مدیرعامل باشگاه پرسپولیس در اظهارنظری بحثبرانگیز در یک برنامه زنده، از اضافه شدن سیدجلال حسینی به کادر فنی باشگاه برای فصل آینده صحبت کرده است. این اظهارنظر در حقیقت یک نکته مستتر در خودش دارد و آن، پایان کار سیدجلال بهعنوان «بازیکن» در باشگاه پرسپولیس خواهد بود. این در حالی است که پرافتخارترین بازیکن تاریخ لیگ برتر همین چند روز قبل از تمایلش به ادامه دادن دوران بازی و همچنین بیمیلیاش برای ترک پرسپولیس و پیوستن به باشگاههای دیگر صحبت کرده بود. دیگر تقریبا همه میدانند که اوضاع بین سیدجلال و یحیی در فصل گذشته کاملا عادی نبوده است. یحیی در هفتههای پایانی فصل همه راهها را امتحان میکرد تا کمتر به سیدجلال بازی بدهد.
حالا بهنظر میرسد این مربی برای پرهیز از قرار گرفتن در موقعیت مشابه با تراژدی مهدویکیا، کمی محتاطانهتر با جدایی سیدجلال برخورد میکند. اول از همه، خود حسینی تا امروز واکنشی به این ماجرا نشان نداده است. طبیعتا اگر قرار به حضور این بازیکن در پرسپولیس بهعنوان یک مربی باشد، خود او باید این خبر را تأیید کند و موافقتش را با آن نشان بدهد. حتی به فرض تأیید شدن این تصمیم و پایان دوران بازی حسینی، مسائل مهمی وجود دارد که باید در مورد این تصمیم کلیدی روشن شود.
همه هواداران پرسپولیس دوست دارند بدانند که سیدجلال حسینی درصورت ملحق شدن به کادر فنی پرسپولیس، چه مسئولیتی را در این کادر ایفا خواهد کرد. مربی گلرها و مربی بدنساز باشگاه به تازگی از پرسپولیس جدا شدهاند و طبیعتا حسینی قرار نیست جای این 2 نفر را بگیرد. حمید مطهری نیز در سمتش ابقا شده و کریم باقری هم از بین تیم ملی و پرسپولیس، دومی را انتخاب کرده است. در نتیجه سیدجلال درصورت اضافه شدن به کادر فنی، در نقش «دستیار سوم» قرار خواهد گرفت.
این در حالی است که او هرگز در یک دوره مربیگری حرفهای شرکت نکرده و قاعدتا قرار نیست وزن فنی کادر را در پرسپولیس بالاتر ببرد. از این گذشته، اگر قرار به برعهده گرفتن نقشهای انضباطی در تیم هم باشد، کریم باقری بهخوبی از پس این نقشها برمیآید. در نتیجه بهراحتی میتوان گفت که پیوستن سیدجلال به کادر فنی، پازل این کادر را تکمیل نخواهد کرد. بهنظر میرسد این تنها تصمیم برای پرهیز از واکنشهای منفی احتمالی به جدایی این مدافع باشد. یحیی با جذب پورعلیگنجی و تلاش برای به خدمت گرفتن گولسیانی، نشان داده که برای فصل جدید روی کاپیتان حساب ویژهای باز نخواهد کرد. با این حال ظاهرا پرسپولیس ترجیح میدهد به جای وداع با سیدجلال، او را در معرض پیشنهادی بگذارد که بعید است از سوی خودش هم پذیرفته شود.
برخلاف آنچه گفته میشود، قرار دادن سیدجلال روی نیمکت تصمیمی برای ساختن آینده باشگاه نیست.
این کار سلسله مراتب خاص خودش را دارد و در یک روند طولانی اتفاق میافتد. همانطور که در باشگاهی مثل رئالمادرید، رائول افسانهای را به تیمهای پایه میفرستند و چهرهای مثل زیدان را وادار به شروع کار در تیم دوم باشگاه میکنند. در همه باشگاههای بزرگ دنیای فوتبال، چهرههای اسطورهای، مربیگری را از پایینترین سطوح آغاز میکنند. چرا که نشستن روی نیمکت تیم اصلی به محض پایان دوران فوتبال اساسا با اصول حرفهایگری منافات دارد. بازیکنی که تازه فوتبال را تمام کرده، به لحاظ فنی چه داشتههایی برای اضافه کردن به تیم اصلی دارد؟ تا امروز حتی یک مصاحبه دیدهاید که سیدجلال در آن از علاقه و عطش بهکار مربیگری در آن صحبت کرده باشد؟
سیدجلال حسینی یک شخصیت فراموشنشدنی برای هواداران باشگاه پرسپولیس بهحساب میآید اما ملحق شدن او به کادر فنی، فقط این کادر را شلوغ خواهد کرد. حسینی برای قرار گرفتن در مسیر مربیگری ابتدا باید در دورههای مختلف شرکت کند، سپس باید مدرک مربیگری بگیرد و بعد از آن باید به سراغ کار در آکادمی باشگاه و ردههای پایه پرسپولیس برود. تصمیم فعلی باشگاه اما مرحله آخر را خیلی زود برای این چهره کلید خواهد زد.
پرسپولیسیها قصد دارند سیدجلال را طوری نیمکتنشین کنند که این نیمکتنشینی با اعتراض هوادارها روبهرو نشود. استراتژی آنها برای این کار تبدیل کردن حسینی به یک مربی است. با وجود این، ورود به دنیای مربیگری راه و رسم خودش را دارد. در غیر این صورت سیدجلال هم مثل برخی چهرههای دیگر تنها به یک مربی «دکوری» در فوتبال ایران تبدیل خواهد شد. او حتما چیزهای زیادی برای یاد دادن به جوانترها دارد اما باید مسیر درست انتقال تجربه در قامت یک مربی را یاد بگیرد. بد نیست پرسپولیسیها هم شهامت کافی را به خرج بدهند و اعتراف کنند که دیگر بهعنوان یک بازیکن ثابت روی این مدافع حساب نمیکنند. ترتیب دادن یک بازی خداحافظی برای یکی از بهترینهای تاریخ باشگاه هم کار سختی نیست. قرار دادن حسینی در معرض این تصمیم سخت اما، سیاستی است که باشگاه برای پایان دادن به دوران بازی او درنظر گرفته است.