استادیومها بخشی از سود خود را از فروش آبجو به دست میآورند. در بیشتر استادیومها آبجو در بشکههای کوچک یا ظروف بزرگتر تحویل داده میشود اما فلتینس آرنا ورزشگاه خانگی تیم شالکه در گلزنکرشن به یک ویژگی منحصربهفرد مشهور است: خط لوله ۵ کیلومتری که استادیوم را به کارخانه آبجوسازی متصل میکند. البته این خط لوله یکطرفه است و فقط آبجو را به استادیوم میرساند.
در دوران همهگیری ویروس کرونا، بعد از آخرین بازی شالکه و هافنهایم در تاریخ ۷ مارس ۲۰۲۰ و تعطیلی استادیومها، حدود ۸۰۰۰ لیتر آبجو در استادیوم باقی ماند و مسئولان مجبور شدند این آبجوها را پمپاژ کرده و به کارخانه فلتینس منتقل کنند. لاجر هاپلسهاوزر که مسئول ورزشگاه فلینتس است، در اینباره توضیح داد: بله ما آبجو را به کارخانه برمیگردانیم اما هواداران شالکه میتوانند مطمئن باشند که اگر حضور تماشاگران مجددا در ورزشگاهها آزاد شود اینجا از آبجوی تازه پر خواهد شد.
فلتینس آرنا نهتنها راه اتصال مستقیم به کارخانه آبجوسازی دارد، بلکه ۴ مرکز خنککننده در زیر زمین دارد که قادر است ۵۲٬۰۰۰ لیتر آبجو را ذخیره کند. کارخانه آبجوسازی فلتینس مدتهاست که با شالکه ارتباط دارد و اولین قرارداد آنها در سال ۱۹۹۷ امضا شد. از تاریخ ۱ جولای ۲۰۰۵ این کارخانه آبجوسازی صاحب حقوق نامگذاری استادیوم شالکه شد و نامش از آوفشالکه آرنا به فلتینس آرنا تغییر یافت.
این استادیوم میزبان فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۴ و پنج بازی در جام جهانی ۲۰۰۶ از جمله بازی مرحله یکچهارم نهایی بود و میزبان چهار بازی در یورو ۲۰۲۴ خواهد بود. ظرفیت آن ۶۲٬۲۷۱ نفر (ایستاده و نشسته) برای مسابقات لیگ و ۵۴٬۷۴۰ نفر (فقط نشسته) برای مسابقات بینالمللی است. از دیگر ویژگیهای فلتینس آرنا میتوان به سقف و زمین جمعشونده اشاره کرد.
بیشتر بخوانید: