محمدرضا مدنی؛ تیم ملی فوتبال کشورمان در اولین سالگرد درگذشت مهرداد میناوند در دیداری سرنوشت‌ساز تیم ملی عراق را شکست داد و راهی جام جهانی شد.
زینب فلاحتکار مادر مهرداد میناوند در گفت‌وگو با خبر ورزشی، درباره آسمانی شدن فرزندش و روزهای سختی که طی یک سال گذشته برای خود و خانواده‌اش سپری شده اظهاراتی را مطرح کرد.
خانم میناوند! روزها و ماه‌های گذشته را چطور سپری کردید؟
روزهای بدون مهرداد خیلی سخت گذشت. واقعاً از یادم نمی‌رود. شنیده بودم که می‌گویند خاک سرد است و بعد از این که داغی دیدید سردی خاک باعث می‌شود که کم‌کم آن داغ تلخ را فراموش کنید اما برای من چنین اتفاقی نیافتاد (اشک‌های مادر مهرداد سرازیر می‌شود). این وضعیت برای من روز به روز بدتر می‌شود. از زمانی که مهردادم را از دست دادم تازه فهمیدم چه گوهری از کنارم رفت. حالا هم خیلی خیلی جایش خالیست.
همه دوستانش از شیرینی و خوش زبانی مهرداد تعریف می‌کنند. شما چه تعریفی از پسرتان دارید؟
یک بچه فوق العاده با عاطفه و مهربان. پسری که دائم با همه مزاح میکرد و دوست داشت همه دور و بری‌هایش بخندند. اصلا رابطه‌ای با غم و غصه نداشت. یک پسر شیرین بود. یک دسته گل. مردم را خیلی دوست داشت. نمیدانم چرا خدا مهرداد را از من گرفت! نمیدانم!
فکر نمی‌کنید اگر امروز مهرداد به این بیماری مبتلا می‌شد شاید می‌توانستیم نجاتش بدهیم؟
قطعاً همین طور است. ای کاش واکسن کرونا را زودتر به ایران می‌آوردند. ای کاش درمان کرونا را زودتر در ایران شروع می‌کردند. ای کاش مهردادِ من هم واکسن میزد...! ولی آن زمان واکسنی در ایران نبود. متاسفانه علی انصاریان هم به خاطر همین موضوع از دنیا رفت. فقط این دو نفر نبودند، خیلی از مردم ایران به خاطر نبودن واکسن از دنیا رفتند و خیلی از خانواده‌ها داغدار شدند.
از دوستان و نزدیکان مهرداد کدامیک در این مدت جویای حال شما می‌شدند؟
خیلیها حالم را می‌پرسند. خیلیها سعی کردند من را تنها نگذارند که باید از تک تک آنها تشکر کنم. عزیزانی در باشگاه پرسپولیس و خیلی از افراد مثل آقای بهنام ابوالقاسم‌پور یا آقای محمدرضا مهدوی و آقای شیرینی و خیلیها که الان اسمشان را به خاطر نمی‌آورم. همگی سنگ تمام گذاشتند و دستشان درد نکند.
شرایط روحی همسرشان چطور است؟
او هم وضعیتی بهتر از من ندارد. آنها تازه دو ماه بود که زیر یک سقف رفته بودند ولی متاسفانه به خاطر کرونا و پر کشیدن مهرداد آشیانه‌شان خراب شد و زندگی شان به هم ریخت.
حرف باقیمانده‌ای دارید؟
مهرداد پرسپولیسی دو آتشه بود. یک پرسپولیسی که همیشه دوست داشت این تیم قهرمان باشد. هر زمان پرسپولیس برنده می‌شد طوری خوشحالی میکرد که انگار دنیا را به او داده اند. از بچه‌های تیم پرسپولیس می‌خواهم برای خوشحالی مهرداد هم که شده دوباره این فصل قهرمان شوند. من مطمئنم روح مهرداد از قهرمانی بچه‌های پرسپولیس باخبر می‌شود و او را شاد می‌کند.
