مهدی طارمی همان طور که پدرش هم می گوید با حضور در تیم‌های مختلف، توجه چندانی را جلب نمی کرد و مربیانی که اسامی آنها در فوتبال ایران به شدت سر زبان‌هاست، او را نادیده گرفتند.

چه بسیار استعدادهای فوتبال ایران که بر اثر همین بی‌توجهی و ندانم‌کاری‌ها از بین می‌روند؛ طارمی اما خوش شانس بود که بر اساس یک ارتباط ساده، فیلم بازی‌هایش به دست علی دایی رسید و اسطوره فوتبال ایران یک کلام گفت: «من این بازیکن را می خواهم؛ او را به پرسپولیس بیاورید (دایی سرمربی وقت پرسپولیس بود).»

در روزهایی که مهدی طارمی در تست های فنی برخی تیم‌های درجه چندم ایرانی از سوی مربیان کمک دانش و بی‌توجه به استعدادهای غریزی رد می‌شد، کمتر کسی تصور می‌کرد این بازیکن روزی به ستاره بی‌چون و چرای فوتبال ایران و لیگ پرتغال تبدیل شود و دروازه بهترین تیم‌های دنیا را باز کند.

نمی‌دانیم می‌توانیم چنین آرزویی داشته باشیم یا نه؛ اما امیدواریم مربیان ایرانی که کاشف استعدادهای بیشمار در فوتبال ایران بودند، با دقت نظر بیشتری در تمرینات حاضر شوند و نخبه‌های فوتبال کشور را بدون سفارش و بند پ، کشف و به فوتبال کشور معرفی کنند.