هفتم مرداد سیامین سالگرد دومین قهرمانی استقلال در جام باشگاههای آسیا بود. مسابقاتی که به میزبانی بنگلادش برگزار شد و آبیپوشان توانستند با هدایت منصور پورحیدری فقید برای دومین و تا اینجای کار آخرین مرتبه قهرمانی در آسیا را جشن بگیرند. پیرامون اتفاقات فنی و حاشیهای تورنمنت مذکور طی سالیان گذشته مطالب و مصاحبههای متعددی منتشر شده است ولی نکته مهمی که در تمام این ایام چندان مورد توجه قرار نگرفته، وضعیت مالی بازیکنان استقلال و رقم قرارداد آن زمان آنها با باشگاه است. بازیکنانی که اغلب آنها به معنای واقعی کلمه جزو مهرههای کلیدی فوتبال ایران تلقی میشدند ولی ظاهراً دستمزدشان در قیاس با ارقامی که هماکنون پرداخت میشود، چیزی شبیه طنز و کاریکاتور است.
هیئت مدیره بدون دستمزد
یکی از نکات مهم باشگاه استقلال در آن زمان، دستمزد نگرفتن هیئت مدیره و مدیرعامل بود. کاظم اولیایی مدیر عامل اسبق استقلال که هنگام قهرمانی این تیم در بنگلادش به عنوان مدیرعامل باشگاه و سرپرست تیم حضور داشت، در این رابطه به خبرورزشی گفت: «پازل مدیریتی بسیار خوبی در آن مقطع کنار یکدیگر قرار گرفته بودند. از آقای دکتر ایروانی گرفته تا دکتر آقا محمدی و دکتر میرولد. افرادی که تحت هیچ شرایطی چشم طمع به استقلال نداشتند و آمده بودند تا کمک کنند و واقعاً همین کار را میکردند. این مدیران نه تنها از استقلال حقوقی دریافت نمیکردند بلکه حتی چیزی تحت عنوان حق جلسه که در این سالها مطرح شده نیز نگرفتند. اصلاً نگاهشان به استقلال مالی نبود. خود من در آن زمان کارمند وزارت کشور بودم و از این وزارتخانه حقوق میگرفتم ولی از استقلال یک ریال دریافتی نداشتم. اصلاً به لحاظ قانونی اجازه دریافت حقوق نداشتم چون استقلال دولتی بود و من نیز کارمند دولت بودم بنابراین نمیتوانستم از دو ارگان دولتی به صورت همزمان حقوق بگیرم.
ستارگان ۱۲۰ هزار تومانی
بسیاری از کارشناسان و هواداران استقلال معتقدند اگر بازیکنان تیمی که در تابستان سال ۷۰ توانستند استقلال را به عنوان قهرمانی رقابتهای جام باشگاههای آسیا برسانند، در حال حاضر فوتبال بازی میکردند، بدون شک هر کدام از آنها یا لژیونر شده بودند و یا قراردادهایشان بالغ بر ۵ میلیارد تومان برای هر فصل بود ولی شاید برایتان بسیار عجیب باشد که بدانید آنها ۳۰ سال پیش با چه عدد و رقمی پیراهن آبی را بر تن میکردند. در آن مقطع باشگاه استقلال بازیکنان خود را به سه گروه تقسیم کرده بود و بر اساس این تقسیمبندی دستمزد میداد. گروه اول بازیکنانی بودند که هم سابقه حضورشان در تیم ملی بالا بود، هم در استقلال جزو پیشکسوتان محسوب میشدند و هم اینکه در تیم ملی و استقلال جزو مهرههای فوقالعاده تأثیرگذار به حساب میآمدند. این نفرات با استقلال قراردادی به ارزش ۱۲۰ هزار تومان منعقد کرده بودند. احمدرضا عابدزاده، شاهین بیانی، شاهرخ بیانی، مجید نامجومطلق، جعفر مختاریفر، صادق ورمزیار، رضا نعلچگر و صمد مرفاوی از جمله بازیکنان مذکور بودند (برخی بحثها حکایت از آن دارد که مهدی فنونیزاده هم در این لیست حضور داشت). گروه بعدی را بازیکنان ۱۰۰ هزار تومانی تشکیل میدادند و نفراتی همچون: رضا حسن زاده، فرشاد فلاحت زاده، حمید بابازاده، عباس سرخاب و ... در آن حضور داشتند. دسته سوم نیز مهرههای ۸۰ هزار تومانی بودند که اغلب، متشکل از بازیکنان جوان بودند. چند نفری نیز پیشپرداخت نداشتند و فقط حقوق ماهیانه از باشگاه میگرفتند.
قرارداد پورحیدری
قرارداد سرمربی وقت استقلال نیز اصلاً قابلملاحظه با شرایط کنونی فوتبال ایران تلقی نمیشود. کاظم اولیایی در مورد میزان پرداختی به منصور پورحیدری فقید به خبرورزشی گفت: «قرارداد منصورخان در آن زمان ۲۵۰ هزار تومان بود ولی به جرأت میتوانم بگویم چیزی از این پول در آخر فصل دست منصور را نمیگرفت. من خودم شاهد بودم که به تعدادی از بازیکنان برای حل مشکلات مالی آنها از جیب خودش پول میداد. صراحت به شما بگویم قرارداد پورحیدری ۲۵۰ هزار تومان بود ولی تا آخر فصل چیزی حدود ۳۰۰ هزار تومان برای استقلال هزینه میکرد. بدیهی بود که رقم قرارداد پرویز مظلومی کمتر از سرمربی باشد و مرحوم بونژاک هم ماهیانه 5 هزار دلار دستمزد داشت که توسط کمیته ملی المپیک پرداخت میشد و ما از این بابت دچار دردسر مالی نمیشدیم.
بخاری گازی و تلویزیون رنگی
بسیار معروف است که با مساعدت محمد غرضی وزیر وقت پست و تلگراف و تلفن، هر کدام از بازیکنان و مربیان استقلال پس از قهرمانی در جام باشگاههای آسیا یک خط تلفن ثابت دریافت کردند ولی ظاهراً جوایز دیگری نیز اهدا شده است. کاظم اولیایی با تأیید این مسئله میگوید: «بله! با تلاش کادر مدیریتی باشگاه جوایز دیگری نیز توسط هواداران تأمین شد. به هر کدام از بازیکنان ۵۰ هزار تومان پول نقد دادیم و البته یک بخاری گازی سنگر کار، پارچه کت شلواری و مانتویی و فکر میکنم یک تلویزیون رنگی ۱۴ اینچ هم به تمام بازیکنان دادیم. این نکته را هم بگویم اردوی پیش از سفر ما به بنگلادش که در منطقه سالاردره برگزار شد، به لطف تلاش هیئت مدیره باشگاه برایمان رایگان درآمد و استقلال از بابت آن اردوی فوقالعاده خوب هیچ هزینهای پرداخت نکرد. انتخاب منطقه سالاردره به واسطه مطالعات بسیار زیاد مرحوم بونژاک برای یافتن قسمتی از ایران که آب و هوای آن شبیه به بنگلادش باشد، صورت گرفت و منصورخان هم وقتی دید دستیار خارجیاش آدم باسوادی است، به او اعتماد کرد.»
بیشتر بخوانید: