قهرمانی تیم ملی فوتسال ایران در جام ملت های آسیا، اتفاقی فرخنده است. از این بابت به وحید شمسایی که البته تیمش در این تورنمنت و برخی بازی ها، جان را به لب می رساند و ترسناک بازی می کرد، تبریک می گوییم. این همان جامی است که در فوتبال، بیش از ۵۰ سال از آن محروم هستیم! هر چند دوست داریم نمایش ها و بازی های خیرکننده تری از فوتسال ایران در جام جهانی ببینیم و تیمی منسجم تر از رقابت های تایلند داشته باشیم.
آنچه باعث شد از فوتسال و قهرمانی اش در آسیا بنویسیم اما این بود که وحید شمسایی در مصاحبه ای گفت: من و همکارانم قراردادمان در اسفند سال گذشته با فدراسیون فوتبال به اتمام رسیده بود اما به خاطر مردم، عشق به کشورم و قولی که به فدراسیون داده بودم تا پایان جام ملتها ماندم.
خدمت جناب شمسایی باید عرض کنیم اولا دست شما بابت این همکاری درد نکند؛ در ثانی ای کاش قبل از طرح این گلایه، همان موقع که قرارداد اصلی را با فدراسیون فوتبال امضا می کردید، بازه زمانی جام ملت های آسیا را در سال ۲۰۲۴ در نظر می گرفتید. چطور قبل از انعقاد قرارداد، هیچ کدام حدس نزدید جام ملت ها در راه است و سرمربی تیم باید برنامه اش را از مدت ها قبل بداند؟
عشق به مردم سر جای خود اما انجام کارهای اداری باید طبق ضوابط باشد؛ وقتی بدیهی ترین کار ممکن از سوی سرمربی و فدراسیون رعایت نمی شود، چرا عشق به مردم وجه المصالحه این ماجرا قرار می گیرد؟ از بحث قرارداد که بگذریم، شمسایی باید برای جام جهانی فکری به حال تیم ملی فوتسال کند. پلن بعدی تیم ملی قطعا رقابت های جهانی و تغییر شرایط فنی فوتسال ایران در آن بازی هاست. لطفا به عشق همین مردم هم که شده، تغییرات و دگرگونی لازم را ایجاد کنید و از همه مهمتر، قراردادتان را هم تا پایان جام جهانی در نظر بگیرید!
در همین ارتباط: ادعای عجیب وحید شمسایی بعد از قهرمانی در آسیا: قرارداد نداشتم اما به عشق مردم ماندم
