دیروز از اعلام رسمی باشگاه النصر عربستان نوشتیم که ورزشگاه آل مکتوم دبی را به عنوان میزبان دیدار خود با پرسپولیس تعیین کرده است. «نواف الاسیوی» روزنامه نگار مشهور عربستانی به استناد صحبتهای صادق درودگر مدیرعامل نساجی خبر داده بود که بازیهای تیمهای ایرانی در کشوری ثالث برگزار میشود.
و امروز روزنامه عکاظ عربستان، تیر خلاص را زد. اینکه آرزوی فوتبال دوستان ایرانی برای دیدن کریم بنزما، کریستیانو رونالدو و نیمار در ورزشگاههای کشورمان حداقل در این فصل برآورده نخواهد شد. حالا دوباره باید همان سوال همیشگی را بپرسیم؛ «اینکه چرا این خبر از سوی فدراسیون فوتبال کشورمان اعلام نمیشود؟» اینکه چرا وعده داده شده بود که مشکل بازیهای ایران و عربستان حل شده و قرار است فیفا اعلام کند و به این خاطر سفر به جام جهانی زنان در استرالیا هم در دستور کار قرار گرفت! اما این همه ماجرا نیست. بخشی از قضیه به فدراسیون مربوط میشود و بخش دیگر به باشگاهها که آشکارا تمایل به برگزاری بازی در کشورهای خارجی دارند! چرا؟
بخشی هم سهم مدیران ورزش ماست. مربیان مختلف در زمان های مختلف از کیفیت چمن ورزشگاهها انتقاد کردند. همین هفته پرسپولیس نتوانست در ورزشگاه آزادی ذوب آهن را ببرد و گل محمدی گفت که در این چمن نمیتواند بازی کند. واقعا مهیا کردن چمن یک ورزشگاه برای یک مسابقه فوتبال چقدر هزینه دارد؟ آیا اصولاً مدیران ورزشگاههای ما – که منصوب و زیرنظر وزارت ورزش هستند - کاری مهمتر از این هم دارند؟ این آماده شدن زیرساختها چیست و چرا یک بار، یک نفر به شکل کامل توضیح نمیدهد تا همه در جریانش قرار بگیرند؟
وقتی مهمترین مسائل کشوری ظرف یک سال انجام شدنی است، مشکلات فوتبال ما کجا گیر کرده که پس از سالها و آمدن و رفتن این همه مدیر هنوز در همان قدم اول ایستادهایم و اندر خم یک کوچه ایم؟
و البته اگر به روال سابق صلاح در این است که مشکلات میزبانی به مردم گفته نشود لااقل دوستان محبت کنند و از آن وعده های همیشگی صرف نظر کنند. اینکه وی ای آر می آید و سه هفته مانده به شروع لیگ قهرمانان کاری که این سه ساله نشده انجام می شود!