حتی کسانی که سر و کار چندانی هم با فوتبال نداشتند، نام همایون بهزادی را شنیده و با این اعجوبه فوتبال ایران آشنا بودند. سرطلایی خوشاخلاق فوتبال ما که سالیان متمادی با پیراهن پرسپولیس و تیم ملی درخشید و افتخارات فراوانی را به ارمغان آورد اما در روزهای پایانی زندگی خود از عدم توجه اهالی ورزش و بیتفاوتی مدیران نسبت به خودش گلایه داشت.
همایونخان روز دوم بهمن سال ۱۳۹۴ هنگامی که جامعه فوتبال هنوز در شوک از دست دادن رضا احدی بود، چشم از جهان فرو بست و نهتنها پرسپولیسیها بلکه همه بزرگان و هواداران استقلال را هم عزادار کرد. مردی که اگرچه بارها به آبیها گل زد اما همواره نزد استقلالیها حرمت فراوانی داشت و به همین خاطر در مراسم تشییع او بسیاری از بزرگان تاریخ استقلال هم حضور داشتند و با چشمانی اشکبار تابوت سرطلایی را بر دوش میکشیدند.
همایون بهزادی چند ماه قبل از مرگش طی مصاحبهای که بسیار تلخ بود، به شرایط زندگی خودش اشاره کرد و گفت: از هیچکس انتظاری ندارم ولی آیا واقعا برای تهیه داروهای خودم هم باید زجر بکشم؟ خدا به همسر ناصر حجازی طول عمر بدهد؛ گاهی اوقات برای تهیه داروهایم دچار مشکل میشدم و با کمک ایشان میتوانستم آنها را تهیه کنم. ای کاش مدیران کنونی ورزش کشور فراموش نمیکردند که امثال همایون بهزادی روزی پیراهن تیم ملی ایران را بر تن کرده و مایه افتخار بودند.
حالا ۸ سال از آخرین خداحافظی با همایون بهزادی عزیز میگذرد و چقدر تلخ است که حرفهایش همچنان در گوشمان زنگ میزند. روحش شاد و یادش گرامی.