مهری رنجبر؛ قصه خط خوردن فرهاد قائمی از تیم ملی والیبال، کپی برابر اصل، حذف مهدی رحمتی از تیم ملی فوتبال است. دریافت کننده ملی پوش، که به قول خودش با خداحافظی برای همیشه رفته بود، پی زندگی اش، دلش نیامد وقتی تیم ملی به او احتیاج دارد، نه بیاورد. قائمی آماده آمد، اما خط زدنش به بهانه تعداد زیاد بازیکنان، دیگ آب سردی بود که روی سرش ریختند. بهانه ای که هضمش راحت نیست. تصمیمی‌که قائمی ، آن را به مافیای والیبال ربط می‌دهد. کار به جایی رسیده که او می‌گوید:« حالا که می‌روم، صدسال سیاه، دیگر به تیم ملی برنمی‌گردم، حتی اگر باز دعوتم کنند.»
امیر خوش خبر سرپرست تیم ملی والیبال، با اینکه به فرهاد قائمی حق می‌دهد ناراحت باشد، اما معتقد است مافیایی در کار نیست و آلکنو خودش فرهاد را دعوت کرد و خط زد.
چطور تو خط خوردی؟
من فروردین ماه امسال، از تیم ملی برای همیشه خداحافظی کرده بودم و رفتم پی زندگی ام. وقتی تیم ملی در لیگ ملتها، مشکل دریافت پیدا کرد، با من تماس گرفتند که برگرد به تیم ملی و کمک کن. گفتند ما به کمک تو احتیاج داریم. من هم آمدم، جالب این است که ما یکشنبه صبح وزنه زدیم و بعد از ظهر که مربی آمد بعد از گرم کردن و بدنسازی ما تنها تمرین ۲به۲ سبک زدیم و حتی به تمرین ۶ به ۶ نرسید که جلسه گذاشتند، چون تعداد بازیکنان در اردو زیاد است و قابل کنترل نیست، تو برو. مگر از اول نمی‌دانستند که تعداد چقدر است؟
آقای خوش خبر گفته بود، قرار است آلکنو تو را ببیند و تست کند و تو هم قبول کردی؟
اصلا حرف از تست و دیدن بازی ام نبود. اگر حرف تست بود من اصلا پایم را به اردو نمی‌گذاشتم. حتی داورزنی رئیس فدراسیون، بعداز خبر دعوت من به اردو در تلویزیون، با من تماس گرفت و گفت بیا کمک کن. از طرف دیگر من آن قدر شعور دارم که وقتی آماده نباشم به تیم ملی نیایم. من با آمادگی کامل آمدم و حتی با تیم جوانان هم تمرین کردم و بهروز عطایی سرمربی تیم جوانان هم آمادگی ام را تایید کرد. من از خودم مطمئن بودم که به اردو آمدم. وگرنه می‌دانم المپیک، جام رمضان نیست. من اگر آماده نبودم آبروی خودم را می‌بردم؟ آنها برنامه می‌چیدند که به مردم بگویند ما فرهاد قائمی را آوردیم و مربی قبول نکرد. فدراسیون می‌خواهد همه اتفاقات را گردن بچه ها بیندازد.
یعنی این قضه بودار است؟
چطور در ایتالیا و لیگ ملتها، وقتی تیم مشکل دریافت پیدا می‌کند، می‌گویند فرهاد را برگردانید؟ اما بدون اینکه کسی با من تماس بگیرد، گفته بودند فرهاد مصدوم است. نمی‌دانم به چه اجازه ای از طرف من حرف زدند. من این مدت چیزهایی شنیدم که حالم از محیط لجنزار فدراسیون بهم خورد. من که خداحافظی کرده بودم و تنها برای کمک آمدم، حتی همراه بقیه بچه ها در فدراسیون پزشکی معاینه و آزمایش شدیم و من هم مصدومیتی نداشتم. خدا را شکر که دیگر در تیم ملی نیستم تا این وضعیت تاسف بار را ببینم.
تو حالا از جو بد فدراسیون می‌گویی، در حالی که سال‌های زیادی عضو تیم ملی بودی، این وضعیت را قبلا هم حس کرده بودی؟
من آن موقع همه تمرکزم، روی والیبال بود. متوجه این قضایا نبودم. حالا هم خوشحالم که دیگر در این لجنزار نیستم. حالم از مافیای والیبال بهم می‌خورد. مگر می‌شود؟ هر کسی بشنود، می‌خندد که بدون تمرین خط بخوری. چقدر مردم از من خواستند که به تیم ملی کمک کنم و یکی از دلایلی که تاثیر داشت برای برگشتم، همان در خواست های مردم بود. اما حالا که می‌روم، صدسال سیاه، دیگربه تیم ملی برنمی‌گردم، حتی اگر باز دعوتم کنند، دیگر پایم را به تیم ملی نمی‌گذارم.
تو حرف از مافیا زدی، این حرفهای تو، ادعاهای قبلی درباره باند در تیم ملی را تایید می‌کند؟
البته منظورم اصلا بازیکنان نیست. بچه ها وقتی خط خوردن من بدون تمرین را شنیدند خیلی ناراحت شدند و شوکه. منظورم این است که سرمربی در تیم ملی هیچ‌کاره است و این قصه ها را از قبل چیده‌اند و سناریو را برای مردم تعریف می‌کنند که فرهاد قائمی را دعوت کردیم، اما آماده نبود و خط خورد. با این شرایط مشخص شد باند بازی هست و بابت همین برای مردم تعریف می‌کنم تا بدانند. این حرفهای من از روی احساس نیست، اما متوجه شدم خیلی ها دوست نداشتند من به تیم ملی برگردم. شاید خیلی از مسائل را در آینده بگویم. حالا می‌فهمم، چرا رحمان محمدی راد کنار کشید، حالا حس وحال پیمان اکبری و فرهاد ظریف را می‌فهمم.
تو وقتی قبل از اعلام اسامی‌اردونشینان، خداحافظی کردی، بعضی ها گفتند شاید می‌دانستی انتخاب نشده ای و به همین دلیل خداحافظی کردی. واقعا این طور بود؟
نه من وقتی خداحافظی کردم، با من تماس گرفتند که اسمت در لیست هست و باید خودت را به اردو معرفی کنی. حتی شرایط قرنطینه را هم گفتند که من برای اینکه در خدمت خانواده ام باشم، گفتم، نمی‌توانم بیایم. همان موقع من برای همیشه از تیم ملی خداحافظی کرده بودم تا مسیر برای جوانان باز باشد. اگر می‌خواستم بمانم که نمی‌رفتم. من سرباز تیم ملی ام و هرچه دارم از تیم ملی است. افتخار می‌کنم بخش بزرگی از زندگی ام در تیم ملی بوده ام و لذتش را هم برده ام.
