جلال چراغپور از کارشناسان فوتبال ایران، درباره بازی دوستانه تیم های ملی ایران و قطر، مصاحبه ای انجام داده که با هم بخش هایی از آن را می خوانیم:
*تیم ملی بازی قابل قبولی انجام داد و از چند جهت این بازی مهم و جالب بود که خوب به پایان رسید. جهت اول اینکه دیگر باید آخرین دستاوردها آماده میشد برای شکل تیم ملی و شکل نفرات و چیدمان تیم و نحوه فوتبال بازی کردن که باید تصمیم نهایی را میگرفتند که دیگر این ساختار را تعریف کنند و به آن دست نزنند تا اولین بازی با هنگکنگ و این خیلی خوب اتفاق افتاد. دومین قضیه این بود که تیم ملی در بازی با اردن چند اشکال فنی داشت که این را رفع کرده بودند و آن اشکالاتی که رفع شده بود بسیار مثبت بود. آن ارنج و نحوه چیدمان و تغییراتی که اعمال کرده بودند همگی مثبت و قابل بحث بود.
*یکی اینکه سامان قدوس را به عنوان طراح استفاده کردند که پاسهای دقیقتری در شکل و زمان پاس دادنها ایجاد شده بود. تغییرات را میشد دید و این خیلی روی حمله سریع تیم ملی تاثیر گذاشته بود. تغییر دوم در سطح چپ میدان بود و میلاد محمدی در آنجا خیلی خوب بازی کرد و تقریبا روی دو تا از گلها نقش داشت اما خب اتفاق ناراحتکنندهای که برای تیم ملی رخ داد مصدومیت پورعلیگنجی بود چون مهره اساسی تیم است و اگر مصدومیت سختی داشته باشد دیگر به جام ملتها نمیرسد. امیدوارم به خیر و خوشی بگذرد.
*این تیم قطر که با ایران بازی کرد آن تیمی نیست که بعدا در جام ملتها خواهد بود و چند تا از مهرههای اساسی آنها یا عمدا یا سهوا مخفی شده بودند. کیروش این خواص را دارد که تیم را حیلهگرانه به میدان بفرستد! اگر یادتان باشد زمانی که مربی تیم ملی ما هم بود در بازیهای تدارکاتی تمام موجودیتش را رو نمیکرد. اگر یادتان باشد برای رفتن به جام جهانی در آخرین بازی مقابل ترکیه ارنج اصلی ما را نگذاشت همان بازی که دو بر صفر شد. اینجا هم به نظر میرسید در حال مخفیکاری است و این همه موجودیت قطر نبود، خیلی راحت تعویض کرد و بدون هیجان و اعتراض به بازیکنان. دوربین هم هر وقت او را نشان داد عادی بود.
*البته یکی از پاس گلها که از روی نقطه کرنر بود که کنعانیزادگان با سر زد و ضربه ایستگاهی را نمیشود اما بازی از کنارههای ما خیلی خوب بود و به شکلی بود که گاهی فقط با دوتا هافبک وسط بازی میکردیم یعنی عزتاللهی و قدوس وسط زمین بودند و گاهی چهار، دو، چهار بازی میکردیم بهطوری که جهانبخش سمت راست زمین بازی میکرد و آزمون و بعد طارمی و بعد محبی در واقع چهار بازیکن آن جلو بازی میکردند و این چهار بازیکن در جلوی زمین کمک کردند تا کنارهها فعال باشند و دفاعهای حریف را میشکافتند تا دفاعهای کناری ما فعال شوند.
*ضعفهایی تیم ملی در بازی داشت. یکی از آنها در سمت چپ بود که شجاع خلیلزاده که پشت سر حاجصفی بازی میکرد ترکیب خوبی نبود و باز بازی میکردند. دومین ضعف در ترکیب میانه میدان بود که هافبکهای وسط نباید از یک جنس باشند و باید از دو جنس متفاوت باشند اما در بازی با قطر اینها رعایت شده بود یعنی قدوس و عزتاللهی که از دو جنس متفاوت هستند. قدوس طراح و دریبل زن است و پاس به موقع رو به جلو میدهد و عزتاللهی هم حالت هافبک دفاعی و توپ گرفتن و سر زدن و محکم بازی کردن و پاس بلند دادن و آرام کردن بازی را برعهده داشت و این ترکیب جواب داد. ترکیب بعدی اینکه پورعلیگنجی آمد پشت میلاد محمدی و این ترکیب بهتر از ترکیب شجاع و حاجصفی بود و سمت چپ ما بسته شد و اتفاقی رخ نداد تا مثل بازی با اردن از چپ دور بزنند و سانتر کنند. دیگر اتفاق نیفتاد چون میلاد جوانتر است و سرعت بیشتری دارد و خیلی جلو نمیرفت. جلوی میلاد، محبی بود که در خط حمله مشارکت داشت برای همین هم میلاد خیلی اصرار نداشت جلو بازی کند و بقیه جاهای تیم ملی هم استاندارد است. رضاییان و جهانبخش خیلی با هم تنظیم هستند سردار و طارمی هم همینطور و حالا عزتاللهی با قدوس. این طرف هم پورعلیگنجی و محمدی خیلی با هم هماهنگ بودند، یکی از علتهای مصدومیت مرتضی هم این بود که آمده بود پشت میلاد و سمت چپ تکلی زد که معمولا برای دفاع چپها اینجور تکلها پیش نمیآید و برای پوشش میلاد از جای خودش خارج شد و با این تکل فکر میکنم دچار آسیب جدی هم شد.
*تیم که در زمین بود دقیقا تیم کیروش بود به جز محبی. دقیقا آرایش کیروش بود به جز محبی. بقیه در پستهایی بودند که 10 سال است که در آنجا بازی میکنند به ترتیب از بیرانوند تا خط جلوی حمله در نتیجه این آخرین امید این تیم برای اینکه بتواند در جام ملتها آبرومندانه نتیجه بگیرد و حداقل در بین چهار تیم ورود کند و حالا در آنجا حوادثی اتفاق افتاد قابل تحمل است! جدولی که قرار داریم نشان میدهد در نقطه ممکن است دچار اشکال شویم یکی برای رفتن در جمع ۸ تیم که باید از کره عبور کنیم و اگر بتوانیم از کره عبور کنیم مطمئنا در چهار تیم حرف برای گفتن داریم اما بعد از جام ملتها این تیم دگرگون میشود. آخرین ماجرای این تیم ملی است و امیدوارم موفق هم شوند اما بعدش باید انقلابی در تیم ملی شود.
بیشتر بخوانید: زخم کاری قلعهنویی به کیروش