رضا رجبی بازیکن اسبق تیم ملی و باشگاه استقلال در گفتوگو با خبرورزشی، درباره بحث این روزهای فوتبال در رابطه با قراردادهای نجومی بازیکنان لیگ برتری اظهاراتی را مطرح کرد.
نظرتان درباره وضعیت جدید به وجود آمده در موضوع رقم قرارداد بازیکنان لیگ برتری چیست؟
کاملا مشخص است که با این وضعیت و ادامه این روند تا دو سال دیگر فوتبال ما تعطیل میشود. در شرایطی که امروز با این همه مشکلات اقتصادی به یک بازیکن ۳۰ میلیارد تومان پول میپردازند قطعاً در سالهای آینده باشگاهها ورشکسته شده و چیزی از این فوتبال باقی نخواهد ماند.
چطور؟
ما هم در دهه ۶۰ تا ۷۰ فوتبال بازی میکردیم اما ایجنتی نداشتیم. باشگاه با خودمان مستقیم وارد صحبت میشد حتی گاهی با خانواده ما حرف میزدند و در نهایت قرارداد ما بسته میشد. این طور نبود که بیست نفر برای یک بازیکن کمین کنند تا هر کدام تیغشان بیشتر برید بازیکن را به طرف خودشان بکشند. مگر ایجنت برای بازیکن چه کاری میکند؟ مگر غیر از این است که رقم قرارداد او را تا ۱۰ برابر افزایش میدهد!
به نظر شما این ارقام برای بازیکنانی که این روزها نامشان مطرح میشود زیاد است؟
من سئوال میکنم! مگر ما در فصل گذشته فوتبال خوبی در لیگ مان دیدیم؟ اصلاً چه کسی میتواند از همه مسابقات فصل گذشته ۴ مسابقه که در آنها فوتبال بازی شده باشد را اسم ببرد؟ خود شما فوتبال دیدید؟ بازیکنی را دیدید که در لیگ برتر شاخص باشد؟ متاسفانه ردههای پایه ملی ما هم دیگر بازیکنی را به باشگاهها معرفی نمیکنند! تا همین چند سال پیش از ردههای جوانان و امید بازیکنان شاخصی به تیمهای لیگ برتری معرفی میشدند اما به نظر میرسد رسیدن به پیراهن تیمهای پایه ملی ایران هم بر اساس قابلیت و استعداد بازیکنان نیست که اگر بود حتماً از همان طریق به باشگاههای لیگ برتری راه پیدا میکردند.
ایراد شما به این مسائل به چه دلیل است؟
من به علت علاقمندی به فوتبال سه ساعت پای برنامه تلویزیونی نشستم و جزئیات صحبتهای مدیران باشگاهها را بررسی کردم. مدیران باشگاه میگویند ما نمیتوانیم این همه پول بدهیم! قیمتها بالاست! بودجه ما نمیرسد و از این قبیل حرفها. اگر بودجه تان نمیرسد چرا قرارداد را امضا میکنید؟ چرا فلان باشگاه صنعتی هر چه بازیکنی میخواهد به او میپردازد؟ شنیدم یک بازیکن برای سه سال ۷۰ میلیارد تومان پول میگیرد! این پولها از جیب چه کسی است؟ آیا مدیر باشگاه از جیب خودش پول خرج میکند که اینقدر راحت پول میدهد؟ آنهم برای بازیکنانی که نه کارنامه فنی دارند و نه کارنامه اخلاقی!
به نظر شما چه روشی برای جلوگیری از زیاد شدن بی رویه قیمت بازیکنان وجود دارد؟
متاسفانه فوتبال ما به جای بازیکن محوری، ایجنت محور شده است! همه چیز فوتبال ایران دوره میز اتاق آقایان ایجنت شکل گرفته است و در این بین برخی رسانهها هم به این افراد کمک میکنند! باعث تاسف است که ایجنتها در فوتبال ما هفته ای دو یا سه بار دور هم جمع میشوند اما مدیران باشگاهها فوتبالی در همه ردهها سالی دوبار هم دور هم جمع نمیشوند! آن یک بار هم اگر در مجمع عمومیفدراسیون یکدیگر را ببینند در حد سلام وعلیک با هم حرف میزنند. این یعنی فاجعه! در فوتبالی که ایجنتها برای خودشان شرکت تاسیس کنند ولی باشگاهها دو کلام با هم حرف نزنند نتیجه اش همین میشود.
بیشتر توضیح میدهید؟
این میشود که هرچه ایجنتها تصمیم بگیرند باشگاهها مجبور به اجرای آن خواهند شد. هر چه دلالها بخواهند باشگاهها مجبورند به آن تن بدهند. امکان ندارد اگر باشگاهها با هم متحد باشند کسی بتواند به آنها زور بگوید. رقابت قطعاً باید وجود داشته باشد اما رقابت معقول، نه این که باشگاهی مثل نساجی با ۱۰۰ میلیارد بودجه بخواهد با باشگاهی به نام X یا Y با ۶۰۰ میلیارد بودجه بجنگد. این یک جنگ نابرابر است. با این روش بازیکن و باشگاه با هم تخریب میشوند. بازیکن جوانی که تا دیروز در محروم ترین وضعیت زندگی میکرده وقتی ۲۰ میلیارد پول ببیند دیگر به فوتبال فکر نمیکند و حواسش پرت ماشین و خانه شخصی و هزاران حاشیه دیگر میشود. حاشیههایی که مانع رسیدنش به موفقیتش میشوند.
پیشنهاد شما چیست؟
به باشگاهها پیشنهاد میدهم مانع از حضور ایجنتها در مسائل قرارداد بستن با بازیکنان شوند. چرا بازیکن خودش نباید بنشیند پای مذاکره؟ اگر خودش نمیتواند حرف بزند پدرش را بیاورد یا برادرش را بیاورد. ایجنتها فوتبال را به خاک سیاه نشانده اند چون فوتبال اصلا برایشان مهم نیست. این موضوع باعث شده امروز در نقطه ای از فوتبالمان بایستیم که لیگ برتر ایران یک فوروارد ایرانی خوب ندارد.
منظورتان جدول گلزنان لیگ بیست و یکم است؟
بله! این سیاه روزی فوتبال ایران است. زمانی از هر تیم لااقل دو مهاجم درجه یک در لیگ حضور داشتند اما امروز در ۱۶ تیم لیگ برتری یک مهاجم ایرانی خوب نداریم! مسئولان فدراسیون فوتبال و هر فردی که در این باره تصمیم سازی میکند باید جدول گلزنان فصل گذشته لیگ برتر را دوباره و صدباره ببیند و صد بار به این موضوع فکر کند که چرا باید از سه نفر بالای جدول گلزنان لیگ برتر هر سه نفرشان خارجی باشند؟ این یعنی مرگ فوتبال ایران! این یعنی زنگ خطر! البته اگر کسی آن را بشنود.