محسن کرامتی؛ پس از پیروزی الهلال برابر استقلال در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا، امشب پرسپولیس هم برابر این تیم ثروتمند عربستانی باخت و حذف شد. حالا الهلال در نیمه نهایی به مصاف النصر خواهد رفت و برنده این بازی به فینال لیگ قهرمانان آسیا می‌رسد. یک پای فینال امسال ACL تیمی عربستانی است و نمایندگان ایران امسال هم جام قهرمانی را از نزدیک نخواهند دید.

الهلال با سه گلی که امشب به پرسپولیس زد برنده میدان نشد، پرسپولیس زمانی باخت و حذف شد که در فصل نقل و انتقالات یار نگرفت و چند ستاره را هم از دست داد. احمد نوراللهی هافبک ملی‌ پوش تیم یحیی با پیشنهاد سنگین الاهلی راهی امارات شد. شهریار مغانلو که بازیکن سانتاکلارا بود و فصل پیش به صورت قرضی لباس قرمز بر تن کرده بود هم با پیشنهاد خوب سپاهان به باشگاه پرتغالی از قطار پرسپولیس پیاده شد و به اصفهان رفت. محمدحسین کنعانی زادگان، دیگر یار ملی پوش پرسپولیس هم که امسال را در لیگ ستارگان قطر بازی می‌کند، با رفتنش دفاع پرسپولیس را ضعیف‌تر از گذشته کرد.

اگر بخواهیم به باخت‌های این سال‌های فوتبال باشگاهی کشورمان بپردازیم باید نگاهی به مدیران این ورزش در ایران بیاندازیم. دود مدیریت ضعیف فوتبال در کشورمان در همه سطوح در همین بازی‌ها بیشتر به چشم طرفداران می‌رود. ممنوعیت ورود بازیکن خارجی و سقوط ارزش پول ملی کشورمان هر دو باعث می‌شود که کیفیت فنی فوتبال باشگاهی کشورمان بیش از پیش تضعیف شود. حق پخش تلویزیونی که صداوسیما از تیم‌های فوتبال ایرانی محروم کرده است، می‌تواند گره گشای بسیاری از مشکلات باشد. پرسپولیس که سالهاست در آسیا عملکرد خوبی دارد شاید اگر با تزریق بودجه و اسپانسرینگ بهتر تقویت می‌شد حالا ما برنده بازی می‌بودیم. صداوسیما علاوه بر بودجه سنگینی که در ردیف بودجه سالانه کشورمان دریافت می‌کند، پول تبلیغات قبل، حین و بعد از بازی‌های فوتبال و دیگر ورزش‌های پر مخاطب را هم می‌خواهد. رقم هنگفتی که برای هر دقیقه این تبلیغات به حساب صداوسیما واریز می‌شود باید بابت بخشی از حق پخش تلویزیونی به حساب باشگاه‌های ورزشی پرداخت شود که نمی‌شود. باشگاه‌هایی که چشم و چراغ میلیون‌ها ایرانی هستند همیشه بازندگان اصلی این جدال نابرابرند. طرفدارانی که در این سال‌ها برابر نمایندگان کشورهای عربی شاهد شکست تیم مورد علاقه خود هستند و جز حسرت چیز دیگری ندارند...

مدیران سیاسی هر سال با اتوبوس یک سیاست‌مدار می‌آیند و بر جای جای ورزش کشورمان تکیه می‌زنند. تیم‌های ورزشی ایران یک زمین تمرین و کمپ درست و حسابی ندارند. بودجه و اسپانسرینگ به صورت شفاف و به موقع نصیب تیم‌ها نمی‌شود. ستاره‌های استقلال و پرسپولیس پس از هر موفقیت و عملکرد چشم نوازی توسط تیم‌های ثروتمند عربی شکار می‌شوند. آکادمی‌های فوتبال پایه به دلیل نبود بودجه و زیرساخت کافی، عملا جای خالی ستاره‌ها را پر نمی‌کنند و دلال‌ها در لیگ برتر جولان می‌دهند. حالا که نه پول داریم، نه مدیریت چرا به تیم‌های عربی نبازیم؟!