لامین یامال شروع فوق‌العاده‌ای برای باشگاه و کشور داشته است، اما او را نباید با یکی از بهترین بازیکنان تاریخ مقایسه کرد. پتانسیل و استعداد یامال بود که باعث مقایسه شدنش با لیونل مسی شد، اما وجود یک تصویر هم بی‌تاثیر نبود. این عکس که در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود پنج سال پیش گرفته شد. یامال کوچک با یک هودی نایکی خاکستری در کنار مسی ژست گرفته است. این تصویر یک ستاره آینده نیست، یا مهمتر از آن، تصویر بازیکنی که بداند در کنار یکی از ستاره‌های آینده ایستاده است.
اما این عکس از آن زمان به سوژه‌ای برای تبلیغات، یا تیترهایی نظیر «زمانی که بزرگ با بزرگ روبرو می‌شود» تبدیل شده است. این تصویر اگرچه بیش از حد پررنگ شده زمینه یکی از بزرگترین مسائل فوتبال مدرن را فراهم می‌کند؛ بارسلونا و در حالت کلی ورزش دائماً در جست‌وجوی مسی بعدی هستند.
آخرین کاندیدا وارد می‌شود: یامال. این نوجوان ۱۶ ساله به خوبی با این مقایسه جور درمی‌آید. یک وینگر راستِ چپ پا که به دلیل توانایی و ظرافت در دریبل زدن مورد تحسین قرار می‌گیرد. او به سختی توپ را از دست می‌دهد و استعدادش در یک‌سوم پایانی او را به یک بازیکن تهدیدکننده و خلاق تبدیل می‌کند. این موارد آشنا به نظر می‌رسند؟
اما پس از آن، شباهت‌ها به پایان می‌رسند. یامال شروع بسیار امیدوارکننده‌ای در دوران حرفه‌ای خود در بارسا و اسپانیا داشته است. کسانی که قبلا قرار بود جایگزین مسی باشند شکست خوردند زیرا برای رسیدن به سطح مسی دائما تحت فشار قرار داشتند. یامال به خودی خود بسیار خوب است. او بازیکن بهتری از مسی نیست. اما آنقدرها هم بدتر نیست. در عوض یامال یک استعداد بی‌نظیر است که باید به او اجازه داده شود تا مسیر خود را طی کند، مسیری که او را به سطح جهانی برساند.
جایی که همه چیز برای یامال شروع شد
ژاوی در شروع فصل گذشته به وضوح چیزی در یامال دیده بود. برای سرمربی بارسا اصلا غیرعادی نیست که بهترین محصولات لاماسیا را در تمرینات تیم اصلی قرار دهد، اما خواست که یامال در کنار بازیکنان بزرگسال باقی بماند. در ماه سپتامبر یامال یکی از ستون‌های اصلی بود و هر روز با رافینیا، روبرت لواندوفسکی و بقیه تمرین می‌کرد و تعطیلات آخر هفته خود را با تیم زیر ۱۹ سال بارسا می‌گذراند؛ همه اینها در ۱۵ سالگی. نشریه اسپانیایی «آ اس» در آن زمان نوشت که بارسا «آنسوی جدید» خود را پیدا کرده است، شخصیتی به همان اندازه جذاب و تهدیدآمیز.
اولین بازی یامال ۱۵ ساله در آوریل انجام شد و زمانی که در اواخر بازی بارسا با رئال بتیس وارد میدان شد به جوان‌ترین بازیکن لالیگا در قرن بیست و یکم تبدیل شد. نزدیک بود که با دومین لمس توپ گلزنی کند و چند دقیقه بعد احتمالا می‌توانست اولین پاس گل خود را نیز ثبت کند.
سیل تحسین‌ها به سمت او سرازیر شد. مارکا اولین بازی او را خیره‌کننده توصیف کرد و ژاوی گفت که یامال می‌تواند آغازگر عصر جدیدی در نوکمپ باشد. نمایش ۱۵ دقیقه‌ای یامال در بازی مقابل تاتنهام که در آن پاس گل داد و روی دو گل دیگر نیز تاثیرگذار بود نام او را در جهان طنین‌انداز کرد. این نمایش برای ماندن او در تیم اصلی برای افتتاحیه فصل ۲۰۲۳-۲۰۲۴ کافی بود. او به سرعت به جوان‌ترین بازیکن لالیگا، زننده پاس گل و گلزن بارسا تبدیل شد. همه اینها در فراخوان برای تیم ملی اسپانیا به اوج خود رسید. یامال در اولین بازی خود در تیم ملی گلزنی کرد. چند هفته بعد با شرایط قرارداد حرفه‌ای موافقت کرد و بارسلونا یک بند آزادسازی ۱ میلیارد یورویی (حداکثر مجاز در فوتبال اسپانیا) را در قرارداد او قرار داد. افسانه آغاز شد.
آیا مقایسه با مسی منصفانه است؟
تجربه یامال در بارسلونا تا به اینجای کار تجربه‌ای آشنا است به ویژه در میان فارغ‌التحصیلان اخیر لاماسیا. آنسو فاتی، آلخاندرو بالده و گاوی همگی به روش‌های مشابهی در تیم بزرگسالان ظاهر شدند، قبل از اینکه واقعاً آماده شوند رکوردهایی به دست آوردند و انتظارات را به طرز وحشتناکی بالا بردند. آنسو مهاجم بزرگ بعدی بارسا بود و پیراهن شماره ۱۰ مسی را گرفت. گاوی به نوعی تبدیل به ژاوی بعدی شد، علیرغم عملکرد کاملاً متفاوتش با سرمربی فعلی بارسا. حتی پدری که بازیکن لاماسیا نبود اما اولین بازی خود در بارسا را در سن پایین انجام داد و شبیه آندرس اینیستا به نظر می‌رسید.
اما یامال متفاوت است. موضوع مشهود تفاوت در اینجا جایگاه اوست. هافبک‌های ابریشمی مانند پدری و گاوی همیشه در فوتبال اسپانیا ظاهر می‌شوند، اما وینگرهای دونده لزوماً از نقاط قوت این کشور نیستند. به همین دلیل است که مقایسه با مسی، هرچقدر هم که ناعادلانه باشد، شروع می‌شود.
مقایسه مناسب‌تر برای یامال، بوکایو ساکا است. یامال با وجود عملکرد عالی با توپ و عطش گلزنی، مانند مسی یک مهاجم نیست. اما کاملا یک وینگر روی خط هم نیست. در عوض کارهای زیادی را که ساکا به خاطرشان معروف شد را انجام می‌دهد؛ دریبل زدن بدون لمس توپ و استفاده از برش‌های تیز و چرخش‌های هوشمندانه برای ایجاد شکاف در قلب دفاع حریف.
اگر یامال به اعداد و ارقام ساکا نزدیک شود موفقیت چشمگیری برای بارسا ایجاد خواهد کرد. این مرد انگلیسی از شروع فصل ۲۰۲۲-۲۰۲۱ تنها در لیگ برتر ۵۰ گل زده و به طور میانگین هر ۱۰۰ دقیقه یک گل یا پاس گل می‌دهد. به نظر می‌رسد بارسا اگر ساکای بعدی را داشته باشد خوش‌شانس خواهد بود.
در این میان مسی فرد دیگری است. آمار او در بارسلونا بلافاصله در سطح جهانی نبود، اما از همان ابتدا مشخص بود که بلوگرانا استعداد یک نسل را در دستان خود دارد. یامال به اندازه او خوب نیست، حداقل هنوز نه.
اگر بحث آمار و ارقام پیش بیاید، مسی تا حدی برتری دارد. مسی در اولین فصل کامل خود در ۱۹ سالگی در ۲۳ بازی ۱۴ گل زد و سه پاس گل در لالیگا به ثبت رساند. پس از نزدیک به دو ماه، یامال در پنج بازی یک گل زده و یک پاس گل داده، البته در سن بسیار پایین‌تری نسبت به مسی. او دقایق خیلی کمتری نسبت به مسی نوجوان برای بازی داشت، و بنابراین تجزیه و تحلیل آماری بسیار ناقص خواهد بود.
طلسم عنوان «مسی جدید»
یامال بدون برچسب مسی هم فوق‌العاده است. طلسم «مسی جدید» چندین نفر از فارغ‌التحصیلان لاماسیا در سالهای اخیر را تحت تاثیر قرار داد.
بویان کرکیچ اولین بازیکنی بود که عنوان «مسی جدید» را به ارث برد. این وینگر در سال ۲۰۰۷ و در ۱۷ سالگی از طریق سیستم جوانان بارسا آمد. گفته می‌شود که او در طول ۹ سال حضور در آکادمی نزدیک به ۱۰۰۰ گل در رده‌های سنی مختلف به ثمر رساند. او رکورد مسی را به عنوان جوان‌ترین بازیکن بارسا شکست و سه روز بعد در لیگ قهرمانان اروپا نیز همین کار را کرد. در اولین فصل حضورش برای باشگاه کاتالانی ۱۲ گل به ثمر رساند، اما هرگز آنطور که باید با تیم بارسا سازگار نشد. او در سال ۲۰۱۱ برای ورود به تیم اصلی رم دست و پا می‌زد و در ۳۲ سالگی در ویسل کوبه ژاپن به کار خود پایان داد. این وینگر بعداً اعتراف کرد که مشکلات اضطراب ناشی از فشار شهرت در سنین جوانی او را مجبور به خارج شدن از تیم اسپانیا برای قهرمانی یورو ۲۰۰۸ کرد.
جووانی دوس سانتوس، منیر الحدادی و ریکی پوچ نیز سرنوشت مشابهی داشتند. باید صبر کرد و دید که آیا می‌توان همین را هم در مورد آنسو گفت یا خیر.
یامال می‌تواند از همه آنها بهتر باشد
و در اینجا چه تفاوتی وجود دارد؟ یامال چگونه می‌تواند نفرین پوچ، بویان، منیر، دوس‌سانتوس و حتی فاتی را از بین ببرد؟ استعداد قطعا بخش مهمی را ایفا می‌کند. یامال به سادگی از همه آنها بهتر است. توانایی تک به تک او، غریزه او در یک‌سوم پایانی و قدرت پاس. و در حالی که فاتی احتمالاً تمام‌کننده بهتری است، دلیلی وجود ندارد که باور کنیم یامال نمی‌تواند به عنوان یک گلزن پیشرفت کند.
اما شاید مهمترین عامل کمبود نسبی فشار باشد. اگرچه یامال شروع بسیار خوبی در دوران حرفه‌ای باشگاهی و بین‌المللی خود داشته، اما بارسلونا لزوماً نیازی ندارد تا او را تبدیل به مرد اصلی خود کند. رافینیا در صورت آمادگی برای پست وینگر راست ترجیح داده می‌شود، و ژاوی هم این موضوع را با انتخاب بازیکن برزیلی در زمانی که هر دو سالم و در دسترس بودند نشان داد. فران تورس و ژوائو فلیکس گزینه‌های حمله هستند و وقتی ویتور روکه در ژانویه از اتلتیکو برسد گزینه‌های قابل توجه دیگری نیز برای بلوگرانا وجود خواهد داشت. یامال خسته می‌تواند نیمکت‌نشین باشد. یامال فاقد تناسب اندام می‌تواند استراحت کند. یامال اگر کمی از فرم خارج شود می‌توان از کانون توجهات دور بماند. همه چیز در اینجا به استعدادی اشاره دارد که فضایی برای رشد دارد.
حالا چه اتفاقی می‌افتد؟
اما همه چیز لزوماً اینطور پیش نمی‌روند. باید از داستان هشداردهنده بویان پرهیز کرد. فاتی نیز نشان داد که چگونه با انبوهی از صدمات و بحران اعتماد به نفس، همه چیز می‌تواند به خطا برود.
فشارها از جاهای دیگر شروع به افزایش کرده است، صداهای متناقض زیادی به گوش می‌رسد. طبق گزارش‌ها لوئیس دلا فوئنته، سرمربی اسپانیا، با ابراز عقیده خود مقامات بارسا را خشمگین کرد: «آیا ۱۶ سالگی مسی یا دیگو مارادونا را به یاد دارید؟ ما نباید برای این فوتبالیست‌های خوب محدودیت قائل شویم. باید به آنها اجازه دهیم تمام پتانسیل خود را توسعه دهند. همین کار را قرار است با این بازیکن در این باشگاه انجام بدهیم.»
رافا مارکس، هافبک سابق بارسا نیز یامال را با رونالدینیو مقایسه کرد و اظهار داشت: «او متعلق به آن گروه از پسران باهوش است که استعداد ذاتی دارند و مهم نیست که چند سال دارند، می‌توانند در هر رده‌ای رقابت کنند و تفاوت ایجاد کنند. رونالدینیو، مسی... لامین می‌تواند نفر بعدی باشد.»
بنابراین، احتمالاً همه چیز به ژاوی برمی‌گردد. سرمربی بارسا تلاش خود را برای تعدیل انتظارات پیرامون بازیکن انجام داده است، اما سر و صدای بیرونی، صداهایی که تیترها را ایجاد می‌کنند و کلیک‌های رسانه‌های اجتماعی را بالا می‌برند نیز فشار خیلی زیادی را باعث می‌شوند.
به طرز اجتناب‌ناپذیری مقایسه با مسی آغاز شده است. چالشی که در حال حاضر وجود دارد این است که تمام این صداها خاموش شوند و مسیری که می‌تواند منجر به حرفه‌ای درخشان شود متوقف نشود.
بیشتر بخوانید:
- ستاره ۱۶ ساله بارسلونا قرارداد حرفه‌ای بست/ بند فسخ میلیارد یورویی شد!
- ژاوی استعدادهای جوان تیم را تحسین می‌کند/ من هم همسن آنها بودم می‌ترسیدم!
