پس از پایان هفته چهارم و تعطیلی موقت رقابت‌های لیگ برتر، از این پس باید برای ۲ بازی دوستانه تیم ملی فوتبال ایران آماده شویم.

دو دیدار دستگرمی مقابل تیم‌های بلغارستان و آنگولا در نیمه‌های شهریورماه در پیش داریم؛ یک فرصت مناسب برای شناخت هر چه بیشتر کادرفنی از ملی پوشان و کسب تجربه زندگی اردویی برای قلعه نویی و بازیکنان تیم ملی...

قلعه نویی پیش از تعطیلی لیگ به نکته ای امیدوارکننده اشاره کرد که نشانه ای است از مسئولیت بزرگی که بر دوش او سنگینی می‌کند؛ «به دنبال بهانه گیری نیستیم.  هدف ما تلاش شبانه روزی برای شاد کردن مردم و حضور در شان مردم ایران است. همدلی و وحدت خوبی در تیم ملی شکل گرفته است و در تلاش برای رسیدن به شرایط ایده آل هستیم.»

همین که سرمربی تیم ملی می‌داند فرصتی برای بهانه گیری نیست و اساسا اشکال تراشی و بهانه جویی در راه کسب نتایج با استقبال مردم مواجه نمی‌شود، یعنی قرار است با آرامش بیشتری عملکرد تیم ملی را نظاره کنیم. امیدواریم تیمی که برای این ۲ بازی به قلعه نویی و دوستانش سپرده می‌شود، اسکلت اصلی خود را بشناسد، هر بازیکنی که انتخاب شده در پست‌های تخصصی اش آزمایش شود  و در نهایت اینکه، تیم ملی از این فرصتی که فراهم شده بیشترین بهره را ببرد.

واقعیت این است که از همین حالا نمی‌شود برای تیم ملی نسخه قهرمانی در جام ملت‌های آسیا را تجویز کرد اما می‌شود خطاب به همه ملی پوشان از جمله کادرفنی گوشزد کرد که توقع عمومی‌را نمی‌توان با یک حذف غیرمنتظره یا بازی‌هایی که مایه غرور و افتخار نمی‌شوند، کنترل کرد. در واقع تیم ملی باید تصوراتش را درباره نتایجی که در جام ملت‌ها رقم می‌خورد عوض کند؛ یک شکست ساده و حذف از این رقابت‌ها، اتفاقی ساده نیست و فوتبال ایران اساسا به همین دلیل به مربیانی سپرده شده که منتقد سفت و سخت شرایط پیش از خود بودند.

تیم ملی باید همان طور که قلعه نویی می‌گوید در تلاش برای رسیدن به شرایط ایده آل باشد. این نه یک توقع که «اجباری نهفته» در ماهیت تیمی است که به قصد فتح جام ملت و حضور قاطعانه در این رقابت‌ها برنامه ریزی می‌کند.

بیشتر بخوانید:  دلیل حذف ستاره پرسپولیس از زبان قلعه‌نویی