نازنین ملایی تنها قایقران المپیکی روئینگ، از آخرین امکانات و اردوهایش قبل از المپیک راضی نیست. باوجود اینکه تک سهمیه ایران از مدت‌ها قبل مشخص بود ولی فدراسیون قایقرانی دست روی دست گذاشت تا شرایط اردوی برون مرزی فراهم نشود و ملایی به رغم اینکه در توکیو باید در مسافت ۲۰۰۰ متر پارو بزند، تمریناتش را در مسافت ۱۰۰۰ متر انجام دهد.

تو اولین شرکت کننده کاروان ایران هستی، چه حس داری که مسابقات ایران، با تو شروع می‌شود؟

بله آنطور که فهمیدم اولین بازی را من انجام می‌دهم (با خنده). امیدوارم مسابقه‌ام طوری پیش رود که تا آخر المپیک، برای تمام کاروان ایران اتفاقات خوبی رقم بخورد.

آخرین تمریناتت در دریاچه آزادی چطور پیش می‌رود؟

آخرین تمریناتم به خوبی در حال پیگیری است. فردا عازم توکیو می‌شوم و تمرینات ریکاوری و پیست را در توکیو انجام می‌دهم، امیدوارم که بتوانم بهترین نتیجه‌ای که تاریخ روئینگ ایران ندیده را در المپیک امسال رقم بزنم.

انتظار نداشتی که فدراسیون بعد از مشخص شدن تکلیف سهمیه، برایت اردوی برون مرزی برگزار کند؟

دقیقا از بعد انتخابی پیگیر اردوی برون مرزی شدم که متاسفانه کرونا یا هرچیز دیگری بهانه‌ای شد تا این ماجرا را کند پیش ببرند. اولین مسابقه مهمی است که ما قبلش به اردوی برون مرزی نرفتیم، سال ۲۰۱۲ که قایقرانان سهمیه المپیک گرفتند برای آماده‌سازی به سوئیس رفتند و یک ماهی آنجا اردو زدند، قبل از المپیک ریو هم ملی‌پوشان یک ماه در پرتغال و مسافت بالای ۱۰۰۰ متر تمرین کردند. الان شرایطی شده که من در پیست ۱۰۰۰ متر دریاچه آزادی تمرین می‌کنم و باید در المپیک مسابقه ۲۰۰۰ متر بدهم که برخلاف این امکانات و شرایط کم انتظارات زیادی هم از من دارند.

دقیقا چه انتظاری از تو دارند؟

هم فدراسیون و هم مسئولین وزارت ورزش انتظار دارند بهترین نتیجه نسبت به سال‌های قبل رقم بخورد، درست است که نتیجه خوب بخشیش به روحیه، توانایی و آمادگی ورزشکار بستگی دارد ولی بخش اعظمش به شرایط و امکانات ربط دارد و ورزشکار تا یک حدی می‌تواند از بدن و ذهن و جسمش استفاده کند. به خاطر همین کمی سخت است که بهترین نتیجه را نسبت به گذشته بگیرم ولی با این حال تمام تلاشم را می‌کنم چون نه برای فدراسیون و نه برای کس دیگری کار نمی‌کنم و این ورزش را در وهله اول برای لذت خودم انجام می‌دهم و از زمانی که تمام وقت و زندگی‌ام را صرف این ورزش کردم، برای بهترین نتیجه جنگیده‌ام و حالا هم همین‌طور است.

به نظرت فدراسیون در برگزاری اردوهای برون مرزی کوتاهی نکرد؟

دقیق نمی‌دانم. ولی من پیگیر این موضوع بودم و از روز اول گفتم که به اردو برون مرزی نیاز دارم ولی آنقدر این ماجرا کند پیش رفت که به زمان تعطیلی وزارت آذربایجان برخورد کرد و ترکیه هم زمانی جوابمان را داد که ۲ هفته بیشتر نمی‌توانستیم آنجا اردو بزنیم و دوباره بخاطر تست‌های قبل ازاعزام به ژاپن، مجبور به برگشت ایران بودیم و عملا نصف وقت‌مان هدر می‌رفت، این چیزی بود که از مدت‌ها قبل باید پیش بینی می‌شد چون چه من و چه نصیری بالاخره یک کدام‌مان به المپیک اعزام می‌شدیم.

قبلا می‌گفتی که هدفت در المپیک صعود به فینال است، الان با توجه به این شرایط، هنوز هم پای حرفت هستی؟

من با تمام این شرایط تمام تلاشم را می‌کنم تا به این نتیجه برسم چون این کرونا به ما ثابت کرد که هیچ چیزی برای فردا مشخص نیست و شاید المپیک بعدی هزاران اتفاق بیفتد و نتوانم حضور داشته باشم، بنابراین چیزی که دست به نقد و پیش‌رویم است المپیک توکیو است. پس تمام تلاشم را می‌کنم تا بهترین نتیجه را ثبت کنم که حداقل تا مدت‌ها باقی بماند.

رسیدگی‌های وزارت ورزش در این مدت چطور بوده است؟

من به عنوان ورزشکار خیلی متوجه رسیدگی‌ها نمی‌شوم چون مدام در اردوها هستم و از پشت پرده خبر ندارم. اما یک‌سری از مسئولان کمیته المپیک مستقیما با من در تماس بودند و کم و کاستی‌ها را از من می‌پرسیدند وحتی چندکارشناس را هراز گاهی به فدراسیون می‌فرستادند تا کمبودهای ورزشکاران را بررسی کنند و این رسیدگی‌ها واقعا قابل تحسین بود و برایم دلخوشی‌ای بود که لااقل اگر کمک مالی آنچنانی‌ای نمی‌شود ولی پیگیر کارها و کم و کاستی‌هایمان هستند.

برای سفارش قایقت در توکیو که مشکلی نداری؟

نه افشین فرزام مربی‌ام سفارش قایق را به همان کمپانی همیشگی داده است و به خاطر اینکه من همیشه از همان کمپانی قایق سفارش می‌دهم، در جریان نوع قایق من هستند ولی مسئله اصلی این است که قایق‌هایی که در گمرک مانده، همین قایقی است که من در المپیک با آن پارو می‌زنم، یعنی می‌شد که در کشور خودم با آن قایق‌ها تمرین کنم تا آن که بخواهم ۲ یا ۳ روز از ۵ روز قبل از مسابقه‌ام را برای هماهنگ شدن با قایق هدر دهم.

به نظرت چه کسی می‌تواند این قایق‌ها را ترخیص کند؟

سهرابیان رئیس فدراسیون خیلی پیگیر ترخیص قایق‌ها است، دقیق نمی‌دانم چه کسی باید پیگیر ترخیص قایق‌ها شود ولی هر مسئولی که صدای ما را می‌شنود بداند که این قایق‌ها برای فدراسیون ملی کشور است نه برای استفاده شخصی، که ورزشکار بخواهد ببرد و در اتاق خوابش بگذارد، این را بدانند که چشم جمعیتی از قایقرانان به این قایق‌ها است.

اگرقایق‌ها برای بازی‌های آسیایی نرسد، فکر نمی‌کنم اصلا امکان برگزاری اردوها باشد.

من هم فکر نمی‌کنم بشود اردوها را برگزار کرد علاوه بر این، این قایق‌هایی را که مسابقات سفارش می‌دهیم میزان برد مارا افزایش می‌دهد، کشورهایی دیگری که به مسابقات می‌آیند یا همان مدل قایق مسابقه‌شان در تمرینات زیر پای‌شان است یا اینکه همان قایق تمرینی‌شان را بار کانتیر می‌کنند و مستقیم یک ماه جلوتر به کشورمیزبان می‌فرستد و به راحتی با قایق تمرین‌شان مسابقه می‌دهند، حالا ما اگر امکان انتقال کانتینر به کشور دیگر نداریم لااقل حالا که هزینه کرده‌ایم چرا ترخیص نمی‌کنیم که ورزشکار استفاده کند!