همه می‌دانند که یک تیم در مسابقات ورزشی برای پیروزی نیاز به همدلی هم دارد؛ در ورزش‌های تیمی بازیکنان باید با هم رابطه خوبی داشته باشند تا برای هم فداکاری کنند، ضعف‌های یکدیگر را بپوشانند و خلاصه این‌که مکمل هم باشند. بارها دیده‌ایم تیم‌های پرستاره که ناکام مانده‌اند چرا که بازیکنان با یکدیگر رابطه خوبی نداشتند. همدلی و رفاقت حتی می‌تواند در امور منفی هم دیده شود؛ مثل کارت گرفتن یا اخراج شدن بابت حمایت از هم‌تیمی که البته کار درستی نیست اما نشانه مثبتی است.
در بازی مقابل اردن ما سه گل زدیم. گل اول را سردار زد که پاس آن را مهدی طارمی داد؛ دو ابرستاره فوتبال ایران در خط حمله که درون و بیرون زمین همه‌جوره رقابت دارند اما از پاس دادن به هم دریغ نمی‌کنند؛ زوجی درخشان که همیشه با هم خوب کار کرده‌اند. گل دوم را طارمی زد روی پاس رامین رضاییان که همه از رابطه خوب این دو دوست خبر دارند. آن‌ها در پرسپولیس رفاقت را شکل دادند و حالا بعد از سال‌ها در تیم ملی ادامه می‌دهند؛ دوقلوهایی که همیشه با هم هستند. گل سوم را هم مهرداد محمدی زد؛ تعویضی آمده بود و تازه به استقلال پیوسته ولی پاس این گل را روزبه چشمی کاپیتان استقلال داد که خیلی اهل پاس گل دادن نیست. مهرداد گلش را با برادر دوقلویش جشن گرفت!
ما حتی در اخطارهایمان هم نشانه همدلی داشتیم؛ زوج قلب خط دفاعی ما یعنی شجاع و کنعانی‌زادگان هر دو اخطار گرفتند! همه می‌دانند این دوقلوهای به‌هم‌چسبیده امسال از هم جدا شدند! هر دو از قطر برگشتند تا به پرسپولیس بروند اما شجاع ناچار شد راهی تبریز شود. خوشحالیم که دوستی آن‌ها تحت تاثیر این جدایی قرار نگرفته است...
