تیم یحیی نسبت به بازی مقابل النصر، پیشرفت های تاکتیکی زیادی داشت؛ همچنین زمین هموار و مخملی ورزشگاه عبدالله بن خلیفه، کمک فراوانی به قرمز های پایتخت در برد بازی کرد. اما آیا الدحیل، همان الدحیل ترسناک چند فصل پیش بود؟ آنچه می توان از تحلیل تاکتیکی تیم الدحیل برداشت کرد این است که تیم هرنان کرسپو، به پختگی لازم برای موفقیت در لیگ قهرمانان آسیا نرسیده؛ در واقع ایراد اصلی و انگشت اتهامات، به سوی هرنان کرسپو است.
شاگردان کرسپو در بازی مقابل استقلال تاجیکستان هم نتوانستند با دست پُر، تاجیکستان را ترک کنند و تنها به یک امتیاز بسنده کردند. الدحیل به قدری ضعیف کار کرده که مدیران این تیم، برای تغییر مربی دست به کار شدند. کریستوف گالتیه، سرمربی سابق پی اس جی و لیل، گزینه مورد نظر تیم الدحیل است و باید دید که آیا ورود گالتیه، تیم را از حیث نتیجه، دچار دگرگونی می کند یا خیر.
توقعات کارشناسان فوتبال از تیم الدحیل برای رویارویی با پرسپولیس بسیار زیاد بود. با وجود اینکه الدحیل از لحاظ مهره، برتری مطلقی داشت و کوتینیو، معز علی و اولنگا، مثلث مخوفی را در خط حمله الدحیل تشکیل داده اند اما پرسپولیس، درخشان ظاهر شد و ثابت کرد که برای برد و پیروزی، تفکرات مربی بر بازیکنان داخل زمین، ارجحیتی واضح و مشخص دارد. دقیقا همان اتفاقی که در دیدار نوبهار ازبکستان و الهلال رخ داد و آبی های شهر ریاض، با در اختیار داشتن بهترین ها، در دقیقه صدم، بازی باخته را با یک مساوی عوض کردند و به تساوی کشاندند. باید قبول کرد که الدحیل فعلی، هیچ شباهتی به تیم سال های گذشته خود ندارد و به همین علت، مدیران این تیم دوست دارند هر چه زودتر، مربی آرژانتینی را از کار برکنار و با گالتیه، نتایج بهتری در لیگ قهرمانان آسیا کسب کنند.
شاید تیم های استقلال تاجیکستان و النصر، حریفان سر سختتری برای پرسپولیس محسوب شوند. الدحیل بر عکس نام و ظاهرش، آنچنان رقیب مشکلی برای سایر تیم ها نیست!
معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد
