به گزارش خبرورزشی، روز ۲۴ اسفند ۱۴۰۳ بی شک یه روز به یادمادنی برای علی علیپور خواهد بود چرا که او علاوه بر گلزنی مقابل ملوان و صعود به صدر جدول بهترین گلزنان لیگ برتر، به تیم ملی هم دعوت شد تا یک روز خاطره انگیر را برای خود رقم زده باشد.
روزی که علیپور اعلام کرد می خواهد فوتبالش را در ایران دنبال کند، تمام تیم های مدعی برای جذب او برنامه ریزی کردند. از تراکتور و سپاهان گرفته تا استقلال و جواد نکونام. استقلالی ها که با جذب رامین رضاییان حسابی سروصدا کرده بودند رایزنی های زیادی برای جذب علیپور کردند اما درنهایت پیگیری های رضا درویش و مدیران زیرمجموعه اش جواب داد تا آن ها زمینه بازگشت علیپور به پرسپولیس را فراهم کنند.
موضوع زمانی جالب تر شد که در هفته های ابتدایی لیگ با توجه به نوع تاکتیک گاریدو و حضور علیپور به عنوان وینگر یا تک مهاجم او نمی توانست آن طور که باید و شاید تاثیرگذار باشد و عجیب این که با این وجود همگان از علیپور توقع گلزنی داشتند و انتقادات از این بازیکن به اوج خود رسیده بود. اما علیپور با استفاده از تجربه بالایی که دارد با این شرایط کنار آمد و با توجه به تغییرات روی نیمکت رفته رفته به همان مهاجمی تبدیل شد که از او انتظار می رفت.
او هفته به هفته بهتر شد و طی هفته های اخیر نیز به یکی از موثرترین بازیکنان لیگ تبدیل شد به گونه ای که علاوه بر باز کردن دروازه تیم هایی چون سپاهان و استقلال، روز قبل هم دهمین گل خود را در لیگ برتر به ثمر رساند تا بالاتر از مهدی لیموچی از سپاهان به تنهایی بر صدر جدول بهترین گلزنان لیگ تکیه بزند.
درنهایت نیز با دعوت به اردوی تیم ملی مزد درخشش خود را گرفت تا بالاخره به تیم ملی دعوت شود. دعوت او به تیم ملی در شرایطی که در اوج درخشش اش در پرسپولیس به تیم ملی دعوت نشده بود بی تردید برای علیپور رنگ و طعم دیگری دارد. او اگرچه پیش از ترک ایران و حضور در فوتبال پرتغال در تاریخ ۲۲ اسفند ۱۳۹۶ برای بازی با سیرالئون، برای اولین بار به تیم ملی دعوت شده و مقابل سیرالئون نیز به عنوان بازیکن تعویضی به میدان آمد، اما خیلی زود خط خورد.
او دو سال بعد و در تاریخ ۱۶ اسفند از سوی ویلموتس نیز برای بازی دوستانه برابر سوریه و کره جنوبی به تیم ملی دعوت شد که در بازی با کره جنوبی در تاریخ ۲۱ خرداد در دقیقه ۸۰ به جای کریم انصاری‌فرد وارد بازی شد. اما نمی توان از این واقعیت گذشت که علیپور در بهترین مقطع از دوران فوتبالش در پرسپولیس به تیم ملی دعوت نشد تا دعوت امروز او به تیم ملی پس از ۳۰۰ هفته برای این مهاجم رنگ و طعم دیگری داشته باشد.
او روز ۳۰ خرداد ۱۴۰۰ و در پایان نخستین فصل حضورش در پرتغال در مصاحبه با همشهری با گلایه از دعوت نشدنش به تیم ملی بیان کرد:
مربیگری سلیقه‌ای است و من هم به تفکرات سرمربی تیم ملی احترام می‌گذارم. من حتی اعتراضی هم نکردم و حرفی هم نزدم که حاشیه‌ای درست شود. اما این یک واقعیت است من در پرسپولیس آقای گل شدم، کفش طلا گرفتم و از دیدگاه هواداران بهترین بازیکن فصل هم شدم ولی نمی‌دانم چرا به تیم ملی دعوت نشدم، واقع دلیلش را نمی‌دانم. من عملکرد خوبی در چند سال گذشته داشتم ولی باز هم به تصمیم سرمربی احترام می‌گذارم. شما خودتان آمار من را بررسی کنید، آیا این حقم نبود که جزو دعوت شده‌ها باشم؟
تمام این اتفاقات دست به دست هم می دهد تا دعوت روز گذشته او به اردوی تیم ملی قطعا شیرینی زیادی برای علیپور به همراه خواه داشت. مهاجمی که در بازگشت به فوتبال ایران و پرسپولیس نشان داد تا چه اندازه آماده و موثر بوده و تلاش هایی که ابتدای فصل برای حضور او در پرسپولیس صورت گرفت تا چه اندازه ارزشمند بوده و حالا نیز پس از ۵ سال و ۹ ماه و ۴ روز به واسطه درخشش در پرسپولیس مزد زحماتش را گرفت و به تیم ملی دعوت شد.
حال باید منتظر بود و دید علیپور در رقابت با مهاجمانی که سالهاست در اردوهای تیم ملی حضوری ثابت و همیشگی دارند می تواند به ترکیب اصلی هم راه پیدا کند و پس از سال ها زوج طلایی اش با مهدی طارمی در پرسپولیس را تشکیل دهد یا شرایط قرار است برای او به شکل دیگری رقم بخورد.
اینجا را ببینید: علیپور: زمان اعتراض ما همه پنهان شده بودند!