سجاد گنجزاده تنها المپین مردان کاراته ایران است که تا چند روز آینده پای در تاتامی المپیک توکیو خواهد گذاشت. او که به گنج کاراته ایران شهرت دارد که در تمام رویدادهای بینالمللی موفق به کسب خوشرنگترین مدال برای کاراته ایران شده است، گنجزاده و عسگری دو کاراته کایی هستند که به دوقلوهای کاراته شهرت دارند، عسگری با مثبت شدن دوپینگش، فرصت حضور در المپیک را از دست داد. گنجزاده معتقد است این اتفاق، تلخترین اتفاق ورزشی او بوده، با اینکه دل جامعه کاراته را سوزانده، دل عسگری بیش از همه سوخته اما حذفش از المپیک پایان موفقیتهای بهمن نبوده و او با پایان محرومیتش، دوباره افتخارآفرینی خواهد کرد.
گفتوگوی اختصاصی سجاد گنجزاده با خبرورزشی را در ادامه میخوانید:
سجاد گنجزاده و ذبیحالله پورشیب، چندین سال در مسیر المپیک، رقیب اصلی وزن ۷۵+ کیلوگرم بودند، با گنجزاده، این روزها شاهدیم رقبای دیروز رفقای امروز هستند و تمرین مشترک انجام میدهند، خودت از حال و روزهای پایانی تمرینات قبل از اعزام به المپیک توکیو برایمان بگو.
خوب امروز ما در اردوی تیم ملی تمرینات خوبی را قبل از اعزام به توکیو پیگیری میکنیم. البته قبل از شروع اردوها، با تصمیم سرمربی تیم ملی اختصاصی با پورشیب تمرین کردم تا فاصله بین تعطیلات و اردو، فرصت را از دست ندهم. خوشحالم از اینکه پورشیب قبول کرد و به اردو امد و تمرین مشترک خوبی با هم داشتیم. البته از سال ۲۰۱۰ با پورشیب در یک تیم بودم و باشگاه مقاومت اولین بار، هم تیمی شدیم. من یادم میآید تا آن زمان باشگاه مقاومت هیچ عنوانی نگرفته بود اما با تیم خوب و هم تیمی ها خوب برای اولین بار برنز مسابقات سوپرلیگ را گرفتیم. از همان سال با هم، هم تیمی بودیم و هم در این ۸ سال مدالی نبوده که کنار هم نگرفته باشیم. سه دوره ای که مدال طلای جهان را گرفتیم، من پورشب و عسکری سه نفری بودیم که ثابت عضو کومیته تیمی در تیم ملی بودیم.
اما در طول این چند سال علاوه بر رابطه دوستی رقیب اصلی در تیم ملی بودید؟
بله، شاید در مقطعی رقیب هم بودیم اما همیشه سعی کردیم که دوستیهایمان در اولویت باشد و رقابت ما فقط مختص تاتامی باشد. باور کنید ما هیچ کدام در تمرینات مقابل هم تمرین را ساده نگرفتیم و به هم فشار آوردیم. حتی بارها در تمرینات به خاطر اینکه خیلی جدی تمرین کردیم آسیب به هم رساندیم. به خاطر همین بوده که کاراته ایران در حال حاضر در جایگاه خوبی در دنیا قرار گرفته است و تمام دنیا به این تیم احترام بگذارند.
پس با این حساب رقابت در داخل تاتامی و رفاقت هم بیرون از تاتامی بود؟
ما بیرون از تاتامی سعی کردیم همیشه با هم رفیق باشیم. تا جایی که از دستمان برآمده به هم کمک میکنیم و فقط این نبوده که به مسابقه برویم و بعد از آن با هم خداحافظی کنیم. خدا رو شکر میکنم که عضوی از این تیم هستم که بچهها به من محبت دارند. خدا رو شکر میکنم که پورشیب کاپیتان تیم ملی است و او در این سه دوره مسابقات جهانی نشان داد که کاپیتان به حقی است.
حالا که چند روز به المپیک باقی مانده، تمام رقبای شما مشخص شده اند و همه از شایستگیهای گنجزاده باخبر هستند، المپیک توکیو را علاوه بر شناخت حریفانت چطور برای خود پیشبینی میکنی؟
واقعیت این است که ما همیشه برنده نبودیم. در واقع یک ورزشکار حرفهای همیشه با شکستهایش یاد میگیرد که چطور باید برنده باشد. خدا رو شکر میکنم که سهم من هم در مسابقات مختلف کنار تیم ملی سهم خوبی بوده، خدا همیشه به من نگاه ویژهای داشته و در مسابقات سطح بالا دست خالی به کشور بازنگشتهام. فکر میکنم هشت نفر از ۱۰ کاراتهکای که در المپیک حضور دارند، قهرمان جهان هستند و طی سالهای مختلف قهرمان جهان، اروپا، آسیا و ... شدهاند. همه نفرات حاضر در توکیو برای خود نام و نشان دارند. فکر نمیکنم بازیکنی در المپیک حضور داشته باشد که برای زنگ تفریح حضور پیدا کند یا اینکه نخواهد مدال المپیک کسب کند. همه آنها تمام تلاششان را میکنند و مطمئن باشید من هم تمام تلاشم را میکنم تا نماینده شایسته ای برای کاراته ایران و ورزش ایران باشم.
بدون تعارف، شما تنها کسی هستید که در ورزش به بهمن عسگری نزدیک است. با مطرح شدن موضوع دوپینگ عسگری و حذف او از حضور در المپیک حرف و حدیثهای مختلفی مطرح شد، چه صحبتی در مورد اتفاق تلخی که برای دوست صمیمی شما رخ داد، دارید؟
اتفاق خیلی تلخی بود. اتفاقی که برای بهمن عسگری رخ داد، تلخترین اتفاق ورزشی من بود. ما فوقالعاده بهم نزدیک هستیم. از تمام مسائل هم مطلع هستیم. متاسفانه بهمن اشتباهی که در این قضیه کرد، فکر میکنم دل تمام جامعه کاراته را سوزاند. البته بیشتر از همه دل خودش سوخت، اما از روحیهای که از بهمن سراغ دارم مطمئن هستم که پر قدرت به تاتامی برمیگردد. مطمئن هستم که بیشتر از قبل مدال خواهد گرفت. همیشه در این یکی دو سال اخیر با بهمن صحبت میکردیم، در مورد اینکه بعد از المپیک کاراته را کنار بگذاریم یا نه، اما در نهایت به این نتیجه رسیدیم که تازه ما اول راه هستیم. شاید بعضیها بگویند که سن ما ۳۰ سال شده است اما خودمان این حس را داریم که تازه یاد گرفتیم که چطور مبارزه کنیم، چطور رقابت کنیم.
با این حساب بعد از المپیک تصمیمی برای خداحافظی از دنیای قهرمانی ندارید؟
تازه ما در دنیا در وزن خودمان شناخته شدهایم و در این وزن جایگاه ثابتی گرفتهایم. به نظرم سالهای سال اگر خدا به ما سلامتی بدهد و مصدوم نشویم، برای تیم ملی افتخارآفرینی خواهیم کرد. مطمئن باشید که بهمن عسگری پر قدرت برمیگردد. سال آینده اتفاقات خوبی برای او رخ خواهد داد و تمام ورزش کشور این اتفاق تلخ را فراموش خواهند کرد.
حرفی مانده قبل از شروع مسابقهات در المپیک؟
مردم برای ما دعا کنند. پشت ما همیشه به مردم عزیز ایران گرم است. از مردم ایران یک خواهشی دارم، هر اتفاقی در المپیک برای ورزشکاران رخ داد، آنها را قضاوت نکنند. مطمئن باشید که همه ورزشکاران ما در المپیک تلاش میکنند تا بهترین نتیجه را بگیرند، تا دل مردم ایران شاد شود. جدای از هر اتفاقی که رخ میدهد مردم ایران به خاطر سختی هایی که در طول این سال ها کشیدهاند به آنها احترام بگذارند.