رقابتهای حساس مرحله نهایی انتخابی تیم ملی کشتی آزاد برای شرکت در رقابتهای جهانی صربستان، با حضور چهره‌های عنوان دار کشتی جهان و المپیک در سالن ۱۲ هزار نفری مجموعه ورزشی آزادی تهران برگزار شد.
مطابق با پیش بینی‌ها، تعداد زیادی از علاقمندان به کشتی از نقاط مختلف کشور برای دیدن این رقابت‌ها خود را به سالن ۱۲ هزار نفری آزادی رساندند تا پس از مدتها، نظاره گر حساس ترین مبارزه‌های کشتی با حضور برترین‌های کشتی ایران باشند.
اما بر خلاف انتظار، نیروهای یگان ویژه در سالن مسابقات حضور نداشت و نیروهای حراست وزارت ورزش نیز قادر به کنترل سالن در میان انبوه تماشاگران پرشور و مشتاق کشتی نبودند. این در حالی بود که برای این مسابقات بیلت‌فروشی نیز انجام گرفته بود.
بی نظمی‌ها در کنترل تماشاگران از آغاز مسابقات به چشم می‌خورد و برای مثال تماشاگران تمامی صندلی‌های مربوط به مهمانان و پیشکسوتان دعوت شده را پر کرده بودند و کسی هم نمی‌توانست از حضور و تردد تماشاگران در جایگاه مهمانان و افراد دارای آی دی کارت ممانعت کند.
جایگاه خبرنگاران نیز در زمان برگزاری مسابقات مملو از تماشاگران بود و زمانیکه تعداد انگشت شمار نیروهای حراست به تماشاگران برای خروج از جایگاه خبرنگاران تذکر می دادند، در برخی موارد با قلدری و بی احترامی آنها نیز روبرو می شدند و در نهایت نمی توانستند اقدامی انجام دهند.
اما نقطه شروع حواشی تلخ رقابتهای انتخابی تیم ملی پس از پیروزی حسن یزدانی مقابل علیرضا کریمی بود، جاییکه تعداد زیادی از طرفداران دو آتشه و عموما مازندرانی حسن یزدانی بدون کمترین مزاحمت از روی سکوهای سالن به پایین می‌پریدند و خود را به روی تشک کشتی رساندند و یزدانی را در حالی که مسابقه پخش زنده تلویزیونی هم داشت، در آغوش می‌کشیدند و قصد داشتند با او عکس سلفی بگیرند!
در این میان هر چند نیروهای حراست وارد عمل شدند اما با توجه به تعداد اندکشان، هیچ توانی برای مقابله با مهاجمان نداشتند تا یزدانی تنها در چند ثانیه در میان جمعیت زیادی از طرفدارانش محاصره شود. فشار جمعیت تا جایی بود که یزدانی را به سمت بیرون تشک بردند و بدون هیچ مزاحمتی وی را تا رختکن نیز هدایت کردند!
در پایان مسابقات نیز تعداد زیادی از طرفداران کشتی به سمت رختکن کشتی گیران رفتند و با شکستن در وارد سالن گرم شدند تا با کشتی گیران محبوب خود عکس یادگاری بیندازند.
این قائله سرانجام با دخالت برخی تماشاگران و تعداد کمی نیروهای حراست ختم به خیر شد، هر چند تعدادی از کشتی گیران که نتوانسته بودند مانند یزدانی بلافاصله سالن را ترک کنند تا ساعت‌ها در رختکن محبوس شدند تا با آرام شدن شرایط از سالن خارج شوند.
با وجود گذشت نزدیک به ۲ ساعت از پایان مسابقات، بسیاری از طرفداران کشتی در محوطه خروجی سالن ۱۲ هزار نفری آزادی منتظر خروج کشتی گیران محبوب خود بودند و به محض دیدن هر کشتی گیر به سمت او یورش می بردند و کشتی گیران نیز به اتفاق همراهان خود مجبور به فرار می شدند!
هر چند ساعت زیادی از پایان مسابقات گذشته بود، حتی یک نیروی امنیتی نیز خارج از سالن مسابقات و در محوطه ورزشگاه آزادی حضور نداشت تا طرفداران کشتی آزادانه در محوطه سالن ۱۲ هزار نفری آزادی تجمع کنند.
بی نظمی در سالن مسابقات به حدی بود که برخی از تماشاگران کشتی در پایان رقابت‌ها به روی تشک رفتند و بدون هیچ مزاحمتی با یکدیگر کشتی می گرفتند!
قسمت جالب ماجرا این بود که پس از مسابقه یزدانی، تماشاگران پر تعداد از رختکن به سمت سکوها برگشتند و در حالی که فینال وزن 97 کیلوگرم در حال برگزاری بود، آنها از دیوار محوطه سالن بالا می رفتند تا به صندلی‌های خود برگردند.
هر چند علاقمندان به کشتی شاهد رقابت‌هایی جذاب و تماشاگر پسند بودند اما این بی نظمی‌ها می توانست با حادثه ای تلخ و جبران ناپذیر همراه باشد. اگر برای حسن یزدانی یا هر کشتی گیر دیگر تیم ملی در میان انبوه جمعیت اتفاق ناگواری رخ می داد واقعا چه کسی پاسخگوی آن بود؟ یا حتی اگر برای طرفداران کشتی که در میان آنها تعداد زیادی نوجوان نیز حضور داشتند، اتفاق تلخی رخ می داد و خون از دماغ کسی می آمد، چه ارگانی پاسخگوی این کوتاهی در تامین امنیت مسابقات بود؟
این اتفاقات در شرایطی بود که کرونا و بیماریهای عفونی بار دیگر قوت گرفته و باید ورزشکاران مراقبت شوند تا دچار این بیماری نشوند اما تماشاگرانی که ماسک هم بر صورت نداشتند، تا مدتها قهرمانان را احاطه کرده بودند و شرایط برای انتقال بیماری هم کاملا مهیا بود.
هر چه بود اینبار این سهل انگاری به خیر گذشت اما مهمترین سوال در اینباره این است چرا امنیت برای برگزاری این مسابقات برقرار نبود و مقصر این اتفاقات کیست؟
