محمد مایلی‌کهن و علی دایی دو چهره بزرگ و ماندگار فوتبال ایران هستند که نقاط مشترک فراوانی دارند. از بازی کردن برای پرسپولیس و تیم ملی گرفته تا سرمربی در هر دوی این تیم‌ها. البته آن‌ها طی سالیان اخیر چند بار با یکدیگر به شدت درگیری لفظی هم پیدا کرده‌اند و اختلافاتشان حتی به دادگاه و ماجرای زندان رفتن هم کشیده شد. نکته جالب توجه اینجاست که استارت اختلافات آن‌ها ۲۷ سال قبل دقیقا در یکم تیر ماه سال ۱۳۷۶ زده شد.
تیم ملی فوتبال کشورمان با هدایت مایلی‌کهن و هنگامی که علی دایی در اوج قرار داشت، خرداد سال ۷۶ توانست مقتدرانه از مرحله نخست پیکارهای انتخابی جام جهانی ۱۹۹۸ صعود کند و بازی پایانی مقابل سوریه در آن مرحله که به میزبانی ورزشگاه آزادی برگزار شد، عملا برای ما حکم یک جدال تشریفاتی را داشت به همین خاطر مایلی‌کهن تغییراتی در ترکیب ثابت ایران به وجود آورد و علی دایی جزو بازیکنانی بود که نیمکت‌نشین شد. این مسئله تا حدی برای دایی که در آستانه پیوستن به آرمینیا بیلفلد آلمان بود، گران تمام شد و البته سوء تفاهماتی هم به وجود آمد.
سعید فایقی معاون وقت سازمان تربیت بدنی پس از پایان بازی با دایی صحبت کرده بود و ظاهرا فهمید که او ناراحت شده است. کار بعد از خاتمه جدال ایران و سوریه که با تساوی دو بر دو به پایان رسیده بود، میان علی دایی و محمد مایلی‌کهن بالا گرفت طوری که اول تیر سال ۱۳۷۶ رسانه‌ها خبر از اختلاف بین مهاجم اول آسیا و سرمربی تیم ملی ایران دادند. البته آن مقطع تصور می‌شد که قضیه خیلی زود حل می‌شود اما اتفاقا حسابی بالا گرفت و به جایی رسید که مایلی‌کهن از وجود علی دایی در بازی‌های تدارکاتی تابستان آن سال مقابل کانادا و امارات استفاده نکرد و شهریار اصلا دعوت نشد!
سرانجام در شهریور سال ۷۶ و قبل از آغاز مرحله دوم پیکارهای انتخابی جام جهانی فرانسه این اختلاف در آن مقطع مرتفع شده و علی دایی به تیم ملی بازگشت.
