به گزارش خبرورزشی، حامد کناریوند، مربی ایرانی با انتشار مقاله‌ای در اسکوپوس نشان داده چطور می‌شود با ترکیب داستان و هوش مصنوعی، نسل جدید را عاشق تکواندو و اخلاق ورزشی کرد.
وقتی حرف از ترکیب تکنولوژی و ورزش به میان می‌آید، کمتر کسی تصور می‌کند هوش مصنوعی بتواند راهی به دنیای هنرهای رزمی باز کند. اما حالا حامد کناریوند، مربی ایرانی با ثبت مقاله‌ای در یک مجله معتبر بین‌المللی نشان داده چطور می‌شود با قصه‌گویی هوشمند، بچه‌ها را نه‌تنها پای تمرینات تکواندو نگه داشت، بلکه ارزش‌هایی مثل احترام و انضباط را هم در دل آموزش جا داد. او درباره جزئیات این پژوهش صحبت‌هایی انجام داده که در ادامه می‌خوانید.
*به تازگی مقاله‌ای در مورد ارتباط تکواندو و هوش مصنوعی منتشر کردید
بله، مقاله‌ای با عنوان «AI-Driven Storytelling and Its Impact on Discipline and Engagement in TaekFunDo» در مجله Journal of Information Systems Engineering and Management (JISEM) منتشر کردم. این مجله معتبر و نمایه‌شده در اسکوپوسه و روی موضوعات فناوری اطلاعات و هوش مصنوعی تمرکز دارد.
*این مقاله دقیقاً چه چیزی را بررسی می‌کند؟
در این پژوهش بررسی کردم که چطور ابزارهای هوش مصنوعی و قصه‌گویی تعاملی می‌توانند کودکان را بیشتر به تمرینات تکواندو علاقه‌مند کنند. سیستم آموزشی من با نام تکفاندو (TaekFunDo) از داستان‌های کوتاه تولید شده با هوش مصنوعی و سیستم پاداش فوری استفاده می‌کند تا مفاهیمی مثل احترام، انضباط و انگیزه را در بچه‌ها تقویت کند. داده‌های تجربی هم نشان داده تمرکز و تعهد بچه‌ها، مخصوصاً بین ۴ تا ۷ سال، به شکل قابل توجهی از این طریق بالا می‌رود.
*این مقاله چه تأثیری روی حرفه شما دارد؟
برای من که مربی و مدیر باشگاه‌های کوریو در سوئیس و فرانسه هستم، این مقاله یک پشتوانه علمی و بین‌المللی است. چاپ آن در اسکوپوس یعنی روش کار ما تأیید شده است. از طرفی این مقاله کمک می‌کند برای توسعه بیشتر تکفاندو بتوانم همکاری‌های جدیدی با مربی‌ها یا مراکز علمی شروع کنم.
*چرا فکر می‌کنی این مقاله برای ایرانی‌ها می‌تواند جذاب باشد؟
چون سعی کردیم فضای خشک و سنتی را کنار بگذاریم و آموزش را با سرگرمی و خلاقیت همراه کنیم. بچه‌های امروز با دنیای دیجیتال بزرگ می‌شوند، پس استفاده از هوش مصنوعی و قصه‌گویی هوشمند می‌تواند به آن‌ها انگیزه بیشتری بدهد تا تکنیک‌ها و اصول اخلاقی تکواندو را یاد بگیرند. از طرفی، این مدل بازی‌محور در اکثر فرهنگ‌ها جواب می‌دهد و مربی‌ها حتی در ایران می‌توانند از آن استفاده کنند.
*حرف آخر؟
فقط می‌خواهم دوباره تأکید کنم که نوآوری در آموزش بسیار مهم است. امیدوارم با این مقاله و کارهای بعدی، بتوانم نشان بدهم ترکیب تکنولوژی و هنرهای رزمی چطور می‌تواند نسل جدید را به ارزش‌های اصیل ورزش و اخلاق نزدیک‌تر کند. در نهایت هم از همه کسانی که حمایتم کردند، به‌خصوص همکارانم در کوریو کلاب و همسرم، تشکر می‌کنم.