جام‌جهانی مهم‌ترین و معتبرترین تورنمنت در فوتبال است، اما بالای بردن جام طلایی این تورنمنت برای بسیاری از فوتبالیست‌ها همیشه دور از دسترس بوده است.
لیونل مسی و کریستیانو رونالدو مطرح‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال بوده‌اند که هرگز به قهرمانی جام‌جهانی دست پیدا نکرده‌اند. آن‌ها برای تغییر شرایط در قطر خواهند جنگید تا احتمالاً در آخرین دوره حضورشان در این تورنمنت بتوانند طلسم را بشکنند. اما اگر آن‌ها نتوانند در جام‌جهانی ۲۰۲۲ به جام دست پیدا کنند، برای همیشه در لیستی که پیش روی شماست، خواهند ماند.
از مسی و رونالدو گرفته تا اریک کانتونا؛ نشریه «سان» نگاهی به ۱۰ بازیکن برتری انداخته که هیچ‌وقت قهرمان جام‌جهانی نشده‌اند.
۱۰- اریک کانتونا (فرانسه)
در بین بازیکنان این لیست، اریک کانتونا بدون‌شک بدسابقه‌ترین در سطح بین‌المللی است. او در منچستریونایتد بازیکنی مورد تحسین بود و در سال ۱۹۹۳ به شیاطین‌سرخ کمک کرد به اولین قهرمانی‌اش در لیگ انگلیس بعد از ۲۶ سال برسد. کانتونا که حالا ۵۶ ساله است ۲۰ گل در ۴۵ بازی ملی برای خروس‌ها زد و تا قبل از آن ضربه معروف کونگ‌فو به یک تماشاگر کاپیتان تیم ملی فرانسه بود. او پس از محرومیت نتوانست به تیم ملی کشورش برگردد و جام‌جهانی ۱۹۹۸ را هم از دست داد. کانتونا اصلاً نتوانست یک مرتبه هم در جام‌جهانی بازی کند و در فوتبال ساحلی به قهرمانی جهان در سال ۲۰۰۲ رسید!
۹- پائولو مالدینی (ایتالیا)
اسطوره میلان در ۴ دوره جام‌جهانی شرکت کرد اما هرگز با آتزوری که ۳ مرتبه قهرمان جام‌جهانی شده است، به قهرمانی دست پیدا نکرد. مالدینی ۵۴ ساله در جام‌جهانی ۱۹۹۰ که به میزبانی ایتالیا برگزار شد به مقام سوم رسید و سپس در سال ۱۹۹۴ بهترین عنوانش را به‌دست آورد یعنی نایب‌قهرمانی که پس از شکست مقابل برزیل در فینال رقم خورد. او در جام‌های جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ هم حضور داشت و سپس بازنشستگی‌اش از فوتبال ملی را اعلام کرد. به این ترتیب در قهرمانی ایتالیا در جام‌جهانی ۲۰۰۶، مالدینی همراه تیم ملی ایتالیا نبود.
۸- زیکو (برزیل)
زیکو هم یکی از مطرح‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال است که بدون قهرمانی در جام‌جهانی بازی کردن در تیم ملی کشورش را به پایان رساند. این ستاره برزیلی ۳ دوره در سال‌های ۱۹۷۸، ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ در جام‌جهانی حضور داشت و ۴۸ گل هم در ۷۱ بازی ملی برای سلسائو به ثمر رساند. گل‌های زیکو در جام‌جهانی هم تماشایی بودند، مثل ضربه قیچی و ضربه ایستگاهی. با این حال استعداد بزرگ فوتبال برزیل در هیچ دوره‌ای همراه تیم ملی کشورش به قهرمانی جام‌جهانی دست پیدا نکرد.
۷- اوزبیو (پرتغال)
یکی از ستارگان جام‌جهانی ۱۹۶۶ انگلیس که با ۹ گل زده هم بهترین گلزن آن دوره شد، هیچ‌وقت قهرمان جام‌جهانی نشده و حتی تیم ملی کشورش پرتغال هم تاکنون به این افتخار نائل نشده است. او در آن دوره ۲ گل به دروازه‌بان‌های بزرگ تاریخ فوتبال یعنی گوردون بنکس از انگلیس و لِو یاشین از شوروی زد. اوزبیو در مرحله یک‌چهارم نهایی به تنهایی ۴ گل به کره‌شمالی زد. سپس در نیمه‌نهایی نوبی استایلز به‌خوبی او را یارگیری کرد. پرتغال در نهایت بعد از شکست مقابل انگلیس به فینال نرسید و در آن دوره سوم شد و اوزبیو هم در حسرت قهرمان شدن ماند.
۶- فرنتس پوشکاش (مجارستان)
یکی از برترین گلزنان تاریخ فوتبال ملی که برای مجارستان بازی کرد و هیچ‌وقت همراه آن تیم افسانه‌ای مجارها قهرمان جام‌جهانی نشد. فرنتس پوشکاش در جام‌جهانی ۱۹۵۴ در ۴ بازی موفق شد ۴ گل بزند. در آن دوره مجارستان با وجود برتری ۸-۳ مقابل آلمان‌غربی در مرحله گروهی، در فینال به این تیم ۳-۲ باخت. پوشکاش که جایزه بهترین گل سال جهان را فیفا به یاد او نامگذاری کرده، موفق شد در ۸۵ بازی ملی برای مجارستان ۸۴ گل بزند. البته او در جام‌جهانی ۱۹۶۲ به خاطر بازی برای رئال‌مادرید تبعه اسپانیا شد و همراه این تیم بازی کرد که البته با ماتادورها هم به جام نرسید.
۵- آلفردو دی‌استفانو (اسپانیا)
آلفردو دی‌استفانو اسطوره رئال‌مادرید به این تیم کمک کرد ۵ جام اروپایی کسب کند و در ۳۹۶ بازی برای این تیم ۳۰۸ گل زد، اما در جام‌جهانی موفقیتی کسب نکرد. او که در بوینس‌آیرس آرژانتین متولد شد، ۲۳ گل در ۳۱ بازی برای تیم ملی اسپانیا زد و همراه این تیم در جام‌جهانی ۱۹۶۲ شرکت کرد. با این حال دی‌استفانو در جام‌جهانی حتی گل هم نزد. او پیش از این که پیراهن تیم ملی اسپانیا را بپوشد برای آرژانتین کلمبیا هم به میدان رفت، ولی با آن دو تیم در جام‌جهانی حضور نداشت.
۴- یوهان کرویف (هلند)
ممکن است یوهان کرویف مدال قهرمانی جام‌جهانی را نداشته باشد، ولی یکی از بازیکنان نمادین تاریخ این تورنمنت به شمار می‌رود. او لحظاتی ماندگار در جام‌جهانی ۱۹۷۴ خلق کرد و با تیمش به فینال مسابقاتی رسید که در آلمان برگزار می‌شد. با این حال نارنجی‌ها در آن فینال به آلمان‌غربی ۲-۱ باختند و به جامی که شایسته کسب آن بودند، نرسیدند. کرویف در جام‌جهانی ۱۹۷۴ موفق شد ۳ گل به ثمر برساند. او بازیکن افسانه‌ای توتال فوتبالِ هلند بود، تیمی که به‌عنوان یکی از بهترین تیم‌های تاریخ فوتبال شناخته می‌شود.
۳- جرج بست (ایرلندشمالی)
جرج بست بی‌شک یکی از بااستعدادترین ستاره‌های تاریخ فوتبال بود و برای منچستریونایتد همیشه درخشید. او ۲ مرتبه قهرمان لیگ انگلیس و جام باشگاه‌های اروپا در دوران سِرمت بازبی شد. این وینگر اهل ایرلندشمالی سال ۱۹۶۸ توپ‌طلا هم گرفت، اما کشورش ایرلندشمالی فقط یک مرتبه در سال ۱۹۸۲ به جام‌جهانی رسید وقتی که او ۳۵ سال سن داشت و ۵ سال بود دیگر برای تیم ملی بازی نمی‌کرد. بست هم هیچ‌وقت شانس بازی کردن در جام‌جهانی را به‌دست نیاورد، چه برسد به این که قهرمان آن شود!
۲- کریستیانو رونالدو (پرتغال)
کریستیانو رونالدو در ۳۷ سالگی خودش را برای حضور در جام‌جهانی ۲۰۲۲ قطر آماده می‌کند. او که با ۱۱۷ گل برای تیم ملی پرتغال از رکورد علی دایی گذر کرده و بهترین گلزن تاریخ فوتبال ملی شده، برای پنجمین مرتبه در جام‌جهانی شانسش را برای قهرمانی امتحان خواهد کرد. بهترین نتیجه مهاجم منچستریونایتد در جام‌جهانی سال ۲۰۰۶ رقم خورد که با سلسائوی اروپا در نیمه‌نهایی به فرانسه باخت و در رده‌بندی هم مقابل آلمان شکست خورد تا چهارم شود. پرتغال بدون شانس برای قهرمانی در قطر نیست و شاید اتفاقی مثل یورو ۲۰۱۶ رخ بدهد. رونالدو ۷ گل در ۴ دوره حضورش در این تورنمنت زده است.
۱- لیونل مسی (آرژانتین)
یکی از جوان‌ترین گلزنان جام‌جهانی لیونل مسی بوده، اما فوق‌ستاره آرژانتینی تا ۳۵ سالگی موفق نشده قهرمان این تورنمنت شود. لئو که حالا از بارسلونا به پاری‌سن‌ژرمن رفته بیشتر اوقات برای این که مثل تیم باشگاهی برای تیم ملی کشورش نمی‌درخشد، مورد انتقاد قرار گرفته. با این حال او در جام‌جهانی ۲۰۱۴ همراه آلبی‌سلسته تا فینال هم رسید و بهترین بازیکن تورنمنت شد، ولی در آن فینال به آلمان ۱-۰ باختند و جام را از دست دادند. آرژانتین در حال حاضر تیم آماده‌ای است و مسی هم شانس خوی برای شکستن طلسم در آخرین حضورش دارد. مسی که ۴ دوره در جام‌جهانی شرکت کرده، در این تورنمنت ۶ گل زده است.
