گل سرسبد بازی‌های هفته اول لیگ قهرمانان آسیا در تهران برگزار شد، در یک ورزشگاه که هم چمن و هم نمای بیرونی‌اش مایه آبروریزی بود!
پرسپولیس قهرمان سه جام فصل قبل و بهترین تیم ۷ سال اخیر فوتبال ایران، با انبوهی ستاره و بازیکنانی که سال‌ها کنار هم هماهنگ شده‌اند، هیچ حرفی مقابل النصر برای گفتن نداشت و با دو گل باخت. البته که بهانه برای شکست بسیار است اما حقیقت چه؟ حقیقت این است که در فوتبال، تیم بیرون زمین هم باید به اندازه تیم درون زمین قوی باشد. این روش اشتباه که مدیران ما در این چند دهه می گویند پول بدهید تا ما خرج کنیم به بن‌بست رسیده و منظور ما این نیست که دولت مثل عربستان شیر دلارهای نفتی را به روی فوتبال باز کند!
صبر کنید و ببینید که عربستان هم مثل چین دست از این کار خواهد کشید، چرا که آنها مدیرانی باهوش و کاربلد را استخدام کردند. آنچه فوتبال دنیا را به پیش می‌برد نظم و برنامه‌ریزی است. بازیکنان، مهره‌های بازی هستند و تماشاگر می‌آورند، تماشاگر با خود اسپانسر می‌آورد و اسپانسر، پول را به مدیران می‌دهد تا آنها برای پیشرفت فوتبال برنامه ریزی کنند.
فکر می‌کنید چرا کشورهای پیشرفته در فوتبال بیشترین رقم را به مدیرانشان پرداخت می‌کنند؟ کافی است به همین مثال توجه کنید؛ النصر سه روز قبل از بازی با پرسپولیس در لیگ عربستان بازی کرد! هفته دوم لیگ قهرمانان چند روز دیگر آغاز می‌شود و در این فاصله النصر دو بازی دیگر در لیگ و جام حذفی عربستان برگزار خواهد کرد! پرسپولیس چه؟ هیچ! تازه رئیس فدراسیون ما می‌خواهد برای تغییر چمن آزادی لیگ را تعطیل کند.
فوتبالی‌ها خوب می‌دانند که یک مسابقه رسمی به اندازه ۱۰۰ جلسه تمرین بازیکن را آماده می‌کند. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل...!
