ملوان نام بزرگی در فوتبال ماست. نامی به قدمت تاریخ لیگ در ایران که همواره رقیب دو قطب بزرگ پایتخت بوده و تنور رقابتهای کشوری را با بردن استقلال و پرسپولیس در مقاطع مختلف تاریخی و در تورنمنتهای مختلف گرم نگه داشته است.
لحظهای به این فکر کنید که سپاهان نباشد، تراکتور نباشد، فولاد نباشد، چقدر لیگ ایران جذابیت خود را از دست خواهد داد؟ از ابتدای هر فصل رقابت قهرمانی تنها بین پرسپولیس و استقلال خواهد بود و سایر تیمها هیچ! این وظیفه را دههها ملوان برعهده داشت.
انزلی در کنار آبادان تنها شهرهای فوتبالی ایران هستند که هوادار استقلال و پرسپولیس با پیراهن تیم محبوبشان به ورزشگاه نمیآیند. در انزلی ورزشگاه یک دست سفید است و در آبادان زرد. در این دو شهر نتایج تیم فوتبال به صورت مستقیم روی زندگی مردم تاثیر میگذارد. هر کجای بازار که قدم بگذارید عکسهای تیم شهر را میبینید و خبری از ستارههای استقلال و پرسپولیس نیست! اما ملوان از یک نظر نسبت به صنعت نفت برتری دارد.
در انزلی دهه ها تیم همیشه بومی بود. چه مربی و چه بازیکن تنها به شرطی به پیراهن ملوان میرسید که بچه شمال باشد و البته که آنقدر هم استعداد در گیلان هست که ملوان دههها هیچ نیازی به بازیکن و مربی غیر بومی نداشت.
به یاد داریم وقتی در دهه ۹۰ برای اولین بار قرار بود پای مربی یا بازیکن غیر بومی به انزلی و ملوان باز شود، گروهی از طرفداران متعصب قوی سپید علیه این جریان موضع گرفتند. آنها هنوز هم همین نظر را دارند و در ابتدای فصل مقابل تارتار جبهه گرفتند!
مهدی تارتار یک مشکل دیگر هم داشت. ملوان پس از سالها به لطف دو ستاره محبوبش یعنی «پژمان نوری» و «مازیار زارع» به لیگ برتر برگشته بود و تارتار، انتخاب جانشین پژمان نوری به عنوان مدیرعامل، باید روی نیمکت جانشین مازیار زارع میشد!
خیلی از بازیکنان فصل قبل ملوان رفتند. آنها که محبوب هم بودند و تارتار شاگردان خود را همانطور که به اصفهان برده بود، به انزلی آورد. همه اینها بر سختی کار او در شروع اضافه کرد، همه منتظر بودند تا با همان ناکامیهای اولیه لیگ رفتن تارتار را ببینند.
شاید تنها راهی که میتوانست مهدی تارتار را در انزلی نگه دارد همین شروع درخشان بود. شروعی بی سابقه در تاریخ لیگ برتر. ملوان در دهه ۸۰ و ۹۰ به واسطه همان توضیحاتی که دادیم - اگرچه نام بزرگی داشت - اما هیچ وقت مدعی قهرمانی و در کورس بالای جدول نبود. حالا ملوان در رتبه دوم است!
قطعاً این نتایج درخشان بدون ساختن تیمی قدرتمند به دست نمیآمد و ممکن نبود. تارتار در فوتبال ایران همیشه به فوتبال دفاعی معروف بوده اما در انزلی تیمش ۴ گل به فولاد میزند. در ارائه فوتبال هجومی ملوان به جایی رسیده که حالا مدافعان کناری این تیم هم گل میزنند، قبلاً مدافعان میانی هم گل زده بودند!
در بازی قبل «مجید عیدی» گل زد، این هفته «پدرام قاضیپور» زننده تک گل ۳ امتیازی ملوان برابر هوادار در تهران بود. به تیمی که مدافعان کناریاش گل ۳ امتیازی میزنند چه نمرهای جز بیست باید داد؟ و حالا با این نتایج ملوان باید مهدی تارتار را مدعی جدی نیمکت پرسپولیس دانست!