اصغر شرفی در فوتبال ایران چهره کاملاً نام آشنایی محسوب می‌شود. مردی که در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین دستیار حشمت خان مهاجرانی بود و پس از انقلاب هم در امارات مربیگری کرد و البته برای مقطعی نیز به ایران برگشت و روی نیمکت تیم‌هایی همچون برق شیراز و استقلال رشت نشست. مصاحبه جدید شرفی را در ادامه می خوانید:

ابتدا از ماریو زاگالو شروع کنیم. مربی بزرگی که روز شنبه فوت کرد. او در سال ۱۳۵۶ تیم ملی کویت را به مصاف ایران فرستاد و در هر دو بازی شکست خورد. البته آن مرحوم قبل از بازی برگشت به شدت از اینکه شما تیم دوم ایران را به میدان فرستادید ناراحت بود و حتی در یک مصاحبه گفت این حرکت تیم ایران جوانمردانه نیست.

ما قبل از آن مسابقه صعود کرده بودیم و به نظرم حشمت مهاجرانی بهترین تصمیم ممکن را گرفت. اگر با تیم اول می‌رفتیم و شکست می‌خوردیم آیا همین آقای زاگالو نمی‌گفت ما تیمی را شکست دادیم که به جام جهانی رفته؟ ایران آنقدر قدرتمند بود که تیم مقتدر کویت را با استفاده از بازیکنان جوان خودش و در واقع با تیم دوم خودمان دو بر یک شکست داد. ما کشور خودمان را دوست داریم و منافع فوتبال ایران را مدنظر قرار داریم. ما هیچ توهینی به زاگالو نکردیم و حرف‌هایش از سر عصبانیت بود. عصبانیت بابت باخت به  ایران. روحش شاد باشد ولی به نظرم این حرف‌ها در شأن زاگالو نبود البته پس از پایان بازی بابت آن مصاحبه عذرخواهی کرد.

برسیم به شرایط استقلال. این تیم قهرمان نیم فصل شده ولی هوادارانش تاکید دارند استقلال هم باید مانند پرسپولیس و سپاهان از سقف بودجه عبور کند چون با تیم‌هایی که چنین کاری کردند، برخوردی صورت نگرفت.

ببینید فوتبال ما الان در شرایط عادی نیست و ضعف مدیریت داریم. من نمی‌گویم همه مدیران حاضر در ورزش ایران ضعیف هستند اما واقعیت امر این است که به نظرم مدیران کنونی استقلال و پرسپولیس در حد بازیکنان این دو تیم نیستند. واقعا این افراد کجای فوتبال ایران بوده‌اند؟ یک عده در فوتبال ایران حسابی پولدار شدند. برای مثال داریوش مصطفوی. مصطفوی درفوتبال ایران میلیاردر شد.

شما در آخرین دوره رقابت‌های لیگ آزادگان سرمربی برق شیراز بودید و همان زمان به شدت علیه برخی جریانات حاکم بر فوتبال ایران مصاحبه کردید طوری که کار به تهیه طومار علیه اصغر شرفی کشیده شد.

بله. بعضی از افرادی که در آن زمان داور بودند و من کاملاً در جریان رفتارشان بوده و هستم، الان به عنوان مفسر تلویزیونی می‌آیند و داوری‌ها را نقد می‌کنند! واقعاً نمی‌دانم این شخص با چه رویی چنین کاری را انجام می‌دهد؟ در آن زمان حداکثر ۱۲ داور داشتیم که لیگ آزادگان را سوت می‌زدند اما نمی‌دانم چطور همه داوران علیه من طومار جمع کردند؟ دقیقاً خاطرم است که گفتم هنگام برگشتن به آمریکا فیلم بازی‌های برق شیراز را به فیفا می‌برم تا آنها در مورد عملکرد برخی داوران قضاوت کنند.

یعنی به شما هم پیشنهاد رشوه دادند؟

با من که جرات نمی‌کردند چنین کاری را بکنند. اگر داوری به من پیشنهاد رشوه می‌داد، قطعاً کتکش می‌زدم. البته این را هم بگویم که منظورم فقط بعضی از داوران است که خود جامعه داوری هم آنها را می‌شناختند و می‌شناسند. جامعه داوری ما شریف است و فقط چند نفر بودند که چنین رفتاری داشتند. این مسئله فقط به داوران برنمی‌گشت من خودم مربیانی را می‌شناختم که به خاطر ضعف خودشان به داوران پول می‌دادند تا بازی را برایشان در بیاورند.