خبرورزشی - احسان روزبهانی، کاپیتان تیم ملی بوکس می‌خواست هت‌تریک کند؛ با سهمیه المپیک توکیو اما تصمیم فدراسیون جهانی بر سرش آوار شد. لغو رقابت‌های انتخابی در فرانسه همه رؤیاهایش را به باد داد. مسابقه‌ای که قرار بود درآن جامانده‌ها برای سهمیه با هم مبارزه کنند اما با لغوش، سهمیه‌ها از رنکینگ بین بوکسورها تقسیم می‌شود. اتفاقی که کار را برایش سخت‌تر کرد. 

قبلاً از این شانس زیادی برای گرفتن سهمیه در فرانسه برای خودت قائل بودی حالا با لغو رقابت‌های انتخابی فرانسه شانسی داری که از رنکینگ به المپیک بروی یا نه؟
واقعاً خبر عجیب و شوکه‌کننده‌ای بود. من با انگیزه تمرین می‌کردم و خیلی سرحال بودم و شرایط خیلی خوب پیش می‌رفت ولی متأسفانه نشد. من از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ در وزن ۸۱ کیلو رنکینگ یک جهان بودم و از سال ۲۰۱۶ به این طرف بوکس کار نکردم تا دوباره برای سهمیه المپیک به رینگ برگشتم و همین دوری باعث شد تا رنکینگم پایین بیاید. حالا دقیقاً نمی‌دانم رنکینگم چند است ولی فکر می‌کنم ۹ یا ۱۰ باشد. با فدراسیون که صحبت کردم گفتند به فدراسیون جهانی ایمیل زده‌اند و منتظر جواب هستند و امیدوارم که اتفاق خوبی برایم بیفتند؛ چراکه شرایط و انگیزه‌ام زیاد بود تا این بار در المپیک و دوره آخر قهرمانی‌ام، مدال بیاورم. 

قبل از تصمیم جدید فدراسیون جهانی چقدر به سهمیه امیدوار بودی و به مدال المپیک هم فکر می‌کردی؟
من در تمرینات کم نمی‌گذارم و همه تلاشم را می‌کنم، در رینگ از جان مایه می‌گذارم، طوری که وقتی بیرون می‌آیم نگویم‌ کاش این کار را می‌کردم یا آن کار را. من علاوه بر سهمیه صد درصد به مدال المپیک هم فکر می‌کردم. حالا هم ناامید نیستم و منتظرم تا ببینم روزهای آینده چه اتفاقی می‌افتد. 

خیلی‌ها می‌گویند که احسان روزبهانی مثل قدیم با انگیزه نیست. خودت چه می‌گویی؟
من اگر انگیزه نداشتم که در انتخابی تیم ملی شرکت نمی‌کردم و همه را نمی‌بردم. همیشه پشت‌سر من حرف زیاد بوده که معمولاً هم حرف‌هایشان غلط از آب درمی‌آید. من نمی‌دانم دیگر چطور و به چه زبانی باید نشان دهم و بگویم که انگیزه‌ام زیاد است. انگیزه از این بالاتر که از زندگی‌ام زده‌ام و باوجود مربیگری مرتب در اردوها حاضر هستم!
من تا اینجا هم همه را برده‌ام و مدعی وزن خودم هستم. مشکل از من نیست، بوکس ما و ارتباطات‌مان با فدراسیون جهانی مشکل دارد که در مسابقات به ما امتیاز نمی‌دهند و ما را می‌بازانند. همه می‌دانیم که بوکس دست مافیاست و تا زمانی که بوکس ما با فدراسیون جهانی ارتباط نگیرد همین‌ آش و همین کاسه است وگرنه ما انگیزه داریم که به رینگ می‌رویم. 

برای اینکه مافیای بوکس دست از سر بوکس ایران بردارد، ما باید چه کارها و اقداماتی انجام دهیم؟
حسین ثوری، رئیس فدراسیون و علیرضا استکی سرمربی تیم ملی در حال رایزنی با فدراسیون جهانی هستند و همه تلاش‌شان را می‌کنند تا در کرسی‌های جهانی نفوذ کنیم و حتی در مسابقات بین‌المللی داور داشته باشیم که این خودش قطعاً قدم مثبتی است. 

حالا که اردوی تیم ملی تا پایان لیگ بوکس تعطیل شده، این وقفه به ضرر ملی‌پوشان نیست؟
بله تا ۱۲ اسفند که لیگ تمام شود، خبری از اردو نیست. قطعاً این وقفه کمی ما را عقب می‌اندازد چون روی یک ریتم منظم تمرین می‌کردیم ولی چاره‌ای نیست. من این روزها در نبود اردوها صبح و بعد از ظهر تمرین می‌کنم و بیکار ننشسته‌ام ولی تمرینات داخل اردو چیز دیگری است. 

اردوی مشترک با بوکسورهای سوری چطور بود؟
خیلی اردوی خوبی بود. یکسالی بود، مسابقه‌ای نداشتیم، نمی‌گویم سوریه تیم خیلی خوبی بود ولی در کل به ما کمک کرد و همین که بعد از یک سال حریف تمرینی جدید داشتیم، خوب بود. بوکسورهای وزن ۶۹، ۷۵ و ۹۱ کیلوگرم‌شان بوکسورهای خوبی بودند. علاوه بر این در پایان اردو، مسابقه رسمی داشتیم و بعد از یک سال، استرس مسابقه به جان‌مان افتاد که عالی بود و امیدوارم این اردوهای مشترک ادامه پیدا کند، احتمالاً ۱۶یا ۱۷ اسفند تیم ملی ارمنستان هم برای اردوی مشترک به ایران می‌آید. 

تو این روزها علاوه بر اینکه در اردوی تیم ملی تمرین می‌کنی، به شاگردانت هم می‌رسی و اردوها باعث نشده که از مربیگری‌ات عقب بمانی. مربیگری تمرکزت برای تمرین را به هم نمی‌ریزد؟
حضور در اردوی ملی و همزمان رسیدگی به شاگردانم، خیلی سخت است. من صبح از باشگاه به اردو و از اردو به باشگاه در حال رفت‌وآمد هستم تا شاگردانم هم عقب نمانند. همه تمرکزم روی اردوی تیم ملی است و کنار آن مربیگری هم می‌کنم، در این شرایط فرصتم برای استراحت کم شده است. 

حمایت‌های وزارت ورزش این مدت چطور بوده؟
طبق چیزی که من دیده‌ام حقوق بوکسورهای المپیکی را سر ماه پرداخت می‌کنند. چند باری هم از وزارت و کمیته ملی المپیک سر اردوها آمدند و به ما سر زدند که خودش انگیزه می‌دهد ولی از بقیه مسائل اطلاعی ندارم چون فقط می‌روم تمرین و برمی‌گردم، سرم به کار خودم است.