به گزارش خبرورزشی و به نقل از اعتماد، تساوی تیم های ملی ایران و ازبکستان همچنان از سوی کارشناسان، مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد. این بار ابراهیم قاسمپور که سوابق زیادی در فوتبال ملی دارد در این باره سخن گفته است که حرف های او را در زیر می خوانید:
- بازی خوبی نبود اما در نیمه دوم وقتی ایران ۱۰ نفره شد، بازی بهتر شد و کاش زودتر ۱۰ نفر میشدیم! شاید میتوانستیم گل بزنیم چون بهتر بازی کردیم. در مجموع دو تیم موقعیت زیادی خلق نکردند و مسابقه جذابی نبود. هر دو تیم سعی میکردند گل نخورند و منتظر بودند یک اتفاق خاصی رقم بخورد یا تیم مقابل اشتباه کند. نمونهاش همان پنالتی که بعد کنسل شد. هر دو تیم منتظر اتفاقات اینچنینی بودند تا بتوانند گل بزنند. دو تیم بعد از اینکه توپ را از دست میدادند در یکسوم دفاعی خودشان جمع میشدند تا گل نخورند. بازی خوبی نبود.
- یکی که فورواردهای ما سالیان سال است که با هم بازی میکنند و برای تیمهای دیگر شناخته شده هستند. خب روی اینها کار میکنند و تواناییهای مهاجمهای ما را خنثی میکنند. نکته دیگر اشباع شدن بازیکنان ماست که سالهای زیادی است که کنار هم بازی میکنند. عقیده من این است. شاید به خیلیها بر بخورد اما بعد از بیرون آمدن طارمی و یکی، دو بازیکن مثل طارمی تازه تیم ما بهتر شد. قلیزاده و قایدی که به زمین آمدند و وقتی از این بازیکنان تکنیکی و سرعتی استفاده کردیم درحالی که ۱۰ نفره هم بودیم بازی بهتری انجام دادیم. دلیلش این است که سالیان سال است با یک سیستم و نفرات بازی میکنیم و تیمهای دیگر هم نفرات را میشناسند و روی آنها کار میکنند و اجازه نمیدهند کارشان را انجام دهند. مثلا سانتر برای فوروارد و سرزنی فورواردها و تاکتیکهای اینچنینی خنثی میشود و گل زدن سخت میشود چون ما تاکتیک جدیدی برای رسیدن به گل نداریم. تاکتیک ما ۷ یا ۸ تا ۱۰ سال است که انجام میشود.
- دفاع وظیفهاش این است که گل نخورد حالا مربی کیروش باشد یا هر کسی. تا الان خوب وظیفهاش را انجام داده اما ما تا الان مقابل تیمهای خوب بازی نکردیم و تحت فشار قرار نگرفتیم تا بخواهیم شرایطمان را بسنجیم. بخش گل زدن است که باید یک تدابیری اندیشیده شود تا بتوانیم به گل دست پیدا کنیم، حالا نفرات جدید اضافه شود یا تاکتیک جدید به تیم تزریق شود تا بتوانیم به گل دست پیدا کنیم.
- در مورد ماجرای احمد نوراللهی، من نمیخواهم اسمش را بگذارم لج و لجبازی یا تنبیه انضباطی که نمیدانم دلیلش چیست، اما انتخاب یا عدم انتخاب بازیکن برمیگردد به عقیده و سلیقه یک مربی. مثلا در سوال قبلی گفتم رامین رضاییان یا زکیپور. شاید عقیدهام این باشد که رضاییان بهتر از فلان بازیکن است اما مربیگری سلیقهای است و نفرات را براساس تاکتیک خودش انتخاب میکند. در همه جای دنیا همین است. من هم اگر تیمی بگیرم بازیکنانی را جذب میکنم که به آن تفکرات من برای تاکتیکهای من کارایی لازم داشته باشند. من هم این لیستی که آقای قلعهنویی اعلام کرده شاید با ۵، ۶تای آن مخالف باشم اما باید به او اختیار داد چون جوابگوی نتایج هم خود ایشان است نه من و شما یا امثال ما! درباره نوراللهی هم باید دید مشکلی که وجود دارد یعنی تا این حد غیرقابل حل است که روی تصمیم پافشاری میکنند یا قابل حل است. باید کسانی وساطت کنند تا بازیکنی که تاثیرگذار است به تیم ملی برگردد.
- همیشه مقابل تیمهای غرب آسیا مثل عربستان یا عراق و همین دست تیمها به مشکل خوردیم مثلا بارها شده مقابل سوریه مساوی کردیم و به بحرین و لبنان باختیم. تیمهایی که به مراتب ضعیفتر از شرق آسیا هستند. خب ژاپن پیشرفت کرده همین ازبکستان هم همینطور، ما درجا زدیم یا پسرفت داشتیم!
- ما در هر گروهی قرار بگیریم شانس زیادی داریم چون یکسری بازیکن داریم که لژیونر هستند و تجربه زیادی دارند و همچنین بازیکنان ما بااستعداد هستند و بیش از ۸ تیم از آسیا صعود میکنند. ما باید فکر حضور در مرحله بعدی جامجهانی باشیم.
- بیشتر بخوانید: جسارتا تکلیف وعده جوانگرایی چی شد امیرخان؟/ خط قرمز قلعهنویی؛ وفاداری به سنت!