خبرورزشی - ناصر حجازی جزو ورزشکارانی است که همچنان از درگذشت او با حسرت یاد می‌شود. حجازی حداقل می‌توانست تا ۷۰ و اندی سالگی زندگی کند اما بیماری لعنتی به او امان نداد تا جامعه ایران از وجود مردی که حرف‌های زیادی برای گفتن داشت و چهره، رفتار و گفتارش زبانزد خاص و عام بود محروم شود.

حجازی در سال‌های کوتاه زندگی اش به مدت دو سال سرمربی استقلال رشت بود. او در شهرکی به نام «دهکده ساحلی» زندگی کرد و ساکنان این شهرک همچنان به یاد روزها و شب‌هایی هستند که حجازی گاهی اوقات آنها را می‌دید و چند کلامی سخن می‌گفت.

ناصر حجازی تجربیات بسیار زیادی در زندگی داشت؛ از حضور در یک تیم بنگلادشی و شرایط سخت در این کشور بگیرید تا صدها تجربه جذاب دیگر در طول زندگی...

یکی از عادت‌های همیشگی ناصرخان پیاده روی در شهرک بود و هر بار از کوچه پس کوچه‌های دهکده ساحلی (که یادگار سازنده اش شادروان منوچهر فرهنگی است) گذر می‌کرد می‌گفت من چند بار سوئیس رفته ام؛ دهکده مرا یاد آرامش آنجا می‌اندازد. صبح و بعد از ظهر در سوئیس تمرین می‌کردیم اما وقتی من پیاده روی می‌کردم و سقف خانه‌های زیبای سوئیسی را می‌دیدم با خود می‌گفتم کاش در ایران چنین محیط و فضایی داشتیم...

پیاده روی‌های حجازی در یک کلام ساعت نداشت؛ او هر بار به بهانه ای بیرون می‌زد و سعی می‌کرد همه چیز را با دقت ببیند. با مردم گرم و صمیمی بود و هرگز از دایره ادب خارج نمی‌شد. بر خلاف آنکه خیلی‌ها تصور می کنند اصلا بی حوصله هم نبود؛ به ویژه در مواجه شدن با مردم...

بیشتر بخوانید:

• روایت شنیدنی ناصر حجازی از راز زندگی‌اش