خبرورزشی/جهانگیر کوثری؛ پرسپولیس و سپاهان ریشه‌های دو تیم را بیرون می‌کشند، هر چند هر دو ریشه در یک خاک و فرهنگ داشته اند، اما به مرور زمان دستخوش تغییرات بنیادی شده‌اند و رنگ و لعاب تازه‌ای گرفته‌اند. اول اینکه سپاهان قهرمانی در لیگ را حق خود می‌دانست و اعتقاد دارد پرسپولیس از چنگ سپاهان گریخت و باید اصفهان قهرمان لیگ در این دوره می‌شده است. دوم خاطرات نه چندان دور سپاهان را می‌آزارد و باید آن را نیز تلافی کند. سوم نبرد دو ذهن مختلف ایرانی و کرواسی است. قلعه‌نویی با داشته‌های خلاق خود و آنچه آموخته و در پس فکر خود آن‌ها را ذخیره کرده است و ادعای آن را نیز دارد و برانکو که خود را مرد برتر فوتبال ما روی صندلی مربیگری می‌داند و کی‌روشی هم در کار نیست. او مربی پرغروری است که امضای قراردادش را عقب انداخته تا ارزش‌ها و قیمت جام حذفی را به دستمزدش بیفزاید. او قصد دارد ثابت کند مربی خارجی چرا برتر از مربی ایرانی است و در این نقطه است که قلعه‌نویی قهرمانی را جست‌وجو می‌کند تا بر ایرانی بودن و برتری خود مهر تأیید بزند. برای هواداران دو تیم نیز این جام معنای دیگری دارد. چهارم اینکه قلعه‌نویی یک ریشه استقلالی هم دارد که تعصب پنهانش روی آن عاملی است تا این بازی را از پرسپولیس ببرد و محبوبیتش روی سکو‌های آبی‌ها بیشتر شود و بقیه ماجرا به بازیکنان، تماشاگران و داور مربوط می‌شود. سی و دومین جام حذفی به تهران می‌آید یا در اصفهان باقی می‌ماند و تعداد قهرمانی‌های سپاهان را در این جام به پنج می‌رساند تا بالاتر از ذوب‌آهن به رده سوم در جام حذفی بیاید. استقلال با هفت قهرمانی و پرسپولیس با پنج قهرمانی و دو نایب‌قهرمانی در رده‌های اول و دوم قرار گرفته‌اند و سپاهان اگر این جام را ببرد با پرسپولیس برابر می‌شود و برای پرسپولیس هم این قهرمانی آن‌ها را در نزدیکی استقلال قرار می‌دهد اگر داماش نیاید. انگار این بازی فینال است نه نیمه‌نهایی! این بازی بر ارزش‌های فوتبال ما خواهد افزود و سرمربی جدید تیم ملی شاهد آن خواهد بود؟