مقایسه در بعضی موارد کاری اشتباه و در بسیاری موارد راهی بزرگ برای پیشرفت است. شما در هر عرصه وقتی خود را با یک رقیب قوی‌تر مقایسه کنید مجبور به پیشرفت خواهید شد. در فوتبال و در بحث مدیریت، این مقایسه خیلی به کار ما می‌آید. در سال‌های ابتدایی داشتن لیگ حرفه‌ای وقتی استانداردهای جهانی را مثال می‌آوردیم، دوستان بر سر کار می‌گفتند نباید ما را با کشورهای صاحب فوتبال مقایسه کرد، آنها صاحب دهه‌ها تجربه هستند. اما حالا دیگر این توجیه کاربرد ندارد.
همان زمان هم می‌شد کشورمان را با سال‌های اولیه کشورهای صاحب فوتبال مقایسه کرد، اصلاً کشورهای صاحب فوتبال هیچ، در همین قاره خودمان و میان رقبا که می‌توانستیم مقایسه کنیم! فراموش نباید کرد که لیگ در ایران زمانی راه افتاد که ژاپن و کره جنوبی هم لیگ نداشتند، چه رسد به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس که اصلاً آن موقع هنوز به وجود نیامده بودند که بخواهند لیگ و تیم ملی داشته باشند! اما نگاه کنید حالا بعد از ۵۰ سال داشتن لیگ و ۲۳ سال برگزاری لیگ برتر حرفه‌ای، ما به لحاظ آمار و امکانات کجا هستیم و رقبا و همسایه‌هایمان کجا و اگر قرار باشد بدانیم در کاروان و قافله جهانی فوتبال کجا هستیم، فقط کافی است به این یک مورد نگاه کنید.
در فوتبال دنیا با مقایسه میانگین گل‌های رد و بدل شده در هر لیگ می‌توان به قدرت آن لیگ پی برد و حالا ببینید که میانگین گل‌های لیگ برتر دنیا چه عددی را نشان می‌دهد:
لیگ برتر انگلیس ۳.۲۴
بوندسلیگا آلمان ۳.۲۱
اردیویزی هلند ۳.۱۵
لیگ پرتغال ۲.۸۸
لالیگا اسپانیا ۲.۶۶
سری‌آ ایتالیا ۲.۶۱
لیگ ۱ فرانسه ۲.۵۸
دیگر نیازی به نوشتن آمار و ارقام لیگ برتر خودمان نیست. از هشت مسابقه هر هفته در تمام این سال‌ها لااقل یک سوم یا نیمی از بازی‌ها بدون گل تمام شده است و آمار گلزنی لیگ ما اگر در یک هفته به عدد ۲ برسد، جشن ملی اعلام می‌کنیم. تصور کنید که این اعداد مربوط به یک فصل و تمام بازی‌های برگزار شده در این کشورهاست نه فقط یک هفته که استثنا خواهد بود و غیر قابل تکرار و نکته دیگر اینکه تعداد تیم‌ها در لیگ این کشورها متفاوت است اما کیفیت بازی‌ها در همه یکسان!
کسانی که فوتبال خارجی را جدی‌تر دنبال می‌کنند می‌توانند از این آمار و ارقام برداشت‌های زیادی کنند. مثلاً سطح بالای همیشگی لیگ برتر انگلیس یا افتی که حالا لالیگا به آن دچار شده است، یا برتری لیگ پرتغال و هلند نسبت به لیگ یک فرانسه اما برای کلیت فوتبال دوستان داخلی تنها افسوس و حسرت عقب ماندن ما از قافله جهانی می‌ماند و بس!
