آرتین زهرابی؛ از روزی که شهاب الدین عزیزی خادم از ریاست فدراسیون فوتبال عزل شد تا امروز که فوتبال ایران، شرایط پیچیده‌ای را تجربه می‌کند، اسناد زیادی از پاداش‌ها و رقم‌های پرداختی فدراسیون به افراد مختلف فاش شده است؛ سندهایی که نشان می‌دهد در فوتبال ایران چه خبر است.
تعدادی از خبرنگاران، به عنوان مشاوران رسانه‌ای نیز سهم عمده‌ای در سفرهای تیم ملی داشتند و هزینه‌هایی را روی دست فدراسیون گذاشتند که با عنایت به شناخت ما از جامعه رسانه ای، این اتفاق برای نخستین بار نیست که رخ داده است.
در فدراسیون‌های مختلف، از گذشته‌های دور تا امروز تعدادی از خبرنگاران که بعضا حتی از چهره‌های شناخته شده رسانه‌ای کشور هم نیستند، دور روسای فدراسیون‌ها در ادوار گوناگون حلقه زده‌اند و به اصطلاح، جزو مشاوران نزدیک بوده‌اند.
نسل ما، ماجرای مشاوران ۴۰۰ هزار تومانی در ۲۰ و اندی سال قبل را به یاد می‌آورد و دوستان تازه وارد امروز با مسائل دیگری آشنا شده‌اند. بخشی از همکاران عزیز ما، طبق معمول عطش بی انتهای سفر خارجی دارند و به هر قیمتی و با هر روشی حاضرند در سفرها همراه تیم‌ها باشند. انگار سفر رفتن جزو لاینفک زندگی تعدادی از خبرنگاران است و ما دوستانی را می‌شناسیم که در تمام این سالها، پشت سرهم به چندین جام جهانی و المپیک و بازی‌های آسیایی اعزام شده‌اند اما همچنان پشت در اتاق‌های مدیران صف می‌کشند؛ بلکه سهمیه‌ای دیگر نصیبشان شود! همیشه گفته ایم از ماست که بر ماست...
در این زمینه، هرگز از سوی دستگاه ورزش کشور یا فدراسیون فوتبال، تحقیقات میدانی صورت نگرفته و هیچ وقت بحث شایسته سالاری هم مطرح نبوده است. چندی قبل نوشتیم تشخیص صلاحیت ۲۰ چهره شایسته رسانه‌ای فعال ایران برای سفر به جام جهانی، آنقدر آسان است که کارمندان طبقه اول فدراسیون هم می‌توانند آنها را تفکیک کنند؛ اما متاسفانه روسای فدراسیون‌ها، صلاح کار را جور دیگری تشخیص می‌دهند و سفر خارجی، پاداش، تخصیص منافع و ... حالت انحصارگونه پیدا می‌کند.
نمی‌دانیم از اینجا به بعد چه خواهد شد و تصمیم سازان جدید فدراسیون فوتبال، چه سیاستی را در پیش می‌گیرند اما امیدواریم، کار آنقدر کوچک و حقیر نشود که تعدادی خبرنگار با چند سفر خارجی و چند صد یورو حق ماموریت، برای این و آن مدیحه سرایی کنند و اساسا یادشان برود شغل آنها روزنامه‌نگاری است؛ نه چیز دیگر...