ژوزه مورینیو همیشه شخصیت عجیبی داشت. یا از او متنفری یا دوستش داری، حد وسط ندارد. آقای خاص تقریبا ۲۰ سال است که هواداران را دو دسته کرده است، یعنی از زمان هدایت پورتو به قهرمانی در لیگ قهرمانان تا الان.
اما روش‌های خاص و درخواست احترام او فقط مختص فوتبالیست‌های نخبه نبود. آرمنیو آنژوس ۵۰ ساله می‌تواند به این موضوع شهادت دهد. آنژوس در مدرسه زکا آفونسو در خارج از لیسبون تحصیل می‌کرد، و همان زمان مورینیو معلم ورزش بود. مورینیوی ۶۰ ساله حتی مربی تیم فوتبال مدرسه هم نبود اما همچنان تاثیر زیادی بر شاگردش می‌گذاشت و یکی از اولین شاهکارهای تاکتیکی خود را تولید کرد.
آنژوس به نشریه سان گفت: «ژوزه مورینیو قبل از رفتن به اسپورتینگ یک سال معلم ورزش من بود. او ۲۳ یا ۲۴ ساله بود، من ۱۴ یا ۱۵ ساله بودم. انتظار نداشتم مورینیو همان چیزی باشد که الان هست. از این خصوصیت او خیلی خوشم می‌آید: مورینیو هرگز تغییر نکرد. همیشه رک است و هر چه در موردت فکر کند به تو می‌گوید. همیشه دوستش داشتم حتی در مدرسه. خیلی‌ها مثل من بودند که او را دوست داشتند اما خیلی‌ها هم از او متنفر بودند. درست مثل الان. حتی در آن زمان بسیاری از همکلاسی‌های من می‌گفتند: این مرد خیلی بی‌ادب است. مورینیو همیشه خوش قیافه بود و یک رنو ۱۸ داشت که خودرویی بسیار زیبا و محبوب بود.
او مربی نبود اما به من گفت که وارد دروازه شوم. من وارد دروازه شدم و خوب بودم و سپس دروازه‌بان تیم مدرسه شدم. او همه چیز به من آموخت. بسکتبال، والیبال. ما همیشه فکر می‌کردیم زنگ ورزش راحت است و نیازی به تلاش نیست، اما نه با او. او می‌گفت: «من مانند معلم انگلیسی شما، معلم پرتغالی و معلم ریاضی شما به دانشگاه رفتم. شما باید همانطور که به آنها احترام می‌گذارید به من هم احترام بگذارید. باید از من یاد بگیرید. اینجا نیامدم که وقتم را تلف کنم.» همه از حرفهای او شوکه شده بودند. معمولا معلمان در زنگ تفریح به دفتر می‌روند اما او بیرون با ما می‌ماند و می‌دید چه کار می‌کنیم و با ما صحبت می‌کرد. او واقعاً انگیزه‌بخش بود.»
مورینیو همانقدر که در ۴ دهه گذشته بر روی افراد نزدیکش تاثیرگذار بود بر روی آنژوس نیست تاثیر زیادی گذاشت. او همیشه حرفه معلم قدیمی خود را دنبال کرده است، از فرصت بزرگش به عنوان مترجم سر بابی رابسون در اسپورتینگ در سال ۱۹۹۲ و سپس پورتو و بارسلونا، جایی که ایدئولوژی فوتبال عملگرایانه او با سبک هجومی رابسون ترکیب شد. مورینیو زیر نظر لوئی فان‌خال در نوکمپ ماند تا مهارت‌های مربیگری خود را توسعه دهد.
آقای خاص در سپتامبر ۲۰۰۰ سرمربی تیم اصلی بنفیکا شد و سه ماه بعد از سمت خود استعفا داد و سپس در یونیائو د لیریا درخشید و در ژانویه ۲۰۰۲ به مربیگری پورتو رسید. او قول داد که در اولین فصل کامل خود باشگاه را قهرمان لیگ کند و این کار را در کنار جام حذفی پرتغال و جام یوفا به انجام رساند و در فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۳ قهرمانی در لیگ برتر پرتغال و لیگ قهرمانان اروپا را برای تیم به ارمغان آورد. از آن زمان در چلسی، اینتر، رئال مادرید، چلسی، منچستریونایتد، تاتنهام و حالا رم ۲۰ جام از جمله سه جام قهرمانی لیگ برتر در استمفوردبریج جمع‌آوری کرد.
آنژوس از زمانی که به شهرت رسید فقط یک بار با مورینیو از نزدیک ملاقات کرد؛ زمانی که از انگلیس به لیسبون برای جلسه امضای کتاب رفت. اما همواره از مورینیو حمایت می‌کرد. آنژوس که در این فصل آرزوی تماشای رم مورینیو در ورزشگاه المپیکو را دارد گفت: «فقط برای اینکه به شما نشان دهم چقدر او را دوست دارم: اولین بازی رئال مادرید در فصل ۲۰۱۳-۲۰۱۲ مقابل والنسیا بود. برای تعطیلات به الگاروه رفته بودیم. بعدازظهر شنبه به همسرم گفتم فردا باید بازی رئال مادرید را تماشا کنیم. او گفت: چی؟ هوا ۴۰ درجه سانتیگراد است و فقط برای تماشای مورینیو می‌خواهی از اینجا به مادرید بروی؟ گفتم هر جا او برود من هم می‌روم. برای هفت نفر بلیت گرفتم چون ماشین هفت نفره داشتیم. هشت ساعت طول کشید. ده دقیقه بعد از شروع بازی به آنجا رسیدیم زیرا به دنبال پارکینگ بودم. رفتیم و بازی را تماشا کردیم که مساوی شد. سپس هشت ساعت دیگر رانندگی کردیم و برگشتیم.
بعد از اینکه رئال مادرید در نیمه نهایی لیگ قهرمانان ۲۰۱۳ مقابل بوروسیا دورتموند شکست خورد، مورینیو زانو زده بود. من خیلی برای او متاسف شدم و احساس کردم باید از او حمایت کنم، بنابراین یکشنبه بعدی به مادرید پرواز کردم و به سانتیاگو برنابئو رفتم، ۳۰۰ پوند برای بلیت پرداختم تا شاهد پیروزی رئال مادرید بر سویا باشم و سپس با هواپیما برگشتم. من آنجا بودم تا مورینیو را تماشا کنم، مادرید برایم مهم نیست. برای آن مرد بیشتر از آنچه برای بچه‌هایم انجام می‌دهم، انجام خواهم داد.»
آنژوس از مورینیو الهام گرفت تا پس از ۶ سال بسکتبال را کنار بگذارد و وارد فوتبال شود، ابتدا به عنوان بازیکن و اکنون به عنوان مربی. ۱۷ سال پیش به انگلیس رفت و اکنون مربیگری تیم زیر ۱۸ ساله‌های بارکینگ اف‌سی را بر عهده دارد و از هموطن خود فابیو پیم دعوت کرد تا با بازیکنانش در مورد اهمیت اخلاق کاری برای تبدیل شدن به یک فوتبالیست صحبت کند.
آنژوس، با نام مستعار دوس، که پیراهن رم را زیر لباس تمرینی خود پوشیده اضافه کرد: «مورینیو بهترین مربی تاریخ است. او شگفت‌انگیز است. من او را دوست دارم، خیلی دوستش دارم. شور و اشتیاقی که در حرف زدن داشت باعث شد به سمت فوتبال بروم. ویدئوهای زیادی به پسرها نشان می‌دهم که بیشترشان مربوط به مورینیو است. مانند او برایشان حرف می‌زنم. و یک بار مانند او زانو زدم و خوشحالی کردم. فصل گذشته برای بازی به کنت رفتیم و ۱-۰ عقب بودیم و در آخرین ثانیه یکی از بچه‌های ما از بیرون محوطه جریمه گل زد، این لحظه‌ای بود که مانند مورینیو زانو زدم.»
بیشتر بخوانید:
- شرط‌بندی جالب مورینیو در اینتر/ پیراهنش را درآورد و شرط را برد و به تعطیلات رفت! +ویدیو
- حرفهای متفاوت گواردیولا درباره همکارانش؛ از سرسخت‌ترین رقیب تا بهترین مربی تاریخ/ دشمنی تازه پپ با مورینیو؟ او اشاره‌ای به آقای خاص نکرد!
