گزارشگر بازی امیدهای ایران و هنگ‌کنگ بعد از سوت اتمام بازی گفت بچه‌ها تلاش‌شان را کردند! خب مگر قرار بود تلاش هم نکنند؟ باور کنید خسته شدیم از این جملات کلیشه‌ای. حتماً امروز هم جواد خیابانی در یکی از شبکه‌های تلویزیونی می‌خواهد بگوید چیزی از ارزشهایمان کم نشد! در حالی که با این شکست‌های زنجیره‌ای هر روز از ارزشهایمان کم میشود و به تریج قبای هیچ‌کس هم برنمی‌خورد!
ما در فوتبال فقط به هنگ‌کنگ نباخته بودیم که به سلامتی این تپه را هم فتح کردیم و فقط باید خدا را شکر کنیم که تیم امید با رضا عنایتی هیچ تورنمنت دیگری را درپیش ندارد! این مربی قبل از مسابقه در واقع باخته بود. آنجایی که جدایی ۳ بازیکن پرسپولیس را بهانه کرد و گفت با این شرایط نمی‌توان مدال گرفت!
مشکل فوتبال ایران در سطح تیم‌های پایه بسیار ریشه‌ای است. درست مثل مشکل باشگاهداری در ایران که از نطفه غلط اندر غلط است و هیچ فریادرسی هم برای آن پیدا نمی‌شود. تیم امید ۵۲ سال است که به المپیک نرفته و شک نکنید با این تفکرات ۵۲ سال دیگر هم نمی‌رود. البته جا دارد یک خسته‌نباشید هم به آقای تاج بگوییم که سری قبلی بعد از باخت امیدها به ازبکستان سکوت کرد و حالا هم احتمالاً به سکوت جالب خود ادامه خواهد داد تا شاید این نیز بگذرد!
