خبرورزشی/ فائزه زمانی؛ عادل مجللی، قایقران کانو کانادایی این روز‌ها دور از هیاهو در گلستان تمرین می‌کند؛ بدون آب. او در حالی که خیلی از پاروزنان، قایق‌های‌شان را در دریاچه آزادی تهران به آب انداخته‌اند ولی هنوز شرایط پاروزنی را ندارد. نفر سوم کانو کانادایی جهان، این روز‌ها خیلی دلخور است. پاروزن کانو کانادایی می‌خواهد با هزینه شخصی برای تمرین به بندر انزلی برود تا به قول خودش زیر نظر مربی تمرین کند.

چرا این روز‌ها خبری از عادل مجللی نیست؟
متأسفانه من زیر پونز گیر کرده‌ام وگرنه منم هستم. در گلستان همچنان با شرایط متفاوت‌تری نسبت به بقیه تمرین می‌کنم ولی بیشتر از این صلاح نیست اینجا بمانم و همین روال تمرین را ادامه بدهم.

این روز‌ها چطور تمرین می‌کنی؟
شرایطم خوب نیست. بعد از آخرین اردو من رنگ پارو و قایق را ندیده‌ام و اصلاً آمادگی خوبی ندارم. در حالی که بیشتر رشته‌ها مجوز اردوهای‌شان را گرفته‌اند ولی هنوز خبری از اردوی ما نیست. فدراسیون ما ۶ ماه است قرار است اردو‌ها را شروع کند ولی هنوز خبری نیست.

چرا برای تمرین به تهران نمی‌آیی؟
شرایط حضور در تمرین تهران را نداشته‌ام. فدراسیون بعد از ۶ ماه کمک هزینه‌ای برای تمرین به حساب من واریز کرد که واقعاً کفاف تمریناتم را نمی‌داد. چند ماه است که از فدراسیون درخواست کرده‌ام، فقط هزینه غذایم را بدهد تا برای تمرین به انزلی بروم ولی انگار نه انگار. فدراسیون مرا حمایت نکرده تا به انزلی بروم تهران پیشکش! من تا الان چیزی نخواسته بودم. الان هم دیگر چیزی نمی‌خواهم و بیشتر از این هم صلاح نیست که در اینجا بمانم. با آقایان الیاس و ایرج اقلیمی صحبت کرده‌ام با هزینه شخصی به انزلی بروم تا حداقل مربی بالای سرم باشد و بتوانم بعد از مدت‌ها قایقم را به آب بیندازم.

اقدامات فدراسیون قایقرانی و رؤسای ورزشی در روز‌هایی که گذشت را چطور ارزیابی می‌کنی؟
متأسفانه حال ورزش ایران خوب نیست. ما می‌توانستیم از روز‌های کرونایی برای خودمان فرصت بسازیم ولی افسوس که این فرصت را به بدترین شکل ممکن از دست دادیم. من معتقدم که کرونا می‌توانست بهترین زمان برای ورزش ایران و رشته قایقرانی باشد ولی ما هیچ استفاده‌ای از آن نکردیم. کاری که رقبا کردند و ما نکردیم.

با این شرایط چقدر امید به سهمیه المپیک داری؟
ما همیشه امیدمان به خدا بوده است. هیچ وقت هیچ چیزی دیر نیست. وقتی می‌گویم می‌خواهم برای تمرین به انزلی بروم یعنی هنوز امید هست، ولی شرایط برای گرفتن سهمیه خیلی سخت‌تر از قبل است. حالا تنها ملی‌پوش کانو من هستم ولی هیچ حمایتی نمی‌شوم. وقتی همه می‌گفتند حضور در المپیک سخت است؛ من سهمیه را گرفتم و در المپیک نتیجه خوبی هم گرفتم. زمانی که همه گرفتن مدال جهانی در رشته ما را غیرممکن می‌دانستند؛ من غیرممکن را ممکن کردم و مدال جهانی گرفتم. منتی بر سر کسی نیست. من این کار‌ها را برای خودم کردم ولی این روز‌ها حال تیم ملی قایقرانی و ورزش ایران خوب نیست، از یک جایی به بعد رفتار فدراسیون باعث می‌شود تا به شعور آدم توهین شود. بنابراین دیگر از هیچ‌کس انتظاری ندارم و این مدت هم هیچ حرفی نزدم تا حاشیه‌ای ایجاد نشود ولی خیلی چیز‌ها روی دلم مانده است.