روملو لوکاکو آخرین مهاجمی است که با نفرین پیراهن شماره ۹ چلسی مواجه شد.

زمانی که تمی آبراهام آبی‌ها را به مقصد رم ترک کرد، شماره معروفی که بسیاری از مهاجمان مرکزی کلاس جهانی را در استمفوردبریج از بین برد، در دسترس قرار گرفت. روملو لوکاکو، خرید ۹۷٫۵ میلیون پوندی که انتظارات زیادی از او می‌رفت، با خوشحالی این شماره را پذیرفت. با این حال، درست مانند قبلی‌ها، فوروارد غول‌پیکر بلژیکی هم شکست خورد. او در تمامی رقابت‌ها، ۱۵ گل در ۴۴ بازی بسیار ناامیدکننده به ثمر رساند. لوکاکو از بدبختی در استمفوردبریج خلاص شد و با قراردادی ۷ میلیون پوندی به صورت قرضی به اینتر فرستاده شد، اگرچه هیچ تعهدی برای خریدش وجود ندارد. از قضا، آبراهام اکنون در حال پرواز در سری آ است و رکورد گلزنی توسط یک بازیکن انگلیسی در یک فصل را شکست.

کریس ساتون (۱۹۹۹-۲۰۰۰)

ساتون در سال ۱۹۹۹ با ۱۰ میلیون پوند از بلکبرن به غرب لندن نقل مکان کرد. او در نوریچ نامی برای خود دست و پا کرده بود، سپس با بلکبرن عنوان قهرمانی را به‌دست آورد. اما با سبک بازی و قیمتی که برایش پرداخته شده بود تقلای زیادی می‌کرد و در ۳۹ بازی تنها یک گل به ثمر رساند. ساتون تابستان بعدی با مبلغ ۶ میلیون پوند به سلتیک فروخته شد و در آنجا دوباره فرم خود را پیدا کرد.

ماتیا کژمان (۲۰۰۴-۲۰۰۵)

سالی بود که چلسی اولین قهرمانی خود در لیگ برتر را به دست آورد، اما این موفقیت به خاطر این مهاجم صربستانی نبود. در حقیقت، کژمان وقتی با قراردادی ۶ میلیون پوندی از آیندهوون آمد، برای پر کردن جای جیمی‌فلوید هاسلبنک کار دشواری در پیش داشت. اما بعد از اینکه از لیگ هلند جدا شد نتوانست آن شاهکار را در انگلیس هم پیاده کند. ۴ گل در ۲۵ بازی، و بعد به اتلتیکو مادرید فروخته شد.

خالد بولحروز (۲۰۰۶-۲۰۰۷)

شاید چلسی در این مرحله تلاش می‌کرد تا این نفرین را بشکند یا فشار را از روی مهاجمان خود بردارد. اما در سال ۲۰۰۶ آنها پیراهن شماره ۹ را به مدافع هلندی بولحروز پس از انتقال ۹ میلیون پوندی او از هامبورگ دادند. او با نام مستعار «آدمخوار» نتوانست جان تری و ریکاردو کاروالیو را از جای خود بیرون کند. مصدومیت‌ها سد راهش شدند و قبل از اینکه به سویا قرض داده شود فقط ۲۰ بازی انجام داد.

استیو سیدول (۲۰۰۷-۲۰۰۸)

بازیکن سابق آکادمی آرسنال خرید عجیبی برای آبی‌ها بود. پس از چهار سال تاثیرگذاری در ردینگ، ژوزه مورینیو او را به صورت رایگان جذب کرد. مایکل اسین و فرانک لمپارد زوج خط میانی بودند که آقای خاص به آن‌ها روی آورده بود، و این بدان معنا بود که سیدول قبل از فروخته شدن به استون ویلا فقط در ۲۵ بازی حضور پیدا کرد. پیراهن شماره ۹ دوباره برای یک گزینه جدید خالی مانده بود.

فرانکو دی‌سانتو (۲۰۰۸-۲۰۰۹)

پس از خروج سیدول، جوان آرژانتینی به نام دی سانتو، رؤیاهایش را به جایگاه او دوخت و شماره ۹ را به تن کرد. مهاجم میانی با خرید ۴ میلیون پوندی از تیم شیلیایی آئوداکس ایتالیانو، نتوانست جایگاه جذاب خود را پیدا کند. او ۱۶ بازی انجام داد، اکثراً به عنوان بازیکن فرعی، اما هرگز گلزنی نکرد. دی‌سانتو یک فصل ضعیف را با بلکبرن به صورت قرضی گذراند و بعد به ویگان فروخته شد.

فرناندو تورس (۲۰۱۱-۲۰۱۵)

هواداران چلسی اینطور استدلال می‌کنند که گل او مقابل بارسلونا در نوکمپ برای حضور در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۱۲ ارزش انتقال ۵۰ میلیون پوندی او را داشت. اما به دلایلی، اسطوره اسپانیا هرگز واقعاً نتوانست با پیراهن چلسی بدرخشد. و این به‌خاطر نوع فوتبال انگلیس نبود زیرا به مدت بیش از ۴ سال در لیورپول ۸۱ گل در ۱۴۲ بازی به ثمر رساند. با این حال، ۴۵ گل در ۱۷۲ بازی برای آبی‌ها بازگشت ضعیفی برای «ال نینیو» بود.

رادامل فالکائو (۲۰۱۵-۲۰۱۶)

پس از یک دوره فاجعه‌بار در منچستریونایتد، چلسی می‌دانست که با فالکائو قمار می‌کند. این مهاجم کلمبیایی در سال ۲۰۱۵ با این ایده که این انتقال قرضی از موناکو را دائمی کند، وارد شد. دست و پا زدن با تناسب اندام و سرعت بازی باعث شد که او فقط در ۱۲ بازی حاضر شود. بدتر از آن اینکه او فقط یک گل زد.

آلوارو موراتا (۲۰۱۷-۲۰۱۸)

مبلغ هنگفت دیگری برای موراتا، مهاجم اسپانیا، که در سال ۲۰۱۷ با ۶۰ میلیون پوند وارد زمین شد، پرداخت شد. انتظارات زیادی از ستاره سابق رئال مادرید می‌رفت که در اولین فصل خود ۱۵ گل به ثمر رساند. موراتا حتی سعی کرد شماره پیراهنش را به ۲۹ تغییر دهد، اما اوضاع در دومین فصل حضورش در این تیم بدتر شد، و فقط ۵ گل در لیگ برتر به ثمر رساند. این مهاجم در سال ۲۰۱۹ با اتلتیکو مادرید به لالیگا بازگشت.

گونسالو ایگواین (۲۰۱۹)

این خرید رؤیایی مائوریتسیو ساری بود، زیرا با این مهاجم آرژانتینی در ناپولی به موفقیت بزرگی دست پیدا کرده بود. اما ایگواینی که ۳ سال قبل در ناپل در ۱۴۶ بازی ۹۱ گل به ثمر رسانده بود، سایه‌ای از خود سابقش را به انگلیس آورده بود. ترس از تناسب اندام و سرعت او در نهایت به حقیقت پیوست. و علیرغم اینکه در سومین بازی خود مقابل هادرسفیلد گلزنی کرد، نتوانست فرم گلزنی خود در روزهای سری آ را تکرار کند. ۶ ماه، ۱۹ بازی و ۵ گل، و به یوونتوس بازگشت. از قضا مربی‌اش دوباره ساری بود.