بوکس در کنار حواشی متعددی که اخیراً متحمل شده است، به تازگی با چالشی بزرگ همراه شده است. اصرار به ادامه همکاری علیرضا استکی با روح‌الله حسینی، سرپرست غیرقانونی این فدراسیون، بوکس را در انتظار روزهای عجیبی قرار داده است.
فدراسیون بوکس که بعد از پناهندگی حسین ثوری با سرپرستی روح‌الله حسینی، روزهای متشنجی را سپری می‌کند با چالش‌های تازه‌ای مواجه شده است.
غیرقانونی بودن سرپرستی روح‌الله حسینی واصرار وزارت ورزش به ادامه حضور او در مقام سرپرستی، اعتراض شدید رؤسای هیأت‌های استانی و اعضای مجمع را به دنبال داشته و شرایط برای برگزاری انتخابات این فدراسیون که با کاندیداتوری حسینی برگزار خواهد شد، به شدت نامساعد است.
در این هیاهو، روح‌الله حسینی، سیدابراهیم موسوی را به عنوان مدیرفنی انتخاب کرده است و به دنبال آن چینش اعضای کمیته فنی با حضور علیرضا استکی در کنار اکبر احدی، احسان روزبهانی و علی مظاهری، ترکیب عجیبی را رقم زده است. کسی نیست که از اختلاف احدی، روزبهانی و مظاهری با استکی خبردار نباشد و این جو اگر تلاش سرپرست فدراسیون برای بیرون راندن علیرضا استکی نیست، چه نام دیگری می‌تواند داشته باشد؟
از سوی دیگر علیرضا استکی هم از مدت‌ها پیش و حتی در زمان ریاست حسین ثوری، زمزمه‌های جدایی از تیم ملی بوکس را سر داده بود و با شرایط فعلی، بهانه‌های قوی‌تری برای این جدایی پیدا کرده است.
بی‌میلی دو جانبه روح‌الله حسینی و علیرضا استکی برای ادامه همکاری اما در شرایطی است که به هر دوی آن‌ها توصیه شده است که فعلاً همکاری‌شان را با یکدیگر ادامه دهند و این توصیه‌ها به قدری جدی بوده که هیچ راهی جز ادامه این همکاری باقی نمی‌گذارد. چرا که استکی رابطه خوبی با هیأت‌ها دارد و حضور او در تیم ملی می‌تواند به کاهش تنش‌ها در مجمع فدراسیون بوکس کمک قابل توجهی کند.
با این شرایط اما تصور کنید این همکاری اجباری در این شرایط نابسامان، چه فشارهایی را به استکی به عنوان سرمربی تیم ملی وارد خواهد کرد و چه سودی می‌تواند برای بوکس و ملی‌پوشان داشته باشد؟
