می‌گویند آدم عاقل از یک سوراخ دو بار گزیده نمی‌شود اما فوتبال‌دوستان ما بارها فریب یک حقه را خورده و می خورند! در فوتبال ایران برخی نقشه‌ها با وجودی که سال‌هاست برملا شده و همه به دلایل استفاده از آن پی برده‌اند، هنوز کاربرد دارد. هنوز مربیان و بازیکنان و مدیران از آن استفاده می‌کنند و متاسفانه هنوز هستند فوتبال دوستانی که فریب می‌خورند و تا تقاضا باشد، عرضه هم خواهد بود.
به عنوان مثال استفاده دلال‌ها از رسانه‌ها برای بازارگرمی و کسب سود بیشتر از انتقال بازیکنان تحت نظر خود، اتفاقی که همیشه و هر ساله می‌افتد و همین حالا هم با وجودی که هنوز ۵ هفته تا پایان فصل باقیست، کاربرد دارد! از آن طرف مسئولان تیم‌ها و مربیان هم گاهی اوقات از رسانه‌ها در راستای منافع خود در یک بازی یا یک فصل استفاده می‌کنند. با دادن اخبار نادرست که نمونه بارز آن غیبت یک یا چند بازیکن تاثیرگذار در یک بازی بزرگ است. در فوتبال روز دنیا قبل از بازی‌های بزرگ و حساس مربیان تیم‌های خود را به قرنطینه می‌برند تا رقبا از تاکتیک‌ها و برنامه‌هایشان برای بازی مطلع نشوند. اما اینجا معمولاً ز اخبار نادرست برای فریب تیم حریف استفاده می‌شود، شاید به این دلیل که مربیان ما برنامه و تاکتیکی برای بردن رقیب ندارند!
قبل از بازی بزرگ پرسپولیس و سپاهان در تهران، بیشترین مانور رسانه‌ها روی رسیدن یا نرسیدن ستاره‌های تاثیرگذار دو تیم به این مسابقه بود. تا اینجای مسئله که به گمانه زنی مرسوم رسانه‌ها برمی‌گردد، هیچ ایرادی نداشته و ندارد، ذات رسانه است و جزئی از فوتبال. اما از جایی که پای اظهارات رسمی باشگاه‌ها به میان آمد، کار خراب می‌شود. گفته می‌شد که علیرضا بیرانوند با وجود تلاش‌های بسیار به بازی با سپاهان نرسید و آن طرف هم اعلام شد که فرشاد احمدزاده و رضا اسدی - دو ستاره سابق پرسپولیس که حالا پیراهن سپاهان را به تن دارند - به این بازی حساس و بزرگ نمی‌رسند.
وقتی دو تیم به زمین آمدند، مشخص شد که هم بیرانوند رسید، هم فرشاد و اسدی! البته اسدی در ترکیب سپاهان نبود ولی رضا فتاحی مدیر تیم اصفهانی قبل بازی گفت که او روی نیمکت است و تازه دیگر مصدوم این تیم یعنی محمد دانشگر هم به این بازی رسیده! و دیدیم که در نیمه دوم رضا اسدی جانشین فرشاد احمدزاده شد تا دو نفری که می گفتند قطعا به این بازی نمی رسند، هر دو بازی کرده باشند.
اینجاست که بار دیگر استفاده از یک تاکتیک نخ نما جواب داد، چون فوتبالی‌ها هنوز هم گول می‌خورند. درست مثل همان دست‌های پشت پرده معروف در دهه ۸۰ که جای خود را در دهه ۹۰ به جمله "نمی‌خواهند ما جام بگیریم" داد و اتفاقاً تمام گویندگان این جمله جام گرفتند، چه مربی و چه بازیکن یا مدیر!
