خبرورزشی - وزنه‌برداری ایران بدون ستاره‌هایش در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو شرکت می‌کند. سهراب مرادی و کیانوش رستمی دو ملی‌پوشی که با وجود حمایت‌های ویژه مسئولان، دستشان از رسیدن به سهمیه این رویداد بزرگ کوتاه ماند. از آنجا که تیم ملی وزنه‌برداری کشورمان برای این دوره از بازی‌های المپیک تنها دو سهمیه دارد، علی داوودی و علی هاشمی، به‌عنوان تنها نفرات برتر حال حاضر این تیم، جواز صعود به توکیو را به دست آوردند.
امیدها به پدیده فوق‌سنگین است
علی داوودی که با ۲۲ سال سن خود را به‌عنوان پدیده فوق‌سنگین این روزهای وزنه‌برداری ایران معرفی کرده، بعد از لاشاتالاخادزه، دومین وزنه‌بردار دسته مثبت ۱۰۹ کیلوگرم در رده‌بندی جهانی است. داوودی از مدت‌ها قبل با قرارگرفتن در بین هشت نفر اول رنکینگ، خود را جزء مسافران توکیو می‌دید تا اینکه با پایان رقابت‌های انتخابی، خیالش بابت المپیکی‌شدن راحت شد. طبق قوانین جدید فدراسیون جهانی وزنه‌برداری هشت نفر برتر هر وزن یا دسته به اضافه قهرمان قاره‌ها سهمیه بازی‌های ۲۰۲۰ را به دست می‌آورند. قهرمان وزنه‌برداری جوانان جهان در حالی نخستین حضور خود در بازی‌های المپیک را تجربه می‌کند که بدون شک بار سنگینی به دوشش خواهد بود. همه نگاه‌ها متوجه اوست که در غیاب قهرمانان المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو، از اعتبار وزنه‌برداری ایران دفاع کند. رشته‌ای که همیشه آبرودار کاروان ورزش ایران در ادوار بازی‌های المپیک بوده است. رقیب اصلی داوودی در توکیو تالاخادزه است. وزنه‌برداری که به غول گرجستانی مشهور است و هیچ وزنه‌ای حریف او نمی‌شود. او اخیرا در تمریناتش در یک‌ضرب ۲۲۵ و در حرکت دوضرب ۲۷۰ کیلوگرم را به ثبت رسانده است. بهترین رکوردهایی که نماینده ایران به ثبت رسانده مربوط به رقابت‌های بین‌المللی جام فجر ۲۰۲۰ است که به ترتیب ۲۰۱ و ۲۴۰ کیلوگرم است. آخرین رکورد او مربوط به قهرمانی ۲۰۲۱ آسیاست که به ترتیب وزنه‌های ۱۹۶ و ۲۳۹ کیلوگرم را مهار کرده است. باید منتظر ماند و دید داوودی به‌عنوان رکورددار فوق‌سنگین جوانان جهان، چه رقابتی با قوی‌ترین مرد دنیا در المپیک خواهد داشت. قهرمانی نوجوانان و جوانان جهان و قهرمانی بزرگسالان آسیا ازجمله افتخارات داوودی است.
علی هاشمی هم بدون شانس نیست
دیگر نماینده وزنه‌برداری کشورمان در المپیک پیش‌رو علی هاشمی است. وزنه‌بردار ۲۸ساله ایلامی که او نیز به نوبه خود افتخارات درخورتوجهی را در سال‌های اخیر کسب کرده و می‌خواهد اولین المپیک را ببیند. وزنه‌بردار دسته ۱۰۹ کیلوگرم نیز به‌طور مستقیم و ازطریق رنکینگ، سهمیه این بازی‌ها را از آن خود کرده است. او نیز بعد از حضور در رقابت‌های انتخابی المپیک در جمع هشت نفر برتر دنیا قرار داشت تا اینکه با انتشار فهرست نهایی المپین‌ها در جایگاه چهارم این وزن قرار گرفت. سیمون ماتیروسیان از ارمنستان، اکبر ژوائف از ازبکستان، تیمور نانیئف از روسیه به ترتیب نفرات اول تا سوم دسته ۱۰۹ کیلوگرم هستند. او دو عنوان قهرمانی جهان را در مسابقات ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ و قهرمانی آسیا را در کارنامه دارد. مدال‌های جهانی هاشمی در این سال‌ها در دسته‌های ۱۰۵ و ۱۰۲ کیلوگرم هستند اما با توجه به تغییر اوزان المپیکی او درحال‌حاضر وزنه‌بردار دسته ۱۰۹ کیلوگرم به شمار می‌رود. سال ۲۰۱۷ با مجموع ۴۰۴ کیلوگرم قهرمان جهان شد و سال ۲۰۱۹ با مجموع ۴۰۵ کیلوگرم به سومی آسیا رسید. وزنه‌بردار ایلامی در دسته ۱۰۹ با رکورد ۴۰۵ کیلوگرم عنوان سومی آسیا و با رکورد ۳۹۵ کیلوگرم عنوان هفتمی جهان را دارد. آخرین رکوردی که او به ثبت رسانده به مسابقات جام فجر ۲۰۲۰ برمی‌گردد که ۳۸۸ کیلوگرم است. با این حال رکوردهای هاشمی روی کاغذ نشان می‌دهد که او نیز می‌تواند شانس کسب مدال المپیک توکیو باشد. وزنه‌بردار روس که با مجموع ۴۰۱ کیلوگرم نفر سوم رنکینگ است اصلی‌ترین رقیب برای هاشمی است. هاشمی در صورت ثبت رکوردهای گذشته خود می‌تواند شانس مدال برنز بازی‌ها باشد. باید به این نکته اشاره کرد که هاشمی اخیرا در اردوی تیم ملی وزنه‌برداری غیبت داشت. شنیده‌ها حاکی است اختلاف نظر او با محمدحسین برخواه سرمربی تیم ملی بر سر نحوه تمرینات سخت و سنگین باعث شد تا مدتی قید تمرینات را بزند.
پایان افسانه رستم و سهراب
اما داستان دسته ۹۶ کیلوگرم و امکان حضور وزنه‌برداران ایرانی این دسته در المپیک به صفحه پایانی خود رسید و هیچ وزنه‌برداری از ایران نتوانست امتیاز لازم را برای رسیدن به آوردگاه توکیو کسب کند. در این دسته کیانوش رستمی و سهراب مرادی مدعی پوشیدن پیراهن تیم ملی بودند که به‌خاطر مصدومیت و مسائل حاشیه‌ای نتوانستند به امتیاز لازم برسند. امیدها در تصاحب سهمیه این دسته بیشتر از همه به سهراب بود. قوانین سخت و پیچیده فدراسیون جهانی وزنه‌برداری برای این دوره از بازی‌های المپیک به‌گونه‌ای بود که سهراب یا باید با قرارگرفتن در جمع هشت نفر برتر اول رنکینگ جهانی دسته ۹۶ کیلوگرم سهمیه می‌گرفت یا به‌عنوان برترین وزنه‌بردار قاره. از آنجا که مرادی به‌دلیل مصدومیت‌های پیاپی و عدم حضور در میادین بین‌المللی از سایر رقبا عقب افتاده بود و جایگاه خوبی در رنکینگ نداشت، تنها به‌عنوان برترین وزنه‌بردار آسیا در این دسته شانس المپیکی‌شدن داشت که آن را هم از دست داد و رکورد مدنظر را ثبت نکرد.
آخرین فرصت مرادی برای المپیکی‌شدن مسابقات گزینشی کلمبیا بود تا با کسب حداکثر امتیاز خودش را به‌عنوان برترین وزنه‌بردار دسته ۹۶ آسیا معرفی کند که اینجا هم بخت با او یار نبود. سهراب برای اینکه سهمیه المپیکش را قطعی کند، باید در این میدان به رکورد ۳۸۹ کیلوگرم می‌رسید که با آسیب‌دیدگی دستش نتیجه‌ای به‌مراتب ضعیف‌تر از تاشکند گرفت. رستمی نیز که به‌دلیل اوت‌کردن وزنه‌هایش در رقابت‌های چند سال اخیر و البته خودمحوری‌هایی که داشت و حاضر نمی‌شد زیر نظر کادر فنی تمرین کند، اختلاف امتیاز فاحشی با رقبایش در رنکینگ جهانی پیدا کرد. او تصمیم گرفت برای اینکه ناکامی‌های گذشته‌اش را در دسته ۹۶ کیلوگرم جبران کند، تغییر وزن بدهد و به دسته ۸۹ کیلوگرم بیاید.
کیانوش با وجود اینکه طلای مجموع دسته ۸۹ کیلوگرم رقابت‌های تاشکند را گرفت، نتوانست به آن چیزی که مدنظرش بود، برسد؛ نایب‌قهرمان المپیک ۲۰۱۲ لندن چون وزنه‌های مدنظر را مهار نکرد، امتیازات لازم را کسب نکرد و نتوانست جواز حضور در المپیک را به دست آورد؛ او نیز با وجود اینکه شانس حضور در مسابقات کلمبیا، آخرین مرحله رقابت‌های انتخابی را داشت اما پیش از اعزام به مسابقه و با وجود اینکه ویزایش آماده شده بود، انصراف خود را از شرکت در این رقابت‌ها اعلام کرد. قهرمان المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو تا الان دلیلی برای انصراف خود از رقابت‌های کلمبیا مطرح نکرده است اما ظاهرا چون او می‌دانسته به خاطر فاصله زمانی بین دو مسابقه و افت رکوردی شانس کمی برای رسیدن به رکورد مدنظر دارد، به کلمبیا اعزام نشد.
