دراگان اسکوچیچ سرمربی تیم ملی فوتبال ایران اخیراً در سفری به کشورش کرواسی، سری هم به ورزشگاه تیم شهر خود «اچ‌ان‌کی ری‌یکا» زد و در آنجا با یکی از رسانه‌های محلی مصاحبه‌ای انجام داد. در بخشی از این مصاحبه، اسکوچیچ درباره رساندن تیم ملی ایران به جام جهانی ۲۰۲۲ و وضعیتش در این تیم صحبت کرده است. مصاحبه اسکوچیچ را در ادامه می‌خوانید:
آقای اسکوچیچ، حتماً به موفقیتی که با تیم‌تان کسب کردید، افتخار می‌کنید.
دو سال گذشته به ما خیلی سخت گذشت. ما کلی بازی انجام دادیم. زمانی که من جانشین مارک ویلموتس شدم، تیم ما در جدول گروهش سوم بود. بعد از آن اما مقطع خوبی را آغاز و به جام جهانی صعود کردیم. به همین دلیل من بسیار خوشحالم.
آیا درست است که در ایران، فوتبال پس از کشتی دومین ورزش محبوب محسوب می‌شود؟
فوتبال در ایران مثل یک مذهب است. اگر کرونا نبود، تمام ورزشگاه‌ها هنگام برگزاری مسابقات پر از تماشاگر می‌شدند.
شما و تیم‌تان دو بار مقابل عراق قرار گرفتید. آیا میان دو تیم تنش خاصی وجود دارد؟
بین دو تیم خیر، تنشی وجود ندارد. ما کمی تحت فشار قرار داشتیم، چون با توجه به کیفیت بالایی که تیم‌مان دارد انتظارات از ما بالاست و به همین دلیل هم می‌خواستیم که برنده شویم. ما از ۱۵ بازی اخیرمان ۱۴ تا را بردیم.
ایران دارای ۸۰ میلیون نفر جمعیت است. وقتی که هدایت تیم ملی این کشور را قبول کردید، انتظاراتی که مردم داشتند روی شما فشار نمی‌آورد؟
من از سوی رسانه‌ها تحت فشار قرار داشتم، نه از سوی مردم. اگر بخواهم رسانه‌های ایران را با رسانه‌های کرواسی مقایسه کنم، می‌توانم بگویم که فشار رسانه‌های ایران ۱۰۰ برابر بیشتر است. با این حال ما الان تیم بیست‌ویکم جهان و اول آسیا هستیم و به همین دلیل هم وجود چنین فشاری طبیعی است.
میدانیم که شما یک مربی حرفه‌ای هستید و هر از چند گاهی مجبورید محل سکونت و کشوری که در آن کار می‌کنید را تغییر دهید. زندگی در ایران و تطبیق دادن خودتان با شرایط این کشور چقدر برای شما سخت بود؟
من در چند کشور آسیایی کار کرده‌ام و در ایران آسان‌تر از همه آنها با شرایط زندگی‌ام کنار آمدم، چون مردم ایران بسیار خوب و میهمان‌نواز هستند. رسانه‌ها (خارجی) تصویری غلط از ایران می‌سازند.
شرایط کاری‌تان در این کشور چطور است؟
عالی. ما یک کمپ عالی داریم که تیم‌هایی بارسلونا یا رئال مادرید هم از تمرین در آن ناراضی نخواهند بود. واقعاً می‌گویم؛ شرایط کاری من در ایران عالی است.
به نظر می‌رسد که شما به یک قهرمان ملی برای مردم ایران تبدیل شده‌اید. آیا واقعاً اینطور است؟
اینکه آیا برای آنها یک قهرمان هستم یا نه را نمی‌دانم، اما مردم ایران مرا دوست دارند و در خیابان‌ها به سوی من می‌آیند تا در کنار هم عکس بگیریم. آنها فوتبال را دوست دارند و وقتی که ما نتایج خوبی کسب میکنیم، به من احساس خوبی دست می‌دهد. با این حال (به دلیل علاقه و اشتیاق مردم) قدم زدن در خیابان‌های ایران برای من کار آسانی نیست (خنده).
