خبرورزشی/ سعید شاه‌نظری؛ ۱۷ بهمن سال ۱۳۹۸ آخرین بازی بود که ورزشگاه آزادی به خودش تماشاگر دید. دربی پایتخت در حضور ۵۷ هزار تماشاگر مشتاق در اوج هیجان برگزار شد و دو تیم در یک بازی تماشایی به تساوی دو- دو رسیدند. این آخرین باری بود که صدای هواداران از سکوها به گوش می‌رسید نه از بلندگوهای ورزشگاه که گاهی یادشان می‌رود باید کی چه شعاری بدهند. حالا بیش از یک سال می‌گذرد که فوتبال‌دوستان به وزیر ورزش در ورزشگاه‌ها محبت نمی‌کنند. محبت‌هایی که همیشه هواداران استقلال به حامد لک داشتند و درخواست کمی غیرتی‌تر بودن استقلالی‌ها هم فراموش شده است. اوج هیجان سکوها در بازی پرسپولیس با الدحیل، الجزیره و السد یا حضور بیش از ۱۰۰ هزار هواردار استقلالی در بازی ۲۱ اسفند ۱۳۹۶ برابر العین را به خاطر که می‌آوریم حسرت این روزها بیشتر می‌شود. البته کمی دود و ناسزا هم آن وسط رد و بدل می‌شد اما فوتبال با همین چیزهاست که هیجان می‌گیرد. استرس ۹۰ دقیقه‌ای که یک پاکت سیگار را دود می‌کند و یا اشک‌های جاری را بعد از یک شکست روی پله‌های بتونی ورزشگاه آزادی که ریخته می‌شود یا صدای تبل‌هایی که بعد از شوق پیروزی آوای ایسلندی سر می‌دهند. دیگر خبری از جارو کشیدن تخمه‌ها نیست که کسی دلش برای رفتگران بسوزد اما کسی خبر دارد ساندویچ‌فروش دم در ورزشگاه که شکم هزاران نفر قبل و بعد از بازی را سیر می‌کرد این روزها چطور شکم زن و بچه‌اش را سیر می‌کند؟ خلاصه که فوتبال را همه به این شکل دوست دارند و با هواداران چند آتشه‌اش معنی پیدا کرده وگرنه که تماشای سپک‌تاکرا با آن حرکات آکروباتیک عجیب و غریب جذاب‌تر است. 

سرخابی‌های تهرانی را همه به پرهواداران‌ترین تیم‌های ایران و آسیا می‌شناسند. استقلال آخرین بار در بازی با شهر خودرو وقتی استراماچونی سرمربی‌اش بود حدود ۶۵ هزار هوادار را به ورزشگاه کشاند و پرسپولیس هم میزبان ۴۰ هزار هوادار در روز بازی با تراکتور بود. شاید اعداد و ارقام مثل دهه‌های گذشته نباشد اما ورزشگاه بدون هواداران خالی از لطف است. اگر این روزها دوباره ورزشگاه‌های کشور باز شود شاید حضور بیشتری از هواداران را شاهد باشیم و آن رکوردهای قبلی زده شود. مثل رکورد سفر به شمال که بعد از برداشتن محدودیت‌های رفت‌ و آمد بین شهری مردم غیور ایران به ثبت رساندند. البته تا پایان کرونا و با توجه به سیستم سخت‌افزاری فروش بلیت و کنترل ورود و خروج هواداران امکان بازی با حضور هواداران نیست و باید فقط منتظر واکسن باشیم که یا بخریم یا تولید کنیم. البته فرقی ندارد ولی فوتبال با هوادار به همراه کرونا در هیچ جای دنیا جواب نداد. 

شاید بعد از کرونا تیم‌هایی مثل پیکان و سایپا راضی بوده باشند اما سرخابی‌های تهرانی بدون حمایت هواداران دچار مشکلات خاصی هستند. استقلال در نتایجش دچار ضعف شده و پرسپولیس هم حمایت‌های مالی را از دست داده و در فشار اقتصادی به سر می‌برد. در ادامه می‌خواهیم نتایج دو تیم در غیاب هواداران و حضور آنها در بازی‌های خانگی را بررسی کنیم. 

تأثیر مثبت هواداران استقلال

استقلال از زمان شیوع کرونا ۱۳ بازی خانگی را بدون هوادارانش در لیگ برتر به میدان رفته که حاصل آن ۶ برد، ۶ تساوی و یک شکست است. در این مدت مجیدی و فکری هدایت استقلال را بر ‌عهده داشتند که فکری نتوانسته بازی با حضور هواداران را تجربه کند. این ۱۳ بازی را با ۱۳ بازی آخر استقلال که هواداران حضور داشتند مقایسه کردیم. استقلال در لیگ نوزدهم و هجدهم ۹ برد ۲ تساوی و ۲ باخت دارد که حاصل مربیگری مجیدی، استراماچونی، صالح مصطفوی و وینفرد شفر است. استقلال بدون هواداران ۲۴ امتیاز و با هواداران ۲۹ امتیاز کسب کرده که نشان می‌دهد این تیم با هوادارانش بهتر عمل می‌کند و یکی از این شکست‌ها هم مربوط به بازی با پرسپولیس است که هواداران تقسیم می‌شوند. گفتنی است فرهاد مجیدی هیچ شکست خانگی در پرونده‌اش ندارد و به عنوان یک‌ فرد محبوب در بین استقلالی‌ها بازی‌های خانگی که او را حمایت کردند را بهتر نتیجه گرفته و رکورد صد درصد پیروزی در بازی خانگی با حضور هواداران استقلال را دارد. 

پرسپولیس بدون هواداران غوغا کرد

نتایج پرسپولیس بدون هواداران فقط مختص یحیی گل‌محمدی است. او در لیگ برتر یک بار شکست خورده که بعد از تثبیت قهرمانی بود و بازی بی‌اهمیت در خانه را به ذوب‌آهن باخت اما یحیی نشان داده بدون هواداران راحت‌تر می‌برد و در لیگ قهرمانان آسیا تا فینال بازی‌ها رفت اما در فینال وقتی هواداران به ورزشگاه آمدند باز هم شکست خورد. در ۱۲ بازی خانگی پرسپولیس بدون هوادارانش هم ۹ برد، ۲ تساوی و یک شکست رقم خورده است که آماری خیره‌کننده نسبت به حضور هواداران است چون پرسپولیس تحت هدایت کالدرون، برانکو و خود گل‌محمدی در ۱۲ بازی خانگی آخر خود ۷ برد، ۳ تساوی و یک شکست داشته که ۵ امتیاز کمتر کسب شده است. 

شاید غیبت هواداران در نتایج استقلال و پرسپولیس خیلی به چشم نیامده باشد اما از هیجان بازی آنها بسیار کاسته شده و فوتبال آن حال و هوای همیشگی خود را ندارد و برای روزی که دربی با حضور ۷۸ هزار هوادار در ورزشگاه آزادی را مجدد تماشا کنیم، لحظه‌ها را خواهیم شمرد.