در فوتبال یک رکورد جالب در همه جای دنیا هست، سریعترین گل که در هر فصل یا در هر تورنومنت معمولاً محاسبه و خیلی جاها برای آن جایزهای هم در نظر میگیرند.
در کشور خود ما و در لیگ برتر هم بر سر سریعترین گل فصل یا تاریخ رقابت وجود دارد. لیگ بیست و چهارم با یکی از همین نمونه گلها شروع شد. گلهایی که هنوز گزارشگر سلام و علیک نکرده مجبور است فریاد بزند گل!
پرسپولیس مدافع عنوان قهرمانی در جدال افتتاحیه میزبان ذوب آهن بود اما نه در تهران، بلکه در ورزشگاه امام خمینی اراک و هنوز به دقیقه اول نرسیده بودیم که ذوب آهن روی اوت دستی با ضربه سر علیاری به گل اول رسید.
این بازی در نهایت ۱-۱ مساوی شد، همه اتفاقات ریز و درشت پرسپولیس زیر ذرهبین رفت و به حواشیها نیز به اندازه کافی پرداختهاند اما کمتر کسی در مورد گلزن ذوب آهن حرفی زد...
مجید علیاری کشف محمد ربیعی در مس رفسنجان بود. او با یک تیم یک دست تیمش را به لیگ برتر آورد و سه فصل در لیگ برتر نیز جز ثلث بالایی جدول بود اما از جایی به بعد ستاره تیمش را از دست داد.
فصلی که قرارداد مجید علیاری به عنوان بهترین گلزن مس رفسنجان با کلی افزایش توسط شخص مربی و رضایت مدیران به رقمی حدود ۷ میلیارد تومان میرسید اما ناگهان باشگاهی پیدا شد و دستمزدی داد که علیاری قید جایگاه تثبیت شده در مس را زد و رفت!
هیچکس هنوز هم نمیداند در آن تیم چه اتفاقاتی میافتاد که هیچ کدام از ستارههای جذب شده عاقبت بخیر نشدند. مجید علیاری هم از همان شروع فصل افت داشت و سرانجام نیز ربات پاره کرد و هرگز نتوانست حتی سایهای از آن ستاره درخشان شود...
فصل قبل که محمد ربیعی هدایت ذوب آهن را بر عهده داشت، پذیرای شاگرد قدیمیاش شد و او را احیا کرد. علیاری کم کم به شرایط خوب برگشت و حالا در شروع این فصل در همان ابتدای بازی دروازه مدافع عنوان قهرمانی را باز میکند.
امیدواریم دیگر بازیکنان ما با مرور سرنوشت بازیکنانی چون علیاری بیشتر مراقب انتخابهایشان باشند و بدانند که در فوتبال مثل زندگی، همه چیز پول نیست...