مسابقات کشتی آزاد اوزان غیرالمپیکی قهرمانی جهان ۲۰۲۴ آلبانی با کسب یک مدال نقره محمد نخودی برای کشورمان به پایان رسید. پیکارهای کشتی آزاد قهرمانی امیدهای جهان ۲۰۲۴ آلبانی نیز با کسب اولین قهرمانی نمایندگان کشورمان خاتمه یافت. فردین معصومی یکی از افتخارآفرینان سنگین وزن کشورمان که سابقه مربیگری در تیمهای ملی مختلف و سرمربیگری تیم ملی کشتی ساحلی را نیز در کارنامه دارد، فرزند دلاورش امیررضا نیز یکی از سنگین وزنهای مطرح، معتبر و توانمند ایران است که همیشه پای ثابت کسب مدال طلای قهرمانی جهان در رده‌های سنی جوانان و امید بوده، مدال طلا، امتیازات فنی و مثبت او در مسابقات تیرانا، نقش پررنگ و تاثیرگذاری در کسب اولین قهرمانی کشورمان در امیدهای جهان ۲۰۲۴ داشت، همین موضوع ما را برآن داشت تا با این پیشکسوت خوشنام و پدر قهرمان پرور، گپ و گفتی راجع به عملکرد کشتی آزاد در تیرانا داشته باشیم. دارنده مدالهای نقره و برنز قهرمانی جهان، نقره و برنز بازیهای آسیایی، ۴ مدال طلای آسیا و بازوبند پهلوانی کشور، در پاسخ به سوالات خبرورزشی حرفهای جذابی زد که ماحصل آن را مرور می کنیم:

کشتی ما استحقاق و توانمندی آقایی جهان در همه رده‌ها را دارد

کسب اولین قهرمانی کشورمان در مسابقات امیدهای جهان ۲۰۲۴ آلبانی را به همه مسئولان، مربیان، کشتی‌گیران و علاقمندان کشتی ایران، تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم که این روند موفقیت آمیز و رو به رشد، همیشه و در همه میادین و مسابقات ادامه یابد. باتوجه به کشتی‌گیران مستعد، توانمند و شایسته‌ای که داریم، کشتی ایران به معنای واقعی، استحقاق و لیاقت آقایی و حضور بر سکوی اول قهرمانی دنیا در همه رده‌های سنی را دارد. خیلی خوشحالم که امیدهای ما توانستند حق‌شان را از کشتی دنیا بگیرند و امیررضا هم نقشی در این موفقیت و کسب قهرمانی داشت. امیدوارم با دعای خیر هموطنان عزیزم هم امیررضا و هم بقیه ملی‌پوشان زحمتکش و پرتلاش، بتوانند همچنان در این راه سخت و دشوار سربلند باشند و دل هموطنان را شاد کنند.

با پیروزی نخودی مقابل باروفس، احساس غرور کردم

در مسابقات اوزان غیرالمپیکی آلبانی وقتی محمد نخودی مقابل جوردن باروفس به پیروزی رسید، خیلی خوشحال شدم و احساس غرور کردم. به عنوان یک ایرانی و یک مربی که قبلاً در تیم ملی جوانان با نخودی کار کرده‌ام و او را جوانی پرتلاش و پسری خیلی با ادب دیده‌ام، وقتی توانست شکستی دلچسب و شیرین را به باروفس امریکایی تحمیل کند و انتقام شکستهای قبلی خودش و سایر قهرمانان و ملی پوشان ما را به شایستگی بگیرد، خیلی خوشحال شدم و امیدوار بودم که با مدال طلا، به کارش خاتمه دهد ولی افسوس که نتوانست به فینال برسد. نخودی در حالی که ۶ امتیاز از حریف جلو بود و مثل شکستهای قبلی که به این حریف تحمیل کرده بود، به راحتی داشت دوباره او را می برد، اما براثر یک اتفاق و حادثه گیر افتاد و اسیر فیتیله پیچ های حریف شد و کشتی برده را واگذار کرد. البته او هنوز جوان است و می تواند صاحب مدال طلای شود و انشاءالله در جهانی سال آینده او را روی سکوی اول قهرمانی دنیا ببینیم.

سکه، روی بد خودش را به کامران نشان داد

من خودم شخصاً خیلی کشتی‌های کامران را دوست دارم و معتقدم این شکستهای آلبانی، هرگز چیزی از شایستگی ها و توانمندیهای این ملی‌پوش ارزشمند ما کم نمی‌کند. کامران یک کشتی‌گیر خیلی قابل و توانمند است که هم از نظر فنی و هم از نظر جسمی، می‌تواند مقابل برترین حریفان هم برنده و پیروز باشد. باتوجه به آن حرکت زشت و غیرورزشی که دیوید تیلور بعد از پیروزی مقابل حسن یزدانی ما انجام داد، خیلی ناراحت و عصبانی شدم و خیلی دوست داشتم و دلم می‌خواست کامران قاسم‌پور با دلاوری و رشادتی که همیشه در کشتی‌هایش دارد، دُمِ تیلور را بچیند و انتقام آن حرکت زشتش مقابل کاپیتان یزدانی را بگیرد. ولی خیلی متاسف و متاثر شدم که حسرت چیدن دُمِ تیلور به وسیله کامران به دلمان ماند. البته کامران خیلی راحت می‌توانست او را ببرد ولی چون کشتی برده مقابل سعدالله‌اف را به دلیل یک اشتباه و در ۸ ثانیه پایانی، به حریف روس واگذار کرده بود، نتوانست خودش را برای دیدار با تیلور جمع و جور کند و متاسفم که خیلی حیف شد و در حالی که از نظر روحی مهیای این مسابقه نبود، به تیلور باخت. اگر ۵ تا حریف روس با هم به سر و گردن کامران صربه بزنند و تلاش کنند هم نمی توانند تمرکز او را برهم بزنند ولی متاسفانه سکه روی بد خودش را به کامران نشان داد و تمرکز کامران در آن ۸ ثانیه برهم خورد و یک پیروزی شیرین و دلچسب از دستمان پرید. به اعتقاد من کامران با کشتی ایرانی، کامران را برد. در حالی که همه دنیا دارند به کشتی ایرانی روی می آورند، متاسفانه ما تازه می‌خواهیم مثل اروپایی‌ها کشتی بگیریم.

 مگر کادرفنی روسیه ضعف ندارد!؟

همان‌جوری که نقطه قوت هست، نقطه ضعف هم وجود دارد. اگر کسی هم انتقاد می‌کند، دوستان ما نباید ناراحت شوند. همه دوست داریم شاهد پیروزی و موفقیت کشتی ایران در دنیا باشیم. هیچ کشتی‌گیر و هیچ تیمی بدون ضعف نیست. اگر این ضعفها نبود که نمی‌شد با تقویت نقاط قوت، از حریف پیروز قبلی، یک مغلوب ساخت. مگر کادرفنی تیم‌ملی روسیه ضعف ندارد!؟ پس اگر انتقاد یا اعتراضی هم می‌شود، باید نشست و بررسی کرد. شاید واقعاً آن انتقاد، گرهی از مشکلات تیم‌ملی را باز کند. همانگونه که نمی‌توان و نباید چشمها را بر روی اشتباهات و ضعفها ببندیم، نمی‌توان و نباید خدمات و زحمات و تلاشهای فدراسیون کشتی و سایر عوامل را نادیده گرفت. باید بپذیریم که ضعف هم داریم و همه انتقادات از سرِ مخالفت و دشمنی نیست.

مردم کشتی دوست

مردم ما به معنای واقعی کشتی را می شناسند و به آن علاقه دارند. با پیروزی کشتی‌گیران خوشحال می شوند، جشن می‌گیرند و شادی می کنند و با شکستهای بچه ها ناراحت و غمگین می‌شوند و بعضاً حتی اشک می‌ریزند. مثلاً ببینید با قهرمانی و پیروزیهای حسن یزدانی، امیرحسین زارع، محمدهادی ساروی، سعید اسماعیلی و بقیه بچه‌ها در جویبار، آمل، مازندران، خوزستان و... و. چه جشن و شادی‌هایی برپا کردند. همین مردم ماسال و گیلان برای پیروزی امیررضا چقدر خوشحال شدند و چه استقبال بی نظیری از از امیررضا داشتند که من در هیچ مناسبتی تا به حال ندیده بودم. چون او نام ماسال، نام گیلان و نام ایران را در دنیا زنده کرده و بقیه بچه ها هم با افتخاراتشان، دل همه هموطنان را شاد می‌کنند. همین که مردم ما به رغم همه مشکلات و سختی‌های ناشی از گرانی و تورم و ... با پیروزی کشتی‌گیران چند ساعتی خوشحال می‌شوند و شادی می‌کنند، برای ما و جامعه کشتی بسیار ارزشمند و غرورآفرین است که حداقل می‌توانیم دقایقی مردم را شاد کنیم. چون ما هم از جامعه کشتی و گوش شکسته‌ها هستیم، هر پیروزی یا شکستی که رخ می‌دهد، مردم در کوچه و خیابان به ما می‌گویند و گلایه یا تعریف می‌کنند. این مردم عاشق کشتی به‌خوبی کشتی را می شناسند و با هیچ کس دشمنی یا تعارف ندارند. وقتی پیروز می شویم با تمام وجود شادی می کنند و جشن می گیرند. اگر هم ضعفی ببینند صادقانه و از سر دلسوزی می‌گویند تا برطرف شود و دیگر شاهد تکرارش نباشیم. نه این که بخواهند از کسی انتقام بگیرند یا با کسی دشمنی دارند. امیدوارم مسئولان و دست اندرکاران کشتی هم از انتقادات ناراحت نشوند و بلافاصله گارد نگیرند.

 فوتبال را دوست دارم ولی...

با همین یک عدم موفقیت در آلبانی، نباید همه چیز را زیر سوال برد. البته من خودم هم به بعضی کارها و اشتباهات اعتراض و انتقاد دارم ولی انصافاً و وجداناً آیا می توان کارهایی که برای کشتی شده را نادیده گرفت!؟ کمپ تیمهای ملی کشتی ایران در دنیا بی نظیر است. مگر علیرضا دبیر این امکانات را می‌خواهد با خودش ببرد!؟ پس باید قدرشناسی و انصاف هم داشت و همه چیز را زیر سوال نبریم. من خودم از علاقمندان فوتبال هستم و دوستان فوتبالی زیادی هم دارم ولی ناچارم اعتراف کنم، حمایت و پشتیبانی از کشتی و فوتبال قابل مقایسه نیست. مثلاً تاپ‌ترین و درجه یک‌ترین کشتی‌گیر ما با قهرمانی المپیک و جهان، با بالاترین مبلغ قرارداد در لیگ برتر، شاید ۲ یا ۳ میلیارد تومان پول بگیرد تازه این را باید بگویم که همین مبالغ نیز با پیگیری و تلاش علیرضا دبیر و همکارانش به اینجا رسیده، قبلاً که خیلی خیلی افتضاح بود. اما یک فوتبالیست درجه ۳ و ۲ حداقل مبلغ قراردادش ۶۰ – ۵۰ میلیارد تومان است. یا مثلاً کشتی‌گیر ما در مسابقات قهرمانی جهان دارد کشتی می‌گیرد، شبکه ورزش به خاطر مسابقه فوتبال خارجی، فیلم کشتی ما و فوتبال خارجی را به صورت دو قاب پخش می‌کند. بعد با این نوع حمایتها، در مسابقات المپیک و بازیهای آسیایی فقط از کشتی مدال می‌خواهند. واقعاً این نوع برخوردها با کشتی، آزاردهنده و ناراحت کننده است.

هیچکس حق ندارد بچه‌های ما را مسخره کند

هیچ کشتی‌گیری برای باخت روی تشک نمی‌رود. ماهها زحمت کشیده تا با پیروزی و کسب مدال دل هموطنان را شاد کند. اگر براثر یک اتفاق یا حادثه کشتی‌گیری باخت، هیچ کس حق ندارد، این بچه‌ها را مسخره کند. آقای محترم که خودت قبلاً کشتی گیر بودی! حالا چون یک زمانی کشتی می‌گرفتی، به خودت اجازه میدهی این جوانان افتخارآفرین را مسخره کنی!؟ با این مسخره بازی‌ها خودت را در فضای مجازی مطرح کرده و قهرمانان ما را مسخره می‌کنی!؟ چند تا قهرمان المپیک و جهان را ضربه فنی کردی و چند کامیون مدال طلا داری که به خودت اجازه میدهی این بچه‌ها را مسخره کنی!؟ اگر واقعاً کشتی‌گیر قابلی بودی، دُنبه‌ات کو!؟