روزگاری بود که وقتی برنامه‌هایی مثل گزارش ورزشی یا آیتم هایی از جام ملت‌های اروپا یا جام‌های جهانی که آخرین خاطره های بجا مانده از آن در برنامه ۲۰۱۴ جام جهانی برزیل بود را شاهد بودیم، در کنار جذابیت تورنمنت‌های خاص فوتبالی شاهد اجرا و گاهاً کری های دوستانه و شوخی های بانمکی که چاشنی بده بستان‌های عادل و جاودانی میشد نیز بودیم که حال و هوای برنامه ها را دارای جاذبه میکرد و علاقه مندان را تا آخر برنامه پای تماشای آن می نشاند.
اینکه باید قاب تصاویر تلوزیونی، مجریان و گزارشگران را اصطلاحا پس نزند و بیینده آنها را بطلبد و مورد استقبالشان واقع شود یک واقعیتی است که شامل حال فردوسی پور و جاودانی شده بود و کاریزمای جالب آنها و نحوه اجرای شان تبدیل به یک سبک شده بود.
چهره هایی کاربلد و تواناکه سالیان سال باعث جذاب‌تر شدن برنامه هایی که تورنمنت‌های فوتبالی را پوشش میداد، شدند و آنقدر چشم نواز و مسلط اجرا می‌کردند که هرکسی با هر سلیقه ای جذب برنامه شان می کردند اما کسی فکرشش را نمی کرد که به این زودی و به نوبت از قاب تصاویر تلوزیونی فاصله بگیرند و در دو مقطع زمانی مختلف وداع غافلگیرانه ای با کانالهای تلوزیونی داشته باشند!
در حال حاضر متاسفانه از هیچکدامشان خبری نیست اما قطعاً سال های حضورشان در اذهان ماندگار خواهد بود و جعبه جادویی دلتنگ شان.
اگر در فوتبال مان و در مستطیل سبز، زوج‌های خاطره انگیز و طلایی داشتیم مثل زوج محبوب و موثر دایی و خداداد، در خارج از زمین و در استودیوی پخش هم سالیان سال این دو، یک زوج اجرایی طلایی را تشکیل داده بودند. انصافا ما که یادمان نمی‌آید این چهره های محبوب تلوزیونی باعث کسالت بینندگان شده باشند که این نشان از هنر اجرا و مردم شناسی و البته توانایی شان بود.
ضمنا هر کدام از این دو در برنامه‌هایی که جداگانه هم اجرا می‌کردند فوق العاده و موفق ظاهر می‌شدند؛ عادل با برنامه دوست داشتنی و پرطرفدار ۹۰ که همچنان مزه خوش آن را به همراه داریم و فراموش نشدنی است و یا همان اجراهایی که در آخرین حضور وی در برنامه ۲۰۱۸ جام جهانی روسیه رقم خورد و جاودانی هم با برنامه‌های گزارش ورزشی و آیتم های مربوط به رقابت‌های فوتبالی اروپا روان و مسلط ظاهر میشد و در یک کلام هر دوی شان مانند ستارگان درون زمین خوش می‌درخشیدند و موفق بودند و بالاخره اینکه هر دوی اینها هم مثل ستارگان بزرگ فوتبال، در اوج خداحافظی کردند با این تفاوت که علاقمندان ورزش و فوتبال منتظرند که این مجریان و البته تهیه کنندگان موفق در آینده ای نه چندان دور یک کام بک جانانه داشته باشند و به صدا و سیما برگردند، تا هم صدایشان مثل همیشه گوش نواز باشد و هم سیمایشان پخش شود هرچند وقوع این داستان به این زودی ها احتمال بالایی ندارد اما محال هم نیست.
چقدر خوب میشود مسئولان مربوطه هر دوی اینان را به جایگاه و خانه اصلی خودشان برگردانند و از انرژی، دانش و تجربه شان همچنان بهره‌مند شوند.
نکته مهمتر این بازگشت، اقبال مردمی است که قطعاً خواستار حضور این چهره های امتحان پس داده هستند و قطعا با دلگرمی بیشتر پای گیرنده‌هایشان می نشینند.
هنوز هم میشود با جلب رضایت حداکثری تماشاگران تلوزیونی و مخصوصا علاقه مندان ورزش و فوتبال، باعث تکرار خاطرات خوش سالهای گذشته شد.
وحیدرضا عبدی نژاد| باشگاه خبرنگاران آزاد
