استقلال دوشنبه با الاهلی عربستان در جده بازی دارد. این تیم اسفند سال ۸۸ برای نخستین مرتبه توانست الاهلی را در داخل خاک عربستان شکست بدهد مسابقه‌ای که امیررضا واعظی آشتیانی در آن مقطع مدیرعامل باشگاه استقلال بود. به بهانه همین اتفاق، سراغ آشتیانی رفتیم و با مدیرعامل اسبق باشگاه گپ زدیم:
پیروزی استقلال مقابل الاهلی در اسفند سال ۸۸ در واقع اولین برد رسمی این باشگاه مقابل الاهلی و یک تیم عربستانی در داخل خاک آن کشور بود. می‌خواهیم از آن مسابقه برایمان بگویید
وقتی یک تیم به نتیجه مطلوب دست پیدا می‌کند، این موفقیت مرهون شرایطی است که هم به لحاظ مدیریتی و هم از نظر فنی قبل از مسابقه ایجاد می‌شود. استقلال در آن مقطع چیزی کم نداشت و واقعاً تیم یکدست بود. ما در حالی عازم عربستان شدیم که هم از نظر فنی و هم به شکل مدیریتی کاملاً هماهنگ بودیم و کمترین آسیبی به تیم وارد نشده بود. همه این موارد دست به دست هم داد تا برای نخستین مرتبه در داخل خاک عربستان پیروزی استقلال را جشن بگیریم. در آن مقطع حتی برای تک تک مسافرت‌های خارجی استقلال برنامه‌ریزی دقیق داشتیم و مرحوم مانوسی فر به عنوان نماینده ایران ۲۴ ساعت قبل از هر مسابقه راهی کشور مقصد می‌شد تا کارها را انجام بدهد. متاسفانه در آن مقطع برای یکی از نمایندگان کشورمان هنگام ورود به داخل خاک عربستان مشکلاتی ایجاد شده بود ولی برای استقلال هیچ اتفاق بدی نیفتاد چون همه کارها را هماهنگ کرده بودیم. در داخل زمین هم هیچکس فراموش نمی‌کند که فرهاد مجیدی دو گل عالی به ثمر رساند و محمد محمدی نیز یک پنالتی گرفت. ما بازی را دو بر یک بردیم و استقلال یکی از بهترین نمایش‌های خود را ارائه کرد.
ظاهرا حال مدیران وقت باشگاه الاهلی در جایگاه ویژه حسابی بد شده بود
آن بندگان خدا به ما اصلا بی‌احترامی نکردند ولی کاملاً طبیعی بود که از شکست تیم خود مقابل تماشاگران خودی و در داخل خاک عربستان چقدر ناراحت باشند. آنقدر ناراحت بودند که بعد از بازی خداحافظی کردند اما حتی به ما تبریک هم نگفتند. البته شرایط آنها را درک می‌کنم چون شکست خانگی با آن همه هزینه اقعاً برایشان دردناک بود (می‌خندد)
بعد از آن مسابقه در مسیر سفر استقلال به مکه مکرمه برای زیارت یا هنگام بازگشت کارشکنی نکردند؟
نه. انصافاً چنین کاری را انجام ندادند. آنها به ما نهایت احترام را گذاشتند و ما هم دقیقاً همین کار را هنگام سفر الاهلی به تهران انجام دادیم. حتی یادم می‌آید برای رفت و آمد مدیرانشان از هتل به ورزشگاه آزادی ماشین آخرین سیستم با راننده برایشان گرفتیم. در واقع دیپلماسی را به طور کامل رعایت کردیم. من در استقلال نه به کسی قالیچه دادم و نه از کسی قالیچه گرفتم. در مورد تیم‌های خارجی و به ویژه الاهلی که شما پرسیدید هم همین طور بود. دقیقاً همان امکاناتی که برای ما در جده فراهم کردند، برایشان در تهران فراهم آوردیم و هنگام ترک ایران هم راضی بودند.
به نظر شما استقلال می‌تواند دوباره الاهلی را در جده ببرد؟
هیچ چیزی قابل پیش بینی نیست. استقلال تیم خوب و پرهواداری تلقی می‌شود که اگر در شرایط مطلوبی قرار داشته باشد، قطعاً می‌تواند دل همه ما را در عربستان شاد کند. امیدوارم استقلال دوشنبه هفته آینده در جده نتیجه خوبی بگیرد. فراموش نکنید همان ۱۵ سال قبل ما در حالی توانستیم الاهلی را ببریم که یک عده قبل از بازی می‌گفتند استقلال مسابقه را می‌بازد و دست خالی به تهران برمی گردد.
مجید نامجو مطلق که در دوره شما مربی استقلال بود طی مصاحبه‌ای با خبرورزشی مدعی شده صمد مرفاوی یکی از سالم‌ترین مربیانی بود که با او کارکرده است. مرفاوی انتخاب شما برای استقلال بود به همین خاطر می‌خواهیم نظرتان را در مورد صحبت آقای نامجومطلق و البته شخصیت آقای مرفاوی بدانیم
آدم‌ها برای اینکه بدانند سلامت هستند یا نه، باید به وجود و وجدان خود مراجعه کنند. صمد مرفاوی واقعاً انسان شریفی بود و نگاه فنی بسیار خوبی هم داشت. آقای نامجو مطلق هم جزو نوابغ فوتبال ایران بوده و وقتی چنین بحثی را مطرح می‌کند یعنی اینکه به آن ایمان دارد. موفقیت مرهون یک تلاش جمعی است. البته بماند که بعضی افراد تیم‌ها را سرکیسه می‌کنند، کلی بدهی بر جای می‌گذرند و در نهایت اگر موفقیتی هم کسب شود، آن را به نام خود سند می‌زنند و به خودشان سنجاق می‌کنند.
امیررضا واعظ آشتیانی با استقلال قهرمان لیگ برتر شده است. اگر بعد از تلفن ما، موبایل شما دوباره زنگ بخورد و پیشنهاد مدیرعاملی یا حضور در راس هیات مدیره باشگاه استقلال را بدهند، آیا قبول می‌کنید؟
قبل از هر چیز بگویم که من بعد از کناره‌گیری از استقلال در بهار سال ۱۳۸۹ با صراحت عنوان کردم دیگر هیچوقت تحت عنوان مدیرعامل به استقلال برنمی‌گردم ولی در مورد سوال شما باید بگویم مطمئن باشید هرگز برای مدیریت استقلال سراغ من و امثال من نمی‌آیند.
چرا؟
چون کسانی را می‌خواهند که به افکار و باورهای خودشان نزدیک باشند. شما وقتی یک مدیر را انتخاب می‌کنید، باید به باورهای او احترام بگذارید و یادتان باشد که این فرد را بر اساس باور و اعتقاد خود او انتخاب کرده‌اید نه آن چیزی که شما دوست دارید بشنوید.
و به عنوان آخرین سوال، می‌خواهیم از شما بپرسیم موضعتان در مورد ماجراهای اخیر تیم ملی و موضع‌گیری صریح و شدید سرمربی تیم ملی و منتقدان علیه یکدیگر چیست؟
کسی نباید از انتقاد ناراحت شود چون به خودی خود اصلاً بد نیست. انتقاد یعنی یک مشاوره مجانی که در اختیار آدم قرار می‌گیرد و هر کسی می‌تواند تمام این نقدها را بشنود و هر کدام که واقعاً کارگشا محسوب می‌شود را به کار ببندد. معتقدم کادر فنی تیم ملی جوان است و طاقت شنیدن انتقادات را ندارد. ما نباید برای خودمان دشمن فرضی درست کنیم و دچار توهم شویم. پیرامون مسائل فنی، کارشناسان این حوزه باید نظر بدهند و وقتی این انتقاد را مطرح می‌کنند که طی دو مسابقه در نیمه دوم رویهم چهار گل خورده‌ایم یا اینکه نیمه مربیان را واگذار کرده‌ایم، باید در مورد آن کار کارشناسی صورت بگیرد. من اگر بودم، تمام انتقادات را می‌شنیدم و اگر واقعاً این نقدها در دیدارهای بعدی تیم ملی به کمکم آمد، در کنفرانس مطبوعاتی از تک تک آن منتقدان تشکر می‌کردم. باور کنید اگر چنین اتفاقی رخ بدهد، جو بسیار خوبی حتی میان مربیان تیم ملی و منتقدان این تیم ایجاد خواهد شد.
ما بارها به جام جهانی صعود کرده‌ایم ولی آیا همه نگاهمان باید این باشد که صرفاً تا مرحله گروهی برسیم و آنجا حذف شویم؟ آیا باید در جام جهانی خدای نکرده زنگ تفریح شویم؟ در زمانی از کل قاره آسیا و اقیانوسیه فقط یک تیم به جام جهانی می‌رفت و آن تیم ایران بود. همین امروز که با هم صحبت می‌کنیم(هشتم آذر) سالگرد بازی ایران و استرالیا است. آیا واقعا می‌شود شرایط آن صعود را با وضعیت کنونی که بالغ بر ۸ تیم از آسیا به جام جهانی می‌رسند را یکسان تلقی کرد؟
