به گزارش خبرورزشی، رقابتهای لیگ برتر روز به روز جذاب تر می شود و هر چه به زمان انتشار فهرست تیم ملی می رسیم برخی ستاره ها بیشتر خودشان را به پیراهن تیم ملی نزدیک می کنند.
طی هفته های گذشته شاهد درخشش برخی بازیکنان بودیم از جمله امیرحسین حسین زاده، مهدی لیموچی و علی علیپور که در تراکتور، سپاهان و پرسپولیس فراتر از لیگ ایران ظاهر شدند و عملکردشان خیره کننده بوده است.
حسین زاده تراکتور چه در لیگ برتر و چه در لیگ قهرمانان آسیا سطح دو، برگ برنده تراکتور بوده و نادیده گرفتن او دهن کجی به همان چیزی است که سعید الهویی از آن به عنوان ماتریس تیم ملی یاد می کند. درست مثل نادیده گرفتن لیموچی که الان یک تنه نیمی از سپاهان شده و کمتر کسی می تواند به عنوان نمونه یک بازی ضعیف از او به یاد بیاورد و یا مانند علی علیپور که به تنهایی باعث و بانی شکست استقلال مقابل پرسپولیس شد و در هفته های اخیر چنان درخشان ظاهر شد که اسماعیل کارتال به حرف آمد و گفت این بازیکن باید به تیم ملی دعوت شود.
ماتریس تیم ملی با این نفرات معنی پیدا می کند. ماتریسی که در آن امیرحسین حسین زاده، مهدی لیموچی و علی علیپور نگنجند، همان بهتر که اصلا وجود نداشته باشد. امیر قلعه نویی و سعید الهویی و همکاران شان اگر با چشم باز لیگ برتر را ببینند حتما باید این نفرات در اردوی آتی تیم ملی حاضر باشند. البته لیگ برتر شایسته های دیگری هم در آغاز نیم فصل دوم داشته که طی روزهای آینده به آنها می پردازیم اما از همه جلوتر این سه نفر خود را مستحق پوشیدن پیراهن تیم ملی نشان داده اند.
علی علیپور؛ آقای گل، آقای دربی، آقای اخلاق
مهاجم پرسپولیس برای رسیدن به تیم ملی چه کار باید بکند که تا به امروز نکرده است؟ به بازی استقلال و پرسپولیس نگاه کنیم؛ حساس ترین بازی لیگ برتر ایران را او به صحنه ای برای درخشش خود تبدیل کرد. هم گل زد، هم پنالتی گرفت و هم یکی از بااخلاق ترین مهره های داخل میدان بود. علیپور حالا آقای گل لیگ برتر است و حقش است پیراهن تیم ملی را بپوشد. به بازی های پرسپولیس نگاه کنید، دربی تنها بازی بزرگ او نبوده است. این لژیونر تازه به ایران برگشته، رفتار محترمانه ای با تک تک بازیکنان تیمش دارد، جوان ترها را تشویق می کند، به بزرگترها احترام می گذارد و همبازیانش را زیر بال و پر می گیرد... بازی پرسپولیس و تراکتور در تهران را به یاد بیاورید؛ مثل یک گلادیاتور می جنگید و مثل یک دونده می دوید. او به عقب می آمد و پاس تو در به عیسی آل کثیر می داد. کاری که کمتر مهاجمی انجام می دهد. او مثل یک بازیساز باهوش درهای عمق دفاع حریف را باز می کرد... بازی با سپاهان را به خاطر بیاورید؛ خواب و خوراک را از مدافعان حریف گرفته بود و آنقدر دوید و جنگید و پرید تا گل زد... بازی هر چه بزرگ تر باشد به او بیشتر مزه می کند. نه آن قدر جوان است که بگویند هنوز جا دارد و نه آنقدر پیر که بگویند برای دعوتش دیر شده؛ آقای گل پرسپولیس در بهترین موقعیت برای پوشیدن پیراهن تیم ملی است و دعوت به تیم ملی کمترینت پاداش درخشش اوست.
مهدی لیموچی؛ آقای گل، پدیده امروز، ستاره فردا
مهدی لیموچی بی شک یکی از ستاره های آینده فوتبال ایران است. او دیر یا زود لژیونر می شود، دیر یا زود پیراهن تیم ملی را می پوشد و دیر یا زود جایگاه خود را در ردیف اول فوتبال ایران پیدا می کند اما پدیده امروز فوتبال ما که یکی از دو آقای گل مشترک حال حاضر لیگ برتر است، همین امروز باید مزد زحماتش را بگیرد و با حال و هوای اردوهای ملی آشناتر شود.
امیرحسین حسین زاده؛ امتیازآورترین ستاره لیگ برتر
ندیدن ستاره تراکتور با هفت گل زده و شش پاس گل در لیگ برتر و آقای گلی در لیگ قهرمانان آسیا سطح دو، دهن کجی به لیگ برتر، دهن کجی به لیگ قهرمانان آسیا و دهن کجی به تمام فوتبالیست هایی است که به درستی اعتقاد دارند برای پوشیدن پیراهن تیم ملی باید در میدان درخشید و ملی پوش شدن به نشستن در شاندیز گلوریا و گپ زدن با برخی آدم ها نیست. امتیازآورترین چهره لیگ برتر شایسته دعوت به تیم ملی است؛ درست مثل علی علیپور و مهدی لیموچی...
یار در خانه و گرد جهان؟
این که می گویند تیم ملی شهاب زاهدی را زیرنظر دارد و مهاجم ایرانی شاغل در لیگ ژاپن که شروع فاجعه آمیزی در فصل جدید داشته و نیمکت نشین مطلق شده، قرار است به تیم ملی دعوت شود امیدواریم از حد شایعه فراتر نرود تا داستان شاندیز گالریا و ... همان طور که توقع داریم، ساختگی و جعلی باشد اما انصافا ماتریسی که در آن شهاب زاهدی جا شود و علی علیپور و لیموچی و حسین زاده جا نشود، بلاتشبیه، بلاتشبیه، بلاتشبیه، لیست ایجنت ها و دلال هاست نه لیست تیم ملی!
