اصفهانیها در فوتبال هم مثل زندگی خیلی زرنگ هستند. آنها بازیکن خوب را رها نمیکنند، به خصوص وقتی که این بازیکن محصول خودشان باشد. پس هر بازیکنی که از سپاهان میرود همیشه این نگاه نگران دنبال اوست که مبادا از نظر جسمی شرایط ایدهآلی ندارد.
در تمام دو دهه گذشته و تاریخ لیگ برتر بازیکنان وقتی از سپاهان جدا میشوند که دیگر کیفیت سابق را نداشته باشند. البته که استثنا هم وجود داشته مثل «سید مهدی رحمتی» یا «سید جلال حسینی» اما آنها هم حتی با بازوبند کاپیتانی استقلال و پرسپولیس دیگر آن درخشش سپاهان را تکرار نکردند چرا که سنشان بالا رفته بود.
سپاهان بازیکنی داشته که بعد از این تیم ملیپوش باشد، مثلاً «علی کریمی» اما نگاه کنید به مصدومیتهای فراوان و طولانی او!
با این مقدمه به سراغ «یاسین سلمانی» میرویم. پدیدهای که سه سال قبل چشم فوتبال ایران را خیره کرد. یاسین بینظیر بود، تکنیکی و سرعتی، باهوش و گلزن، یک انتخاب ایدهآل برای مرکز زمین.
اما همین یاسین سلمانی درست در روزهای اوج دچار مصدومیت سنگین پارگی رباط شد و یک فصل کامل را از دست داد. وقتی هم به زمین برگشت سال قبل قراردادش را با سپاهان تمدید نکرد تا کمتر بازی کند و حالا چوب همین زمانهای از دست رفته را میخورد.
یاسین کل فصل نقل و انتقالات را از دست داد، در کش و قوس بین خارج از ایران، استقلال یا پرسپولیس! بعد هم که پیراهن قرمز را برگزید مدام در اردوهای تیم امید بود. سفرهای طولانی و فشار روانی باعث شد این ستاره در اولین حضور در ترکیب اصلی پرسپولیس متاسفانه دوباره مصدوم شود.
البته پرسپولیس در همین بازی سرلک را هم بدلیل مصدومیت از دست داد و مهدی ترابی و وحید امیری هم هنوز مصدومند اما ماجرای یاسین از همه بدتر است. هنوز جواب ام آر آی یاسین نیامده و امیدواریم که او رباط پاره نکرده باشد اما اگر چنین باشد این فصل هم برای ستاره جوان تمام شد.
کاش بازیکنان ما در نقل و انتقالات زودتر تصمیم بگیرند و در تمرینات بدنسازی تیمشان شرکت کنند تا اینگونه آسیب نبینند.