی‌کنم. فردای آن روز از حراست سازمان تربیت بدنی، فدراسیون فوتبال و حتی رییس سازمان تربیت بدنی پیغام دادند که این بازی ملی است و شما باید برای پرسپولیس بازی کنی. گفتم می‌خواهم به قطر برگردم چون قرارداد دارم اما مجبورم کردند که برای پرسپولیس بازی کنم.»
او صحبت‌های خود را اینطور ادامه داد: «آقایان به من گفتند که بازیکن تیم ملی هستی، کاری نکن از تیم ملی خط بخوری. من هم شرایط خوبی در تیم ملی داشتم و مجبور شدم که برای پرسپولیس در آسیا بازی کنم. من حتی تمرین هم با تیم نکرده بودم، فقط یک جلسه روز آخر به تمرین رفتم. وقتی از مسابقات برگشتیم علی پروین را در فرودگاه دیدم، مسیرم را کج کردم چون دل خوشی از او نداشتم.»
بیانی درباره ادامه روندی که در فوتبال برایش طی شده نیز گفته است: «از مسابقات که برگشتیم در تمرینات استقلال حضور پیدا می‌کردم اما دوباره به قطر رفتم و یک فصل دیگر برای العربی بازی کردم. بعد از آن دیگر از حضور در قطر خسته شدم و قید ۵۰۰ هزار دلار را آن مقطع زدم تا دوباره به استقلال برگردم و برای این تیم بازی کنم. یادم هستم در یک بازی تماشاگران از من خواستند که به قطر نروم و به همین خاطر به استقلال آمدم.»
پیشکسوت فوتبال که دوست ندارد استقلالیها خاطره تلخی از او در ذهن‌شان مانده باشد، تاکید کرد: «من فقط به عنوان یار کمکی در آسیا برای پرسپولیس بازی کردم. آنهم به زور بود و قلبا نمی‌خواستم این اتفاق بیفتد. حتی به انصاری فرد هم گفتم که کار بدی انجام دادند و مجبورم کردند که بازی کنم.»
بیانی در بخش دیگری از صحبت‌های خود اضافه می‌کند: «من هیچ گاه در دوستی و رفاقت برای بازیکنان استقلال کم نیاوردم. یادم هست سالی که می‌خواستیم به سئول برویم بازیکنان سرباز باید برای خروج از کشور ضمانت می‌دادند. پدر مجید نامجو وثیقه را نداده بود، من گفتم دسته چک دارم. چک سفید امضا در فدراسیون گذاشتم تا مجید از کشور خارج شود و بعد هم که برگشتیم رفتم و چکم را پس گرفتم. چند سال بعد همه از این کار من شوکه شده بودند.»
بیانی در ادامه خاطره دیگری نقل می‌کند: «وقتی می‌خواستیم به جام باشگاه‌های آسیا برویم، منصور خان(پورحیدری) پیش من آمد و گفت یکسری حواشی وجود دارد و بهتر است شاهین(بیانی) برادرم کاپیتان باشد. خودم موافقت کردم و بازوبند را شاهین بر دست بست. با کاپیتانی شاهین قهرمان آسیا هم شدیم. جالب اینکه آقایانی که از من بابت رفتن به پرسپولیس ایراد می‌گرفتند، مرحوم رضا احدی و مجید نامجو خودشان به پرسپولیس رفتند و فوتبالشان را آنجا تمام کردند!»
او افزود: «همان سالی که در استقلال من را کنار گذاشتند و به پرسپولیس رفتم هم اصلا قرار نبود به آنجا بروم. علاوه بر ماجرای علی پروین و زمین که گفتم به عنوان بازیکن تیم ملی در یک رودربایستی با حمید درخشان و محمدخانی و پنجعلی هم گیر کردم. آنها گفتند حالا که استقلالیها بیرونت کرده‌اند، بیا پرسپولیس. متاسفانه در استقلال جو سنگینی برای من درست کرده بودند. من از بچگی در استقلال بودم اما آدم وقتی در یک خانواده نمی‌تواند کار کند بهتر است بگذارد و برود. من اصلا بعد از جدایی از استقلال چند ماه فوتبال بازی نکردم. به آلمان پیش برادر خانمم رفتم.»
شاهرخ بیانی از حسرت قهرمانی سوم استقلال در آسیا هم حرف زده است. او گفته است: «اگر من اخراج نمی‌شدم قهرمانی سوم را به دست می‌آوردیم. دقیقه ۹۰ بازی اخراج شدم. من قانون را نمی‌دانستم و وقتی تماشاگران به سمت نیمکت ما در فینال با الهلال عربستان اشیا پرتاب کردند عصبانی شدم و به سمت آنها رفتم و بعد اخراج شدم. تیم ۱۰ نفره بازی کرد و در پنالتی باخت. اگر بودم تیم را جمع می‌کردم. می‌خواهم بگویم در استقلال هرکس مشکلی داشت اولین نفر اقدام می‌کردم اما متاسفانه بر سر کاپیتانی من یک جو سنگین ایجاد کردند که خودم را کنار کشیدم.»
بیانی همچنین گفت: «در کل دوران فوتبالم فقط یک دربی را به پرسپولیس باختم که آن هم با گل رضا عابدیان و روی اشتباه داوری بود. علی پروین همیشه در دربی ها به بازیکنان می‌گفت مواظب شاهرخ باشید. بهترین بازی هایم را جلوی پرسپولیس کردم چون تیمم را دوست دارم. زمانی که در استقلال بودم و قهرمان آسیا شدیم حدود ۷۰ بازی متوالی نباختیم. در بحث مربیگری هم از جوانان استقلال کارم را شروع کردم. بی مهری های زیادی دیدم و جدا شدم. الان هم خوشحالم که در کنار ساکت الهامی به عنوان یکی از فنی ترین مربیان ایران قرار گرفته‌ام. از ساکت چیزهای زیادی یاد می‌گیرم و امیدوارم به جایگاه واقعی خودم در مربیگری برسم.»
