فینال نهمین دوره جام جهانی زنان، پرحاشیه ترین فینال تاریخ رقابتها لقب گرفت و هیچ وقت، این رخداد و حوادث آن، به دست فراموشی سپرده نمیشوند.
رفتار لوئیس روبیالس در قبال بازیکنان اسپانیا، به قدری مضحک و بیشرمانه بود که به داشتن منطق و شعور او، بیشتر شک و تردید میکنید! در صحنه پس از گل اسپانیا، روبیالس در کنار شاهزاده و ملکه اسپانیا، کار زشت و منزجر کننده ای به عنوان خوشحالی بعد از گل مقابل دید همگان، به نمایش گذاشت تا این مرد اسپانیایی نشان دهد که بوسه خارج از عرف او، اتفاقی نبوده است. همین علل کافی بود تا فیفا، او را به مدت نود روز از هر گونه فعالیت در سطح مدیریت فوتبال، تعلیق و منع کند.
افعال روبیالس در سازمان ملل متحد و همچنین فدراسیون فوتبال اسپانیا، مصداق بارز «خشونت جنسی» است و وزیران فرهنگی کشور اسپانیا، بعد از آن واقعه، حسابی به او تاختند. آنها بر این باورند که اگر روبیالس در ملأ عام، چنین حرکاتی انجام میدهد، در خلوت خود دست به چه اقداماتی میزند؟
جمعه هفته پیش، روبیالس در سخنرانی خود با اشاره به این مسائل، یادآور شد که استعفا نمیدهم و این عبارت را سه مرتبه تکرار کرد و جالب اینکه مورد تشویق حضار در سالن قرار گرفت! روبیالس عنوان کرد که عدهای او را به جنگ فرهنگی فرا خواندند و افکار برخی افراد، به فمینیسم کاذب شباهت دارد. هرچند که اعمال او، به اینچنین اشتباهاتی ختم نمیشود و شخصیت او، بسیار سیاه و منفی است! مزاحمت برای همسایهها، برگزاری جشن و مهمانی تا ساعات طولانی شب و برکناری غیر قابل توجیه لوپتگی از نیمکت ماتادورها در فاصله یک روز تا آغاز جام جهانی ۲۰۱۸،از تصمیمات مفتضح این رئیس اسپانیایی پرده بر میدارد.
حال بعد از این ماجرا، بیست و سه بازیکن حاضر در جام جهانی جاری، با یکدیگر به توافق رسیدند تا زمان تغییر رئیس فدراسیون، برای تیم ملی اسپانیا به میدان نروند. ضمن اینکه اعضای فراوانی از کادر فنی اسپانیا، با یک استعفای دسته جمعی، از تیم رفتنی شدند.
تمامی مطبوعات جهان، ستارگان و مدیران سابق و فعلی فوتبال، به این اتفاق، واکنش نشان دادند. کاسیاس، این فاجعه را «خجالت آور» خواند و لاپورتا آن را مایه «شرمساری» فوتبال اسپانیا دانست و اینیستا هم حمایت خود را به صورت علنی، اثبات کرد. کادیز، بارسلونا، سویا و اکثر تیمهای لالیگا و تماشاگران آن،از جنی ارموسو و هم تیمیهایش، به شدت حمایت کردند و خواستار محکومیت این آزار جنسی شدند.
دو رویی مربیانی همچون خورخه ویلدا و لوئیس دلا فوئنته در بحث تأیید یا رد روبیالس، بسیار جالب توجه است. هر دو مرد، روزی برای روبیالس دست میزنند و روزی دیگر، از حقوق بشر، صحبت به میان میآورند!
شاید نکته ای که در طی تورنمنت برای تیم ملی اسپانیا،به آن کمتر توجه شد، منزوی بودن خورخه ویلدا بود. ویلدا در اکثر جشنهای بعد از بازی بازیکنان اسپانیا، حضور نداشت و شرکت نمیکرد و رابطه او با شاگردانش سرد بود و همین حالا، جایگاه خود را به عنوان مربی، در خطر و تزلزل میبیند.
گفته میشود که فدراسیون فوتبال اسپانیا، به دنبال بازگرداندن رافائل دل آمو، به سِمَت و صندلی رئیس کمیته انضباطی میباشد. حدس و گمانها بر این است که با ورود دل آمو به این قضیه، محکومیت روبیالس، شدیدتر و حکم آن سنگین تر شود.
به نظر میرسد این داستان، به این زودیها، پایانی ندارد و هر روز ابعاد جدیدتری از آن در رسانههای مختلف، رونمایی میشود. با وجود این تفاسیر ویدیویی جدید از اتوبوس تیم ملی اسپانیا بعد از اتمام مراسم جشن قهرمانی در اغلب رسانهها، منتشر شده است.
ارموسو عکسی از ایکر کاسیاس و سارا کاربونرو، مجری مشهور اسپانیایی بعد از سوت پایان فینال در جام جهانی ۲۰۱۰ و مقایسه آن با خودش و روبیالس، به اعضای تیم نشان میدهد. هم تیمیهایش به آن عکس میخندند و ذوق زده میشوند و با همخوانی کلمه Beso (به معنای تکرار شدن بوسه) و صدا زدن کلمه رئیس خطاب به لوئیس روبیالس، به حواشی بیشتر دامن میزنند. معلوم نیست چه شخصی در این میان، گناهکار اصلی است؟ از طرفی روبیالس و از سویی جنی ارموسو، تناقضات این پرونده را افزایش میدهند.
با پیش رفتن پرونده، در روزها و هفتههای آتی مشخص میشود که آیا روبیالس، تنها متهم ردیف اول این داستان است؟ یا ارموسو هم میتواند مقصر شناخته شود؟
روبیالس معتقد است که رسانهها در بازتاب این صحنه، بسیار بزرگنمایی کردهاند اما شواهد و قرائن، گویای مباحث دیگری است! این پرونده، گرههای فراوانی در دل خود جای داده و حل معما به چنین شکلی، اصلا آسان و راحت نیست.
معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد