تبدیل‌شدن به گلزن شماره یک استقلال، رسیدن به نخستین جام قهرمانی با این باشگاه و دعوت‌شدن به اردوی تیم ملی؛ این اواخر همه‌چیز برای محمد محبی رؤیایی پیش رفته است. بازیکنی که با وجود دوری یک‌ساله از لیگ برتر، به‌سرعت توانست در تیم جدیدش جا بیفتد. او ظاهرا بازیکن موردعلاقه مربیان پرتغالی هم هست؛ چراکه ساپینتو از همان ابتدا او را در ترکیب اصلی قرار داده و کیروش نیز از بین همه مهاجمان داخلی لیگ برتر، فقط روی دعوت این بازیکن به تیم ملی تأکید داشته است. با این حال، بدترین خبر برای محبی، خارج‌شدن از فهرست نهایی اردوی ارزیابی فنی تیم ملی است؛ اتفاقی که در یک روند عجیب و نه‌چندان حرفه‌ای رقم خورده است. محبی بعد از ترک سیرجان و بازگشت به تهران با جام قهرمانی، ناگهان متوجه شد که قرار نیست در اردوی این هفته تیم ملی حاضر شود. او به‌همراه ۲هم‌تیمی دیگرش مهدی مهدی‌پور و صالح حردانی از فهرست کنار رفت. جالب اینکه برای اعلام این ماجرا، خبری از منتشرکردن یک فهرست رسمی نیز نبود تا بازیکنان عملا با تماس تلفنی متوجه شوند که شانس حضور در جام‌جهانی قطر را از دست داده‌اند. حالا از استقلال فقط،حسینی ، روزبه چشمی و ابوالفضل جلالی در اردو هستند و محبی باید خودش را برای رفتن به تعطیلات آماده کند؛ تعطیلاتی که برای این بازیکن اصلا شیرین نخواهد بود.
محبی در روزهایی که برای سپاهان بازی می‌کرد، به تیم ملی دعوت شد و حتی به‌صورت فیکس در تیم ویلموتس به میدان رفت. او از زمان پوشیدن پیراهن استقلال نیز دوباره در رادار مربیان تیم ملی قرار گرفت و این اواخر از سوی کارلوس کیروش به اردوی ارزیابی فنی دعوت شد. این وسط فقط مقطع حضور در باشگاه سانتاکلارا در فوتبال پرتغال، شانس ملی‌پوش‌شدن را از این مهاجم گرفت و موجب شد که او در رقابت با سایر مهاجمان تیم ملی، کمی عقب بیفتد. شاید بهتر بود محبی در زمان دیگری، سودای لژیونرشدن را در سر داشته باشد. او برای ترک لیگ برتر کمی عجله کرد و تاوان این عجله، از دست دادن جام‌جهانی قطر بود.
محبی در سپاهان، یک ستاره کلیدی به شمار می‌رفت؛ بازیکنی که از همان بازی اول برای این تیم در لیگ، گلزنی را شروع کرد. با این حال، او نتوانست به‌سرعت در فوتبال پرتغال جا بیفتد و جایگاه خاص خودش را در سانتاکلارا پیدا کند. تجربه‌ای که برای پیام نیازمند نیز اتفاق افتاد و موجب شد که رؤیای حضور این سنگربان برای جام‌جهانی نیز به خطر بیفتد. محمد به هر دلیلی در فوتبال پرتغال موفق نبود و با یک تصمیم درست، به استقلال برگشت. حالا برای دعوت به تیم ملی دیر نشده بود اما برای تغییردادن نظر سرمربی تیم و عوض‌کردن ترکیب خط حمله، کمی دیر است. شاید اگر محبی در لیگ برتر مانده بود و فصل گذشته دقایق بازی زیادی به‌دست می‌آورد، حالا نیز کادر فنی او را از اردو کنار نمی‌گذاشتند. با این حال، او چاره‌ای جز پذیرفتن سرنوشت و منتظر ماندن برای فرصت‌های بعدی نخواهد داشت؛ فرصت‌هایی که بدون تردید در آینده در اختیار این بازیکن قرار خواهد گرفت.
زنگ خطر برای فوتبال ایران
کنار رفتن محبی از اردو، یعنی حتی یک مهاجم از لیگ برتر ایران نیز در جام‌جهانی قطر حاضر نخواهد بود. این اتفاق یک زنگ خطر بزرگ را برای فوتبال ایران به صدا درمی‌آورد. بی‌دلیل نیست که باشگاهی مثل پرسپولیس برای ترمیم خط حمله، به سراغ مهاجمان خارجی رفته است. دیر یا زود باشگاه‌های دیگر نیز دست به چنین کاری می‌زنند. محبی آخرین امید مهاجمان لیگ برتر برای سهم‌داشتن از جام‌جهانی بود اما نتوانست این جایگاه را حفظ کند. افت ستاره‌ای مثل مهدی قائدی، نمایش‌های متوسط شهریار مغانلو برای سپاهان و همچنین داستان عجیب پیوستن کاوه رضایی به تراکتور بعد از جدایی از استقلال، موجب شده کیروش فعلا اعتقادی به مهاجمان داخلی نداشته باشد. با توجه به قرارگرفتن مهدی طارمی در کناره‌های زمین در نقشه ایده‌آل کیروش، تیم ملی فقط با ۲مهاجم مرکزی به جام‌جهانی۲۰۲۲ می‌رود؛ سردار آزمون و کریم انصاری‌فرد. شاید بهتر بود بازیکن جوان‌تری مثل محبی، جلوتر از کریم تجربه بازی در جام را به‌دست بیاورد اما کیروش همیشه به انصاری‌فرد علاقه داشته و ترجیح می‌دهد از تجربه او در اردوی تیم ملی استفاده کند. در پایان جام‌جهانی اما احتمالا دوران ملی انصاری‌فرد به پایان می‌رسد و احتمالا از آن پس، محمد محبی یکی از شانس‌های جدی حضور در تیم خواهد بود. هرچند که ستاره‌های دیگری مثل اللهیار صیادمنش نیز می‌توانند آینده خط حمله تیم ملی را بسازند. محبی دلیل بزرگی برای افسوس‌خوردن دارد اما بی‌تردید خود او بهتر از هر کس دیگری، توانایی‌هایش را می‌شناسد. مرد پرخطر خط حمله استقلال، فعلا باید بدون رؤیای قطر زندگی کند اما رویاهای بزرگ دیگری نیز در انتظار او خواهد بود
